Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Smutek nie trwa wiecznie. Nic nie trwa wiecznie. Jest tylko jeden prawdziwy pocieszyciel i uzdrowiciel. Jest nim czas. Trzeba dać mu szansę.

Co się najbardziej pamięta w życiu? Na pewno nie tak zwane ważne sprawy. Nie. To drobiazgi, niewiele znaczące błahostki mają stałe miejsce w naszej pamięci. To z nich nie można się otrząsnąć.

Brak zaufania to piekło na ziemi również dla tych, którym się nie ufa.

Dla większości kobiet wojna jest tożsama z losem jednego tylko mężczyzny.

(...) to nic mądrego kochać za mocno. To jak cierń, zawsze tkwiący w sercu.

Świat jest taki - pełen okrucieństwa i bólu - ponieważ ludzie są głupi.

- Gdybyś mnie naprawdę kochał, ożeniłbyś się ze mną natychmiast i zabrał ze sobą(...)
- Och, kochanie. Moje najsłodsze kochanie. Czy nie rozumiesz, że to właśnie dlatego, że tak bardzo cię kocham?
Widząc jego napiętą twarz, wiedziała, że naprawdę ją kocha. Kocha miłością, która lęka się schwycić upragniony skarb.

Czasami nie da się nic powiedzieć. Ludzie albo coś rozumieją, albo nie. Ich sprawa.

Pisarz jest swego rodzaju Bogiem dla postaci, które tworzy. Ma moc, by uczynić z nimi, co zechce... a przynajmniej tak mu się zdaje. Czasem jednak potrafią go zaskakiwać. Ciekawe, czy Bóg również tego doświadcza... Bardzo ciekawe.