Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Człowiek jest historią swoich oddechów i myśli, aktów, atomów i ran, miłości, obojętności i niechęci; jak również swej rasy i narodu, ziemi, która wykarmiła jego przodków, kamieni i pisaków miejsc dobrze znanych, dawno ucichłych bitew i zmagań sumienia, uśmiechów dziewcząt i powolnej mowy starych kobiet, przypadków i nierychliwego, nieubłaganego prawa, tego wszystkiego i jeszcze czegoś; to samotny płomień, we wszystkim posłuszny regułom, rządzącym istotą Ognia, rozpalony i gaszony tylko na chwilę, który w całym bezmiernym oceanie nadchodzącego czasu nigdy się już nie rozjarzy.

Taka jest natura ludzka; ludzie chętnie pójdą za tobą, pod warunkiem że już ich nie kochasz ani nie chcesz.

...ja w każdym razie wolę żałować rzeczywistości, niż fantazmatów - wiedzy, nie nadziei - czynu, nie wahania - prawdziwego życia, nie wątłych, potencjalnych szans.

Pojedyńczy człowiek pojawia się tylko na mgnienie, włącza się do wspólnoty myśli, odmienia ją i umiera; jednakże gatunek, który nie ginie, zbiera owoc jego przelotnego istnienia.

Cała Historia to suche fakty i coś jeszcze - namiętności i barwy, których użyczają jej ludzie. Opowiem Ci przynajmniej fakty.

...śmierć to jedynie krok, przejście między dwoma etapami ludzkiej egzystencji. Że jest wiele etapów i życie stanowi tylko jeden z nich, i że jednocześnie istnieje wiele światów, splecionych ze sobą, które gdzieniegdzie się przenikają. I że w obszarach niepewnych - w ciemnościach nocy, we śnie, w pyle wodnym, gdzie solidna ziemia spotyka płynący Ocean, który sam jest progiem śmierci dla ludzi, co go przekraczają - unoszą się posłańcy, wędrujący między jednym stanem a drugim.