cytaty z książki "Poduszka na parapecie"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Każdy powinien pozwolić sobie nas moment słabości, aby móc powstać silniejszym i gotowym do działania.
Każdy by tak chciał - cofnąć czas. Pstryk i już... naprawione. To tak nie działa. Na szczęście (!), bo w jakim chaosie byśmy żyli, gdyby co chwilę ktoś zmieniał godzinę, miesiąc, rok, a może wiek.
Z coraz większym zdziwieniem przyjmujemy fakt, że w rzeczywistości realnej nie wszystko można naprawić, ot tak. Porozumiewanie się z maszyną jest o wiele prostsze i mniej absorbujące niż z istotą ludzką. Popsutych relacji nie zmieni żadna aplikacja. Nie zastąpimy się nowym awatarem, bo życie to nie gra. W relacjach z innymi stąpamy po kruchym lodzie. Jeden nieostrożny krok i tafla pęka. Słów nie cofniemy, czynów nie zatuszujemy...
Łatwo obarczyć winą za nasze niepowodzenia zły los albo stłuczone lustro. Czy uda się nam kiedyś pozbyć genu "zabobonu", który tkwi zakorzeniony w naszym gatunkowym kodzie?
Facet musi być męski. Nie, żaden macho! Trudno to doprecyzować... Męskość to siła, moc, krzepa - nie tylko w wymiarze fizyczności, ale i w konstrukcji psychicznej. To umiejętność radzenia sobie w różnych sytuacjach. Odwaga, męstwo, nieco brawury. To dawanie innym poczucia bezpieczeństwa: "Ja to załatwię, o nic się nie martw". To otaczanie opieką. Stabilizacja, ale nie nuda. To energia, witalność, dynamizm.
Nasze życie składa się z okruchów, które chowają się w zakamarkach pamięci, by kiedyś niespodziewanie wychylić się nieśmiało z kąta i rozlać ciepło w sercu.
Wspomnienia mają władzę nad czasem. Wydobywają z niebytu chwile, ludzi, zdarzenia. Ożywiają je i nie pozwalają im przeminąć. Zatrzymują na zawsze. Zdjęcia to ich doskonały nośnik, który pomoże nam odzyskać te uchwycone momenty z naszego życia i uchroni je od zapomnienia.
(...) budynek staje się prawdziwym domem, gdy wprowadzą się do niego ludzie. To oni ożywiają kamienne mury, nadają im charakter i tworzą atmosferę miejsca.
Tęsknoty bywają różne - małe i duże, ckliwe lub bolesne. Niekiedy przejawiają się w ochocie na konfiturę różaną, którą robiła babcia albo we wspomnieniu zachodu słońca nad morzem. Można tęsknić za ulubioną zabawką z przedszkola lub marzyć o wędrówce w góry. Usiłujemy ponownie poczuć smak, zapach, dotyk, ciepło. Wrócić do chwil, kiedy byliśmy szczęśliwi, bezpieczni, kochani... Wędrówka po minionym czasie przynosi ukojenie, zabiera lęk, samotność, ból. Zatapianie się we wspomnieniach pozwala przetrwać bezosobowe minuty, godziny, dni... Koi tęsknotę za najbliższymi.