Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podróżowała od jednej europejskiej stolicy do drugiej, zostawiając za sobą niezliczoną ilość połamanych serc i kości.

- A to nie jest tak, że połowa radości z kolekcjonowania to pokazywanie swoich skarbów innym?
- Nie - zaprzeczył twardo i pewnie. - Cała radość bierze się z posiadania. Z wiedzy, że to wszystko jest moje, tylko moje. Uwielbiam drażnić moich rywali, pokazać im dowód na to, że mam coś, czego pożądali od dawna. Torturuję ich zazdrością i śmieję się im w twarz. Ale tak naprawdę liczy się tylko to, że ja wiem. Wystarczy mi wiedzieć, że wygrałem. Że jestem najlepszy.
- I tylko o to chodzi? - nie dowierzała Suzie. - Ten, kto umrze, mając większą ilość zabawek, wygrywa?
Kolekcjoner wzruszył ramionami.
- Nic mnie nie obchodzi, co się stanie z moją kolekcją, kiedy mnie już nie będzie. Może nawet zgnić. Kolekcjonuję...bo w tym jestem dobry. To jedyna rzecz, w której kiedykolwiek byłem dobry. A rzeczy...przedmioty...nie mogą cię zranić. Nie mogą cię porzucić.

- Czasami trzeba sobie wybaczyć, żeby żyć dalej.
- To prawda - zgodził się Juda. - A czasami to w ogóle nie była twoja wina.

To jest Nightside, Walker. My się nie kłaniamy ani Piekłu, ani Niebu.