Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pan nigdy się nie modli? — zapytał ze zdziwieniem Ben. - Tylko w ostateczności. Cenię ludzi radzących sobie ze swoimi problemami bez niczyjej pomocy.

Próbuję coś z siebie dać, nie chcę być tylko konsumentem, jak wy wszyscy. - Jego głos był ostry i bardzo poważny. - Żyjemy w świecie stanowiącym wynik pracy milionów ludzi, z których zdecydowana większość już nie żyje, a żaden nie doczekał się sławy ani uznania. Nie obchodzi mnie, czy to, co stworzę, uczyni mnie sławnym. Zależy mi tylko na tym, żeby być przydatnym i użytecznym, żeby zrobić coś, co przyda się ludzkości i na czym będzie można polegać, jak na czymś niezawodnym, co było od zawsze, choćby na agrafce. Czy ktoś wie, kto ją wymyślił? Nikt, a mimo to korzystają z niej ludzie w całej Galaktyce. (...) Nie miałoby żadnego znaczenia, gdyby ta cała kolonia wymarła. Nikt z nas niczego z siebie nie daje. Jesteśmy zaledwie pasożytami żyjącymi w organizmie Galaktyki. Świat nie wie, co tu robimy, a nawet gdyby wiedział, to zaraz by o tym zapomniał.