Gdybym mogła wyprawić uroczysty obiad, na którym mogłaby się zjawić jedna z trzech osób, wybrałabym Tuppence Cowley, chociaż tworzą z Tommym świetną parę. Z pewnością nie chciałabym zostać krytycznie osądzona przez detektywa Poirota, z racji, że kuchnia francuska nie należy do moich ulubionych, a co dopiero belgijska, gdyż goszcząc znamienitego Herculesa, chciałabym podjąć go specjałami z kraju jego pochodzenia. Panna Marple zapewne i tak nie dotarłaby na spotkanie, ponieważ po drodze spotkałaby ją sprawa do natychmiastowego rozwiązania. I chociaż chętnie podałabym do stołu na cztery ręce, to mając do wyboru jedną osobę z duetu, zdecydowałabym się na kobiece pogaduszki z Tuppence. Nie plotki, bo to nie ten typ, usiadłybyśmy do ciepłego posiłku, mniejsza o to, jakiego, bo to by Tuppence nie interesowało, ona skupiłaby się na relacji kolejnego śledztwa, więc nie zwróciłaby uwagi, że nie jestem najlepszą kucharką. Dopiero przy kawie mogłybyśmy porozmawiać o Tommym i pewnie na tym spotkanie by się skończyło, bo Tuppence, chociaż tak niezależna i pomysłowa, musiałaby podzielić się naszymi wnioskami o sprawie ze swoim ukochanym. Ja bym została z deserem i satysfakcją, że mogłam pomóc. Zaproszenie wysłałabym telegramem, dla pewności, że wiadomość dotrze do roztrzepanej partnerki Beresforda.

Gdybym mogła wyprawić uroczysty obiad, na którym mogłaby się zjawić jedna z trzech osób, wybrałabym Tuppence Cowley, chociaż tworzą z Tommym świetną parę. Z pewnością nie chciałabym zostać krytycznie osądzona przez detektywa Poirota, z racji, że kuchnia francuska nie należy do moich ulubionych, a co dopiero belgijska, gdyż goszcząc znamienitego Herculesa, chciałabym podjąć...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zapraszam Pannę Marple bo:....
1. Po pierwsze, potrzebuję jej pomocy!
2. Po drugie, szybko zorientuje się, że każdego z zaproszonych gości podejrzewam o kradzież rodzinnych sreber.
3. Po trzecie, swoje śledztwo będzie prowadzić tak, że nikt w trakcie przyjęcia nie zorientuje się, że podejrzewam go o kradzież.
4. Po czwarte, jestem pewna, że wytypuje złodzieja zanim podam na deser pudding.
5. Po piąte, zachowa dyskrecję i moje nazwisko nie trafi na pierwsze strony tabloidów.
6. Po szóste, kobieta pracuje dla idei i nie będę musiała zastawiać nerki, żeby zapłacić jej „za robotę”.
7. Po siódme, widziałam jej CV i zrobiło na mnie ogromne wrażenie.
A tak naprawdę, to zaprosiłabym Pannę Marple, bo najbardziej lubię czytać książki w których to ona rozwiązuje zagadki!

Zapraszam Pannę Marple bo:....
1. Po pierwsze, potrzebuję jej pomocy!
2. Po drugie, szybko zorientuje się, że każdego z zaproszonych gości podejrzewam o kradzież rodzinnych sreber.
3. Po trzecie, swoje śledztwo będzie prowadzić tak, że nikt w trakcie przyjęcia nie zorientuje się, że podejrzewam go o kradzież.
4. Po czwarte, jestem pewna, że wytypuje złodzieja zanim...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Najchętniej na taki obiad zaprosiłabym Herkulesa Poirota, chociaż nie znoszę takiego wąsika, to Poirot jest takim ciekawym typem, że zniosłabym to bez dwóch zdań :) Ach, cóż to byłby za obiadek... pewnie nawet zapomnielibyśmy o jedzeniu, wszystko stygloby na talerzach, a my z otwartymi ustami, uniesionymi widelcami, patrzylibyśmy jak na bóstwo, słuchając tych niesamowitych historii. No cóż, byłby pretekst do tego, żeby nazajutrz powtórzyć obiad, żeby go w końcu zjeść (chociaż wątpię ;))

Najchętniej na taki obiad zaprosiłabym Herkulesa Poirota, chociaż nie znoszę takiego wąsika, to Poirot jest takim ciekawym typem, że zniosłabym to bez dwóch zdań :) Ach, cóż to byłby za obiadek... pewnie nawet zapomnielibyśmy o jedzeniu, wszystko stygloby na talerzach, a my z otwartymi ustami, uniesionymi widelcami, patrzylibyśmy jak na bóstwo, słuchając tych niesamowitych...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Herkules Poirot. To on byłby osobą, którą zaprosiłabym na uroczysty obiad. Może nie byłby to zdecydowany wybór, ponieważ pozostałych zaproponowanych bohaterów również bardzo lubię. Dlaczego taki wybór? Przede wszystkim dlatego, że we współczesnym świecie brak tak eleganckich i kulturalnych mężczyzn. Myślę, że miło byłoby spędzić czas w jego towarzystwie. Drugim powodem jest moje odwieczne pytanie czy to aby nie on zabija tych wszystkich ludzi, a potem sprytnie prowadzi sprawę, by to ktoś inny poniósł karę. Przecież gdziekolwiek pojawiał się Herkules Poirot ktoś ginął.

