cytaty z książek autora "Emma Scott"
Nie jesteś kroplą w oceanie. Jesteś całym oceanem zawartym w kropli.
Człowiek który żyje pełnią życia gotów jest umrzeć w dowolnej chwili.
Nauczyłem się,że umieranie nie było sportem drużynowym.To samotne przedsięwzięcie.Wszyscy moi bliscy stali na suchym lądzie,podczas gdy ja siedziałem samotnie w łódce,która powoli odpływała od brzegu i nikt nie mógł na to nic poradzić,jedynie się przyglądać.
Ty...-Wszystko,co znam,czuję i widzę.Ty.Cały świat w moich objęciach.
Piękno można odnaleźć wszędzie, nawet w rzeczach,które cię przerażają.
Za każdym razem,gdy cie widzę,myślę:To jest to.Nie może wyglądać piękniej niż w tej chwili.Ale później spotykam cię po raz kolejny.
Pocałowałam Jonaha Fletchera całym swoim sercem i każdym fragmentem duszy,która będzie go kochać już zawsze.
Boję się, że będę tak zajęta strachem, że przegapię wszystko inne.
- Tatuaż jest sztuką, która wgryza się głęboko. Wyciska krew. Nie da jej się zmyć. Zostaje z człowiekiem.
She was almost twenty-three years old. Time to stop hiding in the stories of others; to stop taking her joys and triumphs from the characters in Mendón's books and start creating her own. Time to find her own voice before every Julian Kovač who walked into her life walked right back out without her saying a word.
Zamiast tego pocałowałam go jak kochanka - głęboko, namiętnie i czule. Z każdą cząstką nieskończonej miłości, jaką w sobie miałam.
Pocałowałam Jonaha Fletchera całym swoim sercem i każdym fragmentem duszy, która będzie go kochać już zawsze.
Kochałbym cię już zawsze, Kacey, gdybym tylko miał szansę...
- I wiem również, że chcesz pozostawić po sobie piękną sztukę. Koncentrujesz uwagę na celu, nie na dążeniu do niego. - Położyła dłoń na moim policzku.
- Czy nie powinieneś przy tym spróbować osiągnąć najważniejszego?
Nakryłem jej dłoń swoją.
- A co to jest?
- Bycie szczęśliwym.
- Będziemy się przyjaźnić i żyć z dnia na dzień, dobrze?
Skinęłam głową, chociaż tego nie widział.
- Z dnia na dzień. Z chwili na chwilę.
Nauczyłem się, że umieranie nie było sportem drużynowym. To samotne przedsięwzięcie. Wszyscy moi bliscy stali na suchym lądzie, podczas gdy ja siedziałem samotnie w łódce, która powoli odpływała od brzegu i nikt nie mógł na to nic poradzić, jedynie się przyglądać.
Pozostawię coś po sobie. Nie rozpłynę się w powietrzu, ale wykorzystam je, by uformować szkło, zamykając w nim mój oddech, a kiedy stwardnieje, część mnie pozostanie w nim już na zawsze.
- Jednak na tym polega ta sztuka - powiedział Theo. - Jest stała, więc ludzie mają ją na całe życie.
W Las Vegas istniało piękno. Po prostu trzeba było wiedzieć, gdzie go szukać.
Ból wykraczał poza sferę osobistą. Zagnieżdżał się pod wszystkim, co powierzchowne, i wciągał każdego, kto się dowiedział.
Piękno można odnaleźć wszędzie, nawet w rzeczach, które cię przerażają.
- Nie każdy, kto potrafi rysować, może zostać tatuażystą - powiedziałam, gdy zapadła cisza. - To wybitna umiejętność, ponieważ potrzeba urzeczywistnić wizję klienta, oddać jego pomysł. A co do ryzyka to się zgodzę. Tatuażysta musi stworzyć idealny rysunek już za pierwszym razem, ponieważ nie ma miejsca na poprawki. Jonah może przetopić szkło i zacząć od nowa. Theo nie ma drugiej szansy. Nie może niczego powtórzyć. [...] - Ale najwyraźniej nie jestem obiektywna - stwierdziłam, głaszcząc się po ręcę. - Jednak nie postrzegam tego jako oszpecenia skóry. To wyrażenie samego siebie. Każdy tatuaż coś oznacza, a tworzenie tatuażu może być tak samo ważne jak późniejsze noszenie go, ponieważ klient musi zaufać tatuażyście.