Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie możesz przeżyć tylko w jeden sposób: patrząc przed siebie.

Można patrzeć w górę, w dół, w lewo i w prawo, byle tylko skupić się na istotnych sprawach.

Zabójstwo było wyjątkowo odrażającą zbrodnią, lecz czasami pojawiały się wyjątkowe powody usprawiedliwiające jego popełnienie.

Opowiadał, co czuł, kiedy oglądał śmierć z bliska, o pogłębionej świadomości życia, o wyższości nad innymi... I wiesz, co mnie zdumiało? Miał rację.

Bezpośrednia konfrontacja z rzeczywistością śmierci ma ich nauczyć, jak cenna jest jej odwrotność, czyli życie. Ma pomóc im odkryć, kim są naprawdę.

Sierżant Kikuta przywołał wszystkich detektywów rozproszonych wokół miejsca znalezienia zwłok.
– W dwuszeregu zbiórka!
W zespole Reiko to Kikuta przekazywał rozkazy. Wkrótce po awansie pani komisarz przeżyła upokorzenie, kiedy spróbowała wykrzyczeć polecenie, ale głos się jej załamał i wszyscy usłyszeli tylko przenikliwy pisk. Od tamtej pory to Kikuta wydawał polecenia w jej imieniu. Był od niej drobinę starszy, uczciwy i zawsze chętny do pomocy. Pełnił funkcję jej zastępcy, był jej najbardziej zaufanym podwładnym, a ponadto górował nad pozostałymi wzrostem.

Psychiatra wyzywa mnie od czubków? A to mu się udało.

Trzeba żyć patrząc przed siebie.

Chociaż Reiko jeszcze nie widziała ciała kolegi, pustka, jaką po sobie zostawił, była przejmującym dowodem nieodwracalności śmierci.

Najważniejsze to podążać do końca każdym tropem.