Herkules Poirot. To on byłby osobą, którą zaprosiłabym na uroczysty obiad. Może nie byłby to zdecydowany wybór, ponieważ pozostałych zaproponowanych bohaterów również bardzo lubię. Dlaczego taki wybór? Przede wszystkim dlatego, że we współczesnym świecie brak tak eleganckich i kulturalnych mężczyzn. Myślę, że miło byłoby spędzić czas w jego towarzystwie. Drugim powodem jest...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Herkules Poriot zdecydowanie byłby osobą, która otrzyma zaproszenie na mój uroczysty obiad! To zdecydowanie moja ulubiona seria Agathy Christie, a nawet jeden z najbardziej uwielbianych przeze mnie komisarzy! Jego charyzma, dociekliwość i sposób bycia wprost mnie w sobie rozkochuje! Zdecydowanie jest idealnie wpasowującym się charakterem komisarza w literaturze. Niejednokrotnie marzyłam o spotkaniu w swoim życiu takiego faceta i przeżyciu z nim reszty życia, więc kogóż innego mogłabym zaprosić na obiad :)

Herkules Poriot zdecydowanie byłby osobą, która otrzyma zaproszenie na mój uroczysty obiad! To zdecydowanie moja ulubiona seria Agathy Christie, a nawet jeden z najbardziej uwielbianych przeze mnie komisarzy! Jego charyzma, dociekliwość i sposób bycia wprost mnie w sobie rozkochuje! Zdecydowanie jest idealnie wpasowującym się charakterem komisarza w literaturze....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Właśnie wróciłam z wizyty u babci, u której bardzo przyjemnie spędziłam czas. Te odwiedziny przypomniały mi o pewnej sprawie, która nie daje mi spokoju. Wyjęłam z szuflady kartkę, długopis i, gryząc z nerwów końcówkę, napisałam:
„Droga Panno Marple,
Piszę do Pani w nagłej potrzebie, z nadzieją na Pani szybką i pozytywną odpowiedź. Słyszałam, że posiada Pani wyjątkowe zdolności detektywistyczne, a przy tym jest osobą wyrozumiałą i bardzo sympatyczną. Otóż piszę w sprawie zaginionej. Tylko Pani może mi pomóc ją odnaleźć. Zacznę od początku – gdy byłam nastolatką, rozczytywałam się w kryminałach Agaty Christie. Lubiłam ich klimat i darzyłam sympatią wszystkich detektywów… oprócz Pani. Tą zaginioną, którą chcę odnaleźć, jest sympatia do Pani, Panno Marple. Jako nastolatka nie potrafiłam Pani polubić, jednak z biegiem lat zaczęłam doceniać Pani życiowe doświadczenie, pogodę ducha i mądrość. Czy zechce Pani wyświadczyć mi tę przysługę i pomóc mi odnaleźć zaginioną dawno temu sympatię do Pani oraz nawiązać ze mną przyjaźń? Zapraszam Panią na uroczysty obiad w wybrany przez Panią dzień, a także na pogawędkę przy filiżance herbaty i cieście. Marzę też o Pani autografie na jednej z książek o Pani. Pozdrawiam serdecznie
Pani Przyszła Wielbicielka”

Właśnie wróciłam z wizyty u babci, u której bardzo przyjemnie spędziłam czas. Te odwiedziny przypomniały mi o pewnej sprawie, która nie daje mi spokoju. Wyjęłam z szuflady kartkę, długopis i, gryząc z nerwów końcówkę, napisałam:
„Droga Panno Marple,
Piszę do Pani w nagłej potrzebie, z nadzieją na Pani szybką i pozytywną odpowiedź. Słyszałam, że posiada Pani wyjątkowe...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Szanowny Panie Poirot,

Mój list będzie krótki i zwięzł, ponieważ boję się, że ktoś może poznać mój plan. Wszyscy w kraju poznali Pana rozwiązanie w związku ze śmiercią opiekuna słoni w pobliskim zoo, więc zapragnęłam zorganizować dla bohatera ucztę — dla Pana, panie Poirot!

Uczta ta ma na celu nie tylko charakter dziękczynny, ale także błagalny, ponieważ od dwóch lat w niezmiennych okresach czasu giną w dziwnych okolicznościach członkowie mojej rodziny, a ja mam być następna!

Nie wiem komu mogę ufać, a strach dusi mnie na każdym kroku razem z myślami, które tworzą w moim umyśle coraz makabryczniejsze scenariusze.

Z szacunkiem,
Konik

P. S. Błagam o szybki przyjazd.

Szanowny Panie Poirot,

Mój list będzie krótki i zwięzł, ponieważ boję się, że ktoś może poznać mój plan. Wszyscy w kraju poznali Pana rozwiązanie w związku ze śmiercią opiekuna słoni w pobliskim zoo, więc zapragnęłam zorganizować dla bohatera ucztę — dla Pana, panie Poirot!

