Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mówiąc o inicjacji należy ją również wyraźnie oddzielić od praktykowanego w niektórych liniach samoofiarowania. Samoofiarowanie to akt osobistego poświęcenia się wybranym bogom, wykonywany samodzielnie i nie rzadko bez jakichkolwiek świadków. W odróżnieniu do niego, inicjacja to wtajemniczenie w konkretną tradycję magiczną, powiązane z przekazaniem wiedzy tajemnej, a tej raczej nikt sam sobie nie jest w stanie przekazać, chyba że liczy na coś w stylu boskiego objawienia. Samoofiarowania może dokonać też każdy, bez względu na wiek, natomiast inicjacji nie udziela się osobom poniżej 18-stego czy nawet 21-szego roku życia. Związane jest to z określonymi niebezpieczeństwami, ale także z dużą odpowiedzialnością, jaką bierze na siebie zarówno osoba wyświęcana, jak i kapłani, którzy przyjmują ją do wiccańskiej rodziny.

Tym bardziej, że większość z nas nie ma jeszcze takiej możliwości. Nie oszukujmy się bowiem; wicca w polskich warunkach i na chwilę obecną wymaga nie rzadko nie tylko dobrych chęci i samozaparcia, ale również dosyć sporej dyspozycyjności czasowej oraz odpowiednich funduszy potrzebnych na częste podróże. Dlatego też lepiej poznać czarostwo odrobinę samemu, poczuć namiastkę tradycyjnej wicca, posmakować, upewnić się, że to jest właśnie to, nim podejmie się decyzję o pójściu na całość. Książka ta przeznaczona jest również dla tych, którzy pragną poznać obraz wicca z punktu widzenia osoby inicjowanej, osoby, której wiedza na temat życia i praktyk czarownic opiera się nie tyle na teoriach książkowych i wiadomościach zaczerpniętych z Internetu - często przypominających bardziej science fiction, niż tradycyjną wicca - ile na własnym doświadczeniu.