cytaty z książki "Pokusa Angeliki cz. 2"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Kiedy jest się bardzo młodą, dźwiga się na sobie cały ciężar życia, które dopiero trzeba zbudować. Tylu rzeczy trzeba dowieść... To przytłaczające. I to wszystkiego trzeba dokonać samej. Któż jest bardziej samotny od młodej kobiety? W wieku czterdziestu, pięćdziesięciu lat można zacząć żyć. Wszystko zostało już dowiedzione! Stajemy się wtedy wolne jak dzieci, odnajdujemy własną twarz. Chyba nigdy nie stwierdziłam większego zadowolenia niż w dniu, kiedy stwierdziłam, że moja młodość wreszcie przeminęła, minęła na zawsze. Było mi lekko na duszy, stałam się łagodniejsza i wrażliwsza, zauważyłam więcej rzeczy w otaczającym mnie świecie. Sam Bóg wydawał mi się przyjazny. Byłam wciąż sama, ale zdążyłam się do tego przyzwyczaić.
Mężczyźni posuwają się naprzód skokami, kierując się rozumem, podczas gdy kobiety prowadzi instynkt, przeczucie. Oni postępują jak dzikie zwierzęta: długo się czają, zastygają w niepokojącym bezruchu, żeby potem nagle rzucić się na zdobycz; wtedy jednym rzutem oka odkrywają coś, co znajduje się jeszcze dalej na horyzoncie.
Tak było z Joffreyem, kiedy słowa Angeliki wywołały w jego umyśle ciąg niepokojących skojarzeń i kiedy nagle zobaczył, jak wszystko nabiera nowego znaczenia.