Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najtrudniejszym etapem utraty kogoś, nie było pożegnanie, ale zmierzenie się z pustką, którą po sobie zostawili. Nauczenie się żyć w świecie bez nich. Z ta dziurą w sercu pozostawioną po ich odejściu''...

Trzymała się mnie niczym koła ratunkowego, mimo że w rzeczywistości to ja tonęłam - codziennie spadałam coraz głębiej''.

Hunter Morgan był niczym piosenka, której nie mogłam pozbyć się z głowy. Taka, której tekst zapadał głęboko w pamięć. Niczym słodka melodia miotająca serce, w której rytm tańczyło całe moje życie.

Różniliśmy się niczym dzień i noc. Tam, gdzie moja skóra była nienaruszona, on swoją pokrył czarnym tuszem, blond włosy kontrastowały z kruczoczarnymi. Nasze osobowości były skrajne, przebojowość biła się z introwertycznością. Lecz w jakiś sposób współgraliśmy ze sobą''.

Od trzech miesięcy nie potrafiłem stworzyć żadnego nowego tekstu, a od zajścia w barze nie rozstaję się ze swoim zeszytem do piosenek - kontynuował. - Nie wierzę w przeznaczenie i magię, ale niezależnie jak to kiczowato zabrzmi, ktoś mi cię zesłał, żebyś stała się moją muzą, Hayley Flores''.