cytaty z książek autora "Ida Linde"
Przyjemnie było wymiotować do świeżo wyszorowanej toalety, żadnych włosków czy plam, tylko biała porcelana i wymiociny.
Idiotyczne rozczarowanie. Być tym, który pomyślał o kimś coś więcej, niż tamten pomyślał o tobie.
Trzeba wybaczyć czasowi, że płynie zbyt szybko. Że płynie zbyt wolno. Że niemiłosiernie robi rzeczy nieodwracalne i trwałe. Trzeba wybaczyć czasowi, bo jest jedynym warunkiem życia.
Dziadek mówi, że smutek przemienia się w kropki na tęczówkach i że Larsson ma mieć czyste oczy.
Kiedy badam (...), badanie bada również mnie. Kiedy patrzę na cyfry, cyfry gapią się na mnie. Jeśli wyczytuję coś z materiału, materiał wyczytuje coś ze mnie.
Leżała z głową pod wodą, słuchając huczenia. W tym dźwięku nie było żadnych myśli.
Spina ciało i czuje mięśnie, ścięgna, jest silna i nie wie, co z tym zrobić.
Niewiele potrzeba, by związać ludzi ze sobą: wspólny temat, stół z kolacją i czas.