Autorka pokazuje mężczyznę oczami kobiet, z których każda kochała go w zupełnie inny sposób. Anna – bezgranicznie, namiętnie, z zachwytem słuchała jego wykładów na temat niemieckiej kultury, muzyki, ale także cytatów wygłaszanych w codziennym życiu. Elżbieta przez wiele lat wspólnego życia buntowała się przeciw doskonałości swojego ojca, jego przyzwyczajeniom i jego mądrościom wypowiadanym przy każdej możliwej okazji.

Czy z tych dwóch opowieści można otrzymać portret jednego mężczyzny? Jaki naprawdę był Raymond Vernon?

Historia przedstawiona jest z punktu widzenia córki Elżbiety – zmagającej się z własnymi uczuciami po śmierci uwielbianego przez studentów ojca. A także kochanki Anny, która jest belgijską studentką na stypendium w Stanach Zjednoczonych.

Anna opowiada o swojej młodości, o szalonym studenckim życiu, którego, jako młoda kobieta, nie unikała. Uwikłana w intymną przyjaźń z Bernardem, trafia do elitarnego stowarzyszenia Exiles, przewodzonego przez profesora Raymonda Vernona. Profesor okazuje się charyzmatycznym i pełnym życiowej mądrości uczonym oraz niezwykle namiętnym mężczyzną.

Opowieść Elżbiety jest próbą poradzenia sobie ze śmiercią ojca i przedmiotami, które po nim zostały, ze wspomnieniami o ojcu i o swoim dzieciństwie. Przedstawia też swoją relację z matką – Zuzanną, która nigdy nie wybaczyła swojemu mężowi i usiłuje go nienawidzić, nawet po jego śmierci.

Alicja Gęścińska w swoim debiucie oferuje nam historię pełną wzruszeń i opowieść o dopiero dojrzewających uczuciach.