Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiara to czyny. Jest się tym, co się robi, a nie tym, w co się wierzy

Nic tak człowieka nie prześladuje jak słowa, których nie wypowiedział.

- I co, rozwiązaliśmy już tajemnicę szczęścia?
- Chyba tak.
- Powiesz mi?
- Tak, gotowy?
- Gotowy.
- Bądź zadowolony.
- Tylko tyle?
- Bądź wdzięczny.
- Tylko tyle?
- Za wszystko, co masz. Za miłość, którą dostajesz. I za to, czym obdarza cię Bóg.
- To wystarczy?
- To wystarczy.

What people fear about deadth'?
(...)
Being forgotten.

Nie znam wielu wyciszonych ludzi

Poor child', she said 'You haven't got a home.'
The child looked up in surprise.
'But we do have a home' she said. 'We just dont't have a house to put it in'.

Moi drodzy, jeśli będziemy dbać o to, co w życiu ważne, jeżeli będziemy traktować jak należy tych, których kochamy, i postępować zgodnie z zasadami wiary, naszemu życiu nie będą towarzyszyć wyrzuty z powodu niedopełnionych obowiązków. Nasze słowa zawsze będą szczere, a uściski serdeczne. Nigdy nie będzie nas dręczyć myśl: "Mogłem, powinienem". Będziemy spać podczas burzy. A kiedy nadejdzie czas, będziemy mogli pożegnać się z czystym sumieniem.

Jest lato i siedzimy w jego gabinecie. Pytam, czemu został rabinem.
Wylicza na palcach:
- Po pierwsze, zawsze lubiłem ludzi.
Po drugie, cenię łagodność.
Po trzecie, jestem cierpliwy.
Po czwarte, uwielbiam uczyć.
Po piąte, jestem głęboko wierzący.
Po szóste, to mnie łączy z moją przeszłością.
A po siódme i ostatnie, to pozwala mi wypełniać przesłanie naszej tradycji: żyj dobrze, czyń dobro i bądź błogosławiony.
- Nie słyszałem tu ani słowa o Bogu.
Uśmiecha się.
- Bóg był przed numerem pierwszym.

As is often the case with faith, I thought I was being ask a favor, when in fact I was being given one.

Tabletki nie usuną fundamentalnego problemu ludzkiej konstrukcji. Pragnie się tego, czego mieć nie można. Szuka się własnej wartości w lustrze. Robi się tysiąc rzeczy, a jednak nie odczuwa się zadowolenia, bierze się więc na siebie jeszcze więcej.

- (...) Kiedy noworodek przychodzi na świat, ma zaciśnięte piąstki, prawda? O tak?
Zwinął dłoń w pięść.
- Dlaczego? Bo niemowlę nie ma o niczym pojęcia i chce wszystko chwytać, mówiąc: "Cały świat należy do mnie". A stary człowiek, gdy umiera, ma otwarte dłonie. Czemu? Bo on już wie.
- Co wie? - spytałem.
- Że niczego nie możemy ze sobą zabrać.

When you come to an end, that's where God begins.

Na tej fotografii jesteśmy wszyscy razem. Ilekroć czuję, jak duch śmierci krąży mi nad głową, patrzę na to zdjęcie, gdzie cała rodzina uśmiecha się do obiektywu, i mówię sobie: dobra robota Al. - I to jest właśnie nieśmiertelność.

Słowo "oddanie" straciło swoją wagę. Osoba oddana była kimś podziwianym. Była lojalna i solidna. Teraz unika się oddania. Ludzie nie chcą się zobowiązywać. Szczerze mówiąc, podobnie jest z wiarą. Ludziom nie chce się regularnie uczestniczyć w nabożeństwach ani przestrzegać wszystkich zasad. Nie mają ochoty poświęcić się Bogu. Zwracają się do Niego w potrzebie albo kiedy czują radość. Ale prawdziwe oddanie? Ono wymaga wytrwałości - tak samo jak w przypadku wiary, jak i małżeństwa.

Now that child" he said "reminds me of something our sages thought. When a baby comes into the worldm its hands are clenched, right? Like this?' He made a fist. "Why? Because a baby, not knowing any better, wants to grab everything, to say 'The whole world is mine'. 'But when an old person dies, how does he do so? With his hands open. Why? Because he has learned the lesson?" What lesson? I asked. He streches open his empty fingers "We can take nothing with us".

So, have we solved the secret of happiness?
'I believe so', he said.
Are you going to tell me?
'Yes. Ready?'
Ready
'Be satisfied'
That's it?
'Be greateful.'
That's it?
'For what you have. For the love you receive. And for what God has given you."
That's it?
'That's it'.