Książka opisuje życie małżeństwa Wiktorii i Józefa Ulmów, którzy przetrzymywali 8 Żydów we wsi Markowice. Nie jest to jednak przydługa biografia, a krótka i ciekawie snuta opowieść o codziennym życiu młodej rodziny, która doczekała się szóstki dzieci i spokojnie gospodarowała na swojej ziemi. Rodzina nie była wcale zacofana, bo Józef parał się fotografią, sadził drzewa, samodzielnie konstruował wynalazki potrzebne do życia, prowadził ule i szkółkę przy szkole powszechnej...Wstrząsa dopiero końcówka książki, która przerywa to sielskie życie polskiej rodziny, która, jako niejedna w tamtych czasach, ratuje ludzkie życie z potrzeby serca, za co zostaje tragicznie zgładzona przez hitlerowców.