cytaty z książki "Nieznajoma z Sekwany"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Głosy bawiących się dzieci to jeden z najpiękniejszych dźwięków na świecie... (Str. 174).
Od dzieciństwa w moim życiu po okresach intensywnej radości następowała głęboka melancholia. (Str.124).
...Valentine wskazała ręką sterty kartonowych pudeł.
- Było tu wszystko: duchy, białe damy, telepatia.....no i ufologia, wówczas bardzo popularna......
...stan upojenia alkoholowego pozwala zapomnieć o rozsądku i uciec od świata, od miernoty, przeciętności. Rzeczywistość nas wyobcowuje. Jest opresyjną i nudna.
Dla wielu artystów pisanie jest sposobem na życie.
Fikcja ma te cudowną zaletę, że potrafi na chwilę oderwać nas od rzeczywistości.
Roxane nie mogła oderwać myśli od sprawy „nie-
znajomej z Sekwany”, jak ją nazwała. Było w tym coś
romantycznego. Przypomniał jej się tekst, który czytała
przed egzaminami na uniwersytet, o młodej samobój-
czyni wyłowionej pod koniec XIX wieku pod jednym
z mostów na Sekwanie. Zafascynowany urodą kobiety
pracownik kostnicy potajemnie zrobił odlew jej twarzy.
Ta gipsowa maska pośmiertna, wielokrotnie później kopiowana, stała się ikoną i ozdobą mieszkań ówczesnej
paryskiej cyganerii. Aragon wspomniał tę postać w Aurelianie, nazywając ją Mona Lisą samobójców. Supervielle
napisał krótki utwór na jej temat, a u Camusa stała na
biurku replika tej rzeźby. Smutek i powaga malujące się
na twarzy kobiety fascynowały wszystkich. Odznaczała
się niezwykłą urodą: wysokie i wydatne kości policzkowe, gładka skóra, opuszczone powieki o delikatnych
rzęsach i ten tajemniczy półuśmiech zastygły w wyrazie
szczęścia, jakby pokonanie Styksu okazało się oczekiwanym spełnieniem.
My, policjanci, jesteśmy kompletnymi ignorantami...
Od wielu miesięcy czuła, że jest w sytuacji bez wyjścia.
Przetarła oczy. Musi odejść z policji. Tylko w ten sposób
zdoła poradzić sobie z depresją.
– Zamierzam podać się do dymisji, szefie – rzuciła
i wyprostowała się na siedzeniu. – Tak będzie najlepiej
dla wszystkich.
Wypowiedziawszy te słowa, poczuła się dużo lepiej.
Na początku, w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, ASN prowadziła naprawdę niesamowite sprawy.
Badano zjawiska paranormalne, telekinezę, psychokinezę
oraz doświadczenia z pogranicza śmierci, choć wówczas
jeszcze ich tak nie nazywano. Wydział otrzymywał setki
świadectw z całej Francji.
Policyjny szpital psychiatryczny cierpiał na syndrom
typowy dla Francji: kraj był obciążony nadmiernymi po-
datkami i nadmierną administracją, ale nic nie działało jak należy.
Upojenie - czy to alkoholem, czy narkotykami, czy utopijną sztuką totalną - to drzwi do innego wymiaru. Upojenie pozwala poczuć prawdziwe życie.
Głosy bawiących się dzieci to jeden z najpiękniejszych dźwięków na świecie.