Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie potrafiłam tego opisać słowami. Nie mogłabym tego wyrazić na papierze czy na płótnie. Było to tak silne uczucie, że nie umiałam go nazwać.

Bo miłość była dziwna. Nikt nie umiał dokładnie wyjaśnić, czym była. Ale to właśnie sprawiało, że była wyjątkowa, jedyna w swoim rodzaju.

-Patrz Evangelina - mruknęłam, kiedy zauważyłam dużą gwiazdę.
-Świeci najjaśniej. - dodał.
-Tak.
Uśmiechnęłam się lekko.

-Archer? - zerknęłam na niego.
-Tak, White?
Nic nie odpowiedziałam. Tak naprawdę niczego od niego nie chciałam. Po prostu miałam ogromną potrzebę usłyszenia jego głosu. Czułam się jakoś bezpieczniej i spokojniej, kiedy do mnie mówił.