Poety nie opuszczało poczucie humoru: w roku 1982 pozdrawiał przyjaciela na pocztówce z portretem Stanisława Sidora mistrza świata w skokach spadochronowych na celność lądowania a w 1996 na reprodukcji plakatu propagandowego filmu radzieckiego z 1953 roku "Ambicje młodości", nie bez ironicznych komentarzy. Na karcie wysłanej z Paryża, a przedstawiającej „artylerzystę konnego” z przywiezionej z Warszawy serii pocztówek „Wojsko Polskie”, poeta dorysował wieżę Eiffela. Do listu z 1994 roku wkleił, wycięte z prasy włoskiej, zdjęcie – pocałunek Gorbaczowa z Honeckerem, rok potem fotografię bobasa z informacją: lekarze mówią, że przytyłem i trochę zdziecinniałem.

Zwraca uwagę bezpośredniość z jaką Herbert zwierza się Szczepańskiemu ze swoich planów wydawniczych, perturbacji związanych z ekonomiczną stroną życia czy z kłopotów ze zdrowiem. Nazywa go czule Kochanym Jasiem lub (w roku 1981!) Panem Generałem. Wyznaje, że nie jest zadowolony z książki „o Holendrach”, którą właśnie ukończył (chodzi zapewne o "Martwą naturę z wędzidłem") i dodaje przekornie: To właśnie mój problem, piszę zrywami, nieregularnie, więc nawet nie uważam się za literata, tylko okolicznościowo piszącego. Do listów dołącza niekiedy swoje wiersze: "Małe serce" dedykowane Szczepańskiemu a ogłoszone w „Encounterze” w 1988 w przekładzie na język angielski Johna i Bogdany Carpenterów czy "Bezradność" powstałą 29 grudnia 1995, ogłoszoną w „Tygodniku Solidarność”.

Pierwszy list do Szczepańskiego z 1956 podpisał Herbert pseudonimem Patryk, tak jak podpisywał swoje wczesne utwory dziennikarskie ogłaszane w latach pięćdziesiątych, pod ostatnim z 1997 przyłożył stempel: Dowódca Królewskiej Samodzielnej Brygady Huzarów Śmierci Pułkownik Zbigniew Herbert.

źródło i więcej zdjęć: www.bn.org.pl