cytaty z książki "Smolarz"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Im człowiek głupszy, tym mniej zdaje sobie sprawę z własnej głupoty.
W wyklętej rodzinie pojawiła się rysa, która z każdym dniem, tygodniem i miesiącem coraz bardziej się pogłębiała, aby w końcu przeobrazić się w rów wypełniony ludzką niegodziwością, bezeceństwem i podłością.
Każdy w sobie nosi ziarno zła, ale tylko od człowieka zależy, czy pozwoli mu wykiełkować.
Zdecydowanie wolał towarzystwo zwierząt niż ludzi. Gdy tylko o tym pomyślał, usłyszał z oddali hałaśliwe szczekanie. Znał je doskonale i nigdy nie zwiastowało niczego dobrego. Kundle sąsiada tak witały wszystkich przybyszy, a ci, pogonieni przez niego w diabły, zwykle ruszali w kierunku chałupy Brudnego. Tym razem tradycji również musiało stać się zadość. Podniósł wzrok znad paśnika i spojrzał w stronę otoczonego wysoką palisadą wypału węgla, skąd pospiesznie umykały dwie postaci.
W przeciwieństwie do sąsiada w nim wciąż tliły się jakieś ludzkie odruchy, sumienie zaś nie pozwalało wywalić ludzi w potrzebie na zbity pysk. Poza tym nie chciał brać odpowiedzialności za obcych, którzy przez jego niechęć do jakichkolwiek wizyt zamarzliby gdzieś na szlaku.
Co się stało to się nie odstanie. Tak jest ten pojebany świat skonstruowany.