Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mó­wi­łem ci, że tu lu­dzie są ser­decz­ni i do­brzy… Z ta­ki­mi można żyć! Słu­chaj uważ­nie: nigdy nie wierz, gdy ktoś mówi, że jakiś naród jest wiel­ki, a inny mały. Jedni po pro­stu się na­mno­ży­li i robią z tego wiele krzy­ku. A to nie wszyst­ko! Patrz, jakie kto ma serce. Jeśli podłe, to naród jest mały, i żadne licz­by nie po­mo­gą. Za to gdy zo­ba­czysz serce prze­peł­nio­ne do­brem, wiedz, że to naj­więk­szy naród, któ­re­mu w nie­bie wy­na­gro­dzą. Bia­ło­ru­si­nów może i nie­wie­lu, ale niech Bóg da, żeby było ich wię­cej. Po­patrz wkoło, kto nam podał po­moc­ną dłoń? I jesz­cze jedno: tutaj lu­dzie miesz­ka­ją w po­bie­lo­nych chat­kach, jak i u nas. A na pół­no­cy domy czar­ne. Choć tam też są dobre dusze, nie­ma­ło ta­kich, co uczci­wie czło­wie­ka po­trak­tu­ją. Ale gdzieś na dnie serca czai się zło jak wąż pod ka­mie­niem. Póki wszyst­ko gra, są do­brzy jak ro­dzi­na. Ale niech przyj­dzie co do czego, wy­ła­zi gad spod ka­mie­nia i kąsa! Róż­nie by­wa­ło. Cza­sem ten sam czło­wiek szcze­rze po­ma­ga, a póź­niej ­rąb­nie cię z całej siły pod żebro.

Oskarżenie zawsze jest prawdziwe, oskarżony się myli, sąd zawsze ma odpowiednią podbudowę ideową, a podsądny błądzi, kara zawsze jest trafna, a karany na nią zasłużył.