cytaty z książki "Wszystkie nasze poplątane ścieżki"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Bo jeśli coś samo z siebie jest kiepskie, niewiele potrzeba, żeby to zupełnie zniszczyć. Ale jeśli coś jest perfekcyjne... Wszechświat dąży do równowagi. Wszystko chce sprowadzić do przeciętności.
Dziecko to największa, najcudowniejsza i najbrutalniejsza rewolucja w życiu kobiety. Zmienia się wszystko. Ktoś powiedział mi kiedyś: nigdy nie zrozumiesz życia, dopóki ono nie zacznie się w tobie. I to jest prawda.
Jeśli kiedyś będzie ci źle, oddaj swój ból światu.
Uczucia to nigdy nie jest coś, co można po prostu z łatwością odkomplikować.
Ciesz się wszystkim, co masz. Nic nie jest na zawsze.
To tylko słowa. Słowa, słowa, pierdolone słowa, które się mówi w takich chwilach, a które mają niewiele wspólnego z życiem.
Czas tak niemożliwie zapierdala, a my nie potrafimy złapać tych wszystkich ważnych chwil.
Kiedy rodzi się dziecko, trzeba na nowo zdefiniować, kim się jest i po co. Życie nigdy nie wraca na dawne ścieżki. Ot i cała istota rodzicielstwa.
Czasem spotykamy w swoim życiu ludzi, którzy choć są z nami krótko, pozostawiają niezwykły ślad w naszych sercach. Nadają nam kształt, wyznaczają nowy, niespodziewany kierunek.
Każdy popełnia błędy. Nikt nie jest idealny. Truizmy, ale zajęło mi sporo czasu, żeby te banały odnieść do własnego życia.