Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przez spokojniejsze czasy rozumiem dni, noce, tygodnie i miesiące, których lwiej części nie będzie mi pożerało namiętne uganianie się za panienkami. Wówczas, gdy obudzę się o świcie i zacznę czytać jakiegoś klasyka, będę czytać do samego południa, a może nawet - jak zechcę - do zmierzchu. Coś mi mówi, że epoki świętego spokoju nie dożyję, ale to nie znaczy, że nie należy gromadzić książek.

Z opowiadania "Sobowtór zięcia Tołstoja".