Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspomnienia można opowiadać setki razy.To przecież najlepsze co się ma z życia.

(...) tylko że jak kochasz kogoś innego,to masz ramię,na którym możesz złożyć głowę,rękę,która cię pogłaszcze...Wiesz,Fabio,nowa miłość oddala cię od cierpienia tego,kogo porzuciłeś

Kochać to znaczy stanąć nago przed drugim człowiekiem. Okazać swoją siłę i słabość. Ukazać prawdę. s.97.

Ilekroć ktoś ci truje o szlachetności, zaufaniu i honorze, to spójrz za siebie, a niemal na pewno zobaczysz chuja, który cię chce wyruchać. s.70.

Bo przyzwyczajenie nie jest dostatecznym powodem do życia

Dobrze wiem, że można coś mówić i wierzyć, że to prawda w momencie, gdy się te słowa wypowiada, a kilka godzin czy dni później robić rzeczy, które zadają im kłam. Dotyczy to zwłaszcza miłości. Ponieważ miłości to uczucie najbardziej irracjonalne, którego źródłem jest - cokolwiek by opowiadać - spotkanie dwóch płci i rozkosz, jaką z tego spotkania czerpią.

Jak wytłumaczyć, że "kocham cię" przez wierność dla miłości, której nigdy nie było, różni się od "kocham cię" w imię prawdy miłości, której szczęścia doznajesz każdego dnia?

Tylko cudze spojrzenie czyni nas pięknymi. Spojrzenie tego, kto nas kocha. Pewnego dnia już nie można powiedzieć komuś, że jest piękny, bo miłość przeminęła, a z nią pożądanie. Choćbyś włożył najelegantszą koszulę, ostrzygł włosy, zapuścił wąsy - niczego nie zmienisz. Należy ci się co najwyżej zdawkowe "do twarzy ci w tym", zamiast wyczekiwanego "piękny jesteś", obiecującego rozkosz i pomięte prześcieradła. s.43.

Forsa i dupa zawsze idą w parze, wiadoma rzecz. s.112.

Odgrzewana zupa jest jeszcze lepsza. s.62.

Łzy są jedynym lekarstwem na nienawiść s.55.

Szczęście. Szczęście jest zawsze możliwe. s.61.

Trzeba skończyć z podatkowymi rajami, tymi pralniami brudnych pieniędzy! Nie można wprowadzać pewnych norm i jednocześnie dostarczać środków, pozwalających je ominąć. s.48.

Kiedy odchodzi wymarzona kobieta, na którą człowiek czekał i której pragnął całe lata, to może być pewien, że już jej nie spotka ot tak, w innym momencie życia. Nie istnieje biuro znalezionych miłości. s.97.

Czy jest większe szczęście, niż czuć słońce na skórze? Życie tutaj to nic innego. Wierność najprostszym gestom. s.68.

W pewnym wieku nie zawiera się już przyjaźni. Ma się wyłącznie kumpli. Ludzi, z którymi można miło spędzić czas. Zagrać w karty czy bule. s.83.

Nie ma słów na nazwanie zła.
s.103.

Czy można zacząć życie od nowa z kimś, kogo się kiedyś kochało? Z kim się żyło? Nie, nie wierzę. Nigdy nie miałem takich złudzeń w stosunku do kobiet, które rzuciłem albo które mnie rzuciły. s.110.

Przyjaźń to właśnie to: suma wspólnych wspomnień, które można wyłożyć na stół obok pięknego okonia, zapiekanego w koprze. Tylko to "a pamiętasz..." pozwala się zwierzać z najbardziej intymnych doznań, z tych obszarów życia, gdzie zwykle panuje konfuzja. s.137.

Zemsta do niczego nie prowadzi. Podobnie jak pesymizm. Wystarczy determinacja. s.170.

Im mniej używamy życia, tym bardziej użeramy się ze śmiercią. s.172.

Zycie cuchnie śmiercią. s.17.

Wakacje są dla tych, co pracują. s.29.

Prawda jest chlebem biednych, a nie ludzi szczęśliwych. s.195.

W nowych krajach gospodarki rynkowej i oczywiście w Unii Europejskiej osobistości polityczne zadzierzgnęły więzy ze światem zbrodni zorganizowanej. Nie dotyczy to bynajmniej wyłącznie Włoch, gdzie Cosa Nostra dotarła na szczyty państwa... s.160.

Myślę sobie, że wszyscy gubimy się w życiu, a jak się odnajdujemy, jest już za późno. s.97.

Czasem lepiej słychać to, co człowiekowi leży na sercu, niż to, co mówi. s.23.

Być realistą, to dać się wyrolować. s.170.

Jak ci mówią o godnym centrum miasta, to możesz być pewien, że to znaczy, że wszyscy mają się wynosić. Arabowie, Malgasze, Murzyni wynocha! Wszystko, co się wyróżnia, won! I bezrobotni, i biedni... s.70.

Gazeta, która nie ma żadnej etyki, to żadna gazeta. s.113.