Uczta ta ma na celu nie tylko charakter dziękczynny, ale także błagalny, ponieważ od dwóch lat w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Postacie, które Agatha Christie powołała do życia na kartach swych powieści są ciekawe i nietuzinkowe. Gościem, którego zaprosiłabym na uroczysty obiad z pewnością byłaby panna Jane Marple, która jest jedną z moich ulubionych postaci literackich. Pozornie wścibska stara panna mieszkająca w małej wiosce, nieraz udowodniła że dzięki dedukcji, bystrości umysłu, wykorzystaniu psychologii oraz ogromnej kobiecej intuicji można rozwiązać każdą zagadkę. Chciałabym zachować chociaż w połowie taką jasność umysłu będąc w jej wieku. Mam nadzieję, że zdradziłaby mi jak ona to robi. Jej obecność i słuchanie o jej przygodach, nie tylko tych z podtekstem kryminalnym, było by wspanialsze niż najlepszy stek czy najsłodszy deser. Rozmowa z nią byłaby bardzo inspirująca. Być może, pod jej wpływem sama zaczęłabym dostrzegać analogie i powiązania w wydarzeniach rozgrywających się w mojej, podobnie małej, jak St. Mary Mead, okolicy oraz inaczej zaczęłabym postrzegać ludzi poznanych podczas podróży.

Postacie, które Agatha Christie powołała do życia na kartach swych powieści są ciekawe i nietuzinkowe. Gościem, którego zaprosiłabym na uroczysty obiad z pewnością byłaby panna Jane Marple, która jest jedną z moich ulubionych postaci literackich. Pozornie wścibska stara panna mieszkająca w małej wiosce, nieraz udowodniła że dzięki dedukcji, bystrości umysłu, wykorzystaniu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Oczywiście, że byłby to Poirot. Nie wyobrażam sobie nikogo innego. Inteligentny dziwak. Oj... Ile bym dała za to spotkanie. Spotkać dzisiaj tak interesującego mężczyznę jest wręcz niemożliwe. Może być niski, niezbyt przystojny i opryskliwy, ale za ten umysł oddałabym wszystko. Jakie to cenne usiąść przy stole z kimś kto ma tyle do opowiedzenia i zaoferowania. Rozmarzyłam się...

Oczywiście, że byłby to Poirot. Nie wyobrażam sobie nikogo innego. Inteligentny dziwak. Oj... Ile bym dała za to spotkanie. Spotkać dzisiaj tak interesującego mężczyznę jest wręcz niemożliwe. Może być niski, niezbyt przystojny i opryskliwy, ale za ten umysł oddałabym wszystko. Jakie to cenne usiąść przy stole z kimś kto ma tyle do opowiedzenia i zaoferowania. Rozmarzyłam się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Szanowna Pani Marple,

Piszę do Pani ponieważ jak myślę jest Pani moją ostatnią nadzieją. Na wstępie pragnę poinformować, że na nadchodzącym obiedzie prócz zasmażonych ziemniaków i kaczki w sosie żurawinowym chciałam poruszyć kwestie śmierci bliskiej mi osoby. Mam ogromny szacunek z jaką wnikliwością i zaangażowaniem, rozwiązuje Pani sprawy, uważane przez przedstawicieli prawa za beznadziejne. Otóż zagadka dotyczy mojej ukochanej babuni. Przyczyną zgonu miało być rzekome przedawkowanie środków przeciwbólowych. Co jest kompletną bzdurą! Babunia znosiła każdy ból z godnością, mówiąc, że my kobiety musimy nauczyć się przezwyciężać słabości, również te dotyczące naszego ciała. Z powodu swej silnej osobowości babunia zyskała dużo nieprzyjaciół.
Matka przypisuje me zachowanie staropanieństwu, ale czuję pod skórą (wysypka nie ma z tym nic wspólnego) iż doszło do zbrodni. Dotychczas udało mi się ustalić kilka faktów: doktor Smith skłamał na temat swego pobytu w czasie, gdy zabito babunie. Pani Reigh zaopatrywala się w proszki u swej bratanicy. I najważniejsze! Zniknęły dzienniki babuni. Czego i kogo dotyczyły? Niestety nie wiem. Liczę na Pani obecność na piątkowym obiedzie.

Z wyrazami szacunku
Emily Noon

PS: Czy uważa Pani Marple za konieczne nosić ze sobą broń umożliwiającą obronę? W końcu jak mówią - Strzeżonego Pan Bóg strzeże.

Szanowna Pani Marple,

Piszę do Pani ponieważ jak myślę jest Pani moją ostatnią nadzieją. Na wstępie pragnę poinformować, że na nadchodzącym obiedzie prócz zasmażonych ziemniaków i kaczki w sosie żurawinowym chciałam poruszyć kwestie śmierci bliskiej mi osoby. Mam ogromny szacunek z jaką wnikliwością i zaangażowaniem, rozwiązuje Pani sprawy, uważane przez przedstawicieli...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej