Niezwykle obszerna, lecz nienużąca historia wielkiego wrzenia społecznego i politycznego w Rosji, przedstawiona już od pierwszych oznak kryzysu rewolucyjnego aż do okresu powstania i okrzepnięcia podstawowych instytucji reżimu stalinowskiego. Orlando Figes w przejrzysty sposób wyjaśnia nie tylko przyczyny rewolucji, lecz również powody, dla których potoczyła się ona w taki, a nie inny sposób. W szerokie tło i opis wydarzeń wplata indywidualne losy zarówno kluczowych postaci rewolucji, które zdecydowały o jej kształcie, przedstawicieli świata kultury, jak i chłopskich reformatorów, komisarzy ludowych oraz całej masy zwykłych ludzi, którzy boleśnie odczuwali jej skutki. Autor przytacza liczne fragmenty dzienników, prywatnej korespondencji oraz zapisków, nadając tym samym ludzki wymiar wielkim wydarzeniom historii. Daje wgląd w mentalność rosyjskiego narodu, jego życie codzienne, podziały społeczne, ukazuje mnogość czynników, które miały wpływ na przebieg rewolucji. Nie bez powodu książka nosi tytuł "Tragedia narodu", jej siła tkwi bowiem właśnie w skupieniu się na ludzkich losach w czasie historycznej zawieruchy. Przypomina gigantyczne płótno, na którym na pierwszy rzut oka widzimy okrucieństwo i bezwzględność historii, a po wnikliwszym przyjrzeniu się dostrzegamy dramaty jednostek - fragmenty przemawiające dobitniej niż całość. Autor nie stroni również od anegdoty, rozjaśniając na krótką chwilę ów ponury obraz.

"Tragedia narodu" otrzymała kilka nagród:
Wolfson Prize, NCR Book Award, W. H. Smith Literary Award, Longman/History Today Book Prize oraz Los Angeles Times Book Prize.