Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bo czasami los podkłada nam kolejne niespodzianki, często niechciane i nieprzynoszące nic dobrego. A my jesteśmy ludźmi, którzy dają się porwać ułudzie, często podejmując błędne decyzje i szukając wyjścia nieodpowiednimi drogami. Ale czasami udaje się nam wejść na tę właściwą ścieżkę i odnaleźć to, za czym goniliśmy przez lata. I jeśli to się stanie, to musimy uczynić wszystko, aby ponownie tej drogi nie zgubić i nie miotać się przez resztę życia, szukając tego, co było dla nas istotą wszystkiego.

Życie bez ludzi, których się kocha, jest samotnością.

Nigdy nie poznasz drugiego człowieka, jeśli on sam nie będzie tego chciał.

To była miłość, do diabła. Taka na wieczność, o jakiej się czyta w książkach, zupełnie nierealna, a jednak prawdziwa. Tylko człowiek, który przeżywał każdy kolejny dzień, dusząc się z tęsknoty, czując fantomowy ból w sercu, marząc nocami o tej drugiej, utraconej osobie, może to zrozumieć. Dla reszty będą to tylko puste słowa, niczego niewnoszące,pozbawione głębi.

Nikt tak naprawdę nie wie co dzieję się w życiu innych ludzi. Widzimy tylko te kawałki, ustępy, które oni sami pozwalają nam dostrzec.

Nikt nigdy nie wie, co tak naprawdę dzieje się w życiu innych ludzi. Widzimy tylko te kawałki, ustępy, które oni sami pozwalają nam dostrzec.