Jesteśmy społecznością, która kocha książki

No to sobie pośpiewamy! – oświadczył z entuzjazmem szaleńca, który uwolnił z pniaka siekierę.

Gramm zamrugał parokrotnie.
– Chodzi ci o te wasze przygotowania do Dnia Zstąpienia Doli? – wycedził, przekrzywiając lekko głowę. – O to, że wszyscy biegają jak podczas pożaru i szykują mnóstwo żarcia, którego i tak nikt nie zje? I sprzątają pomieszczenia, do których nikt nigdy nie zagląda? I drą się na każdego, kto ich zdaniem zapieprza ciut wolniej od nich?
– Właśnie o to – przyznałem z ulgą.
– Nie, nie mam tego dosyć – oświadczył krasnolud. – Wręcz przeciwnie, jestem tym zafascynowany. Nie mogę się napatrzyć na dorosłych ludzi, którzy nakręcają się do czerwoności z powodu całej serii dupereli podczas przygotowań do święta, które powinno ich zjednoczyć. Co jest z wami nie tak? Za mało pijecie czy może za dużo?
– Za mało – przyznałem skwapliwie.

- A by cię szlag! - syknął elf. - Nie rozumiesz, że właśnie opowiedziałem bajkę twoim dzieciakom? Zużyłem większość słów na ten tydzień, a mamy, cholera, poniedziałek!

Czemu niby bó­stwo, tak potężne, że nawet płci sobie nie musi de­fi­nio­wać, mia­ło­by się ucie­szyć z ko­szycz­ka ze śmiecia­mi?

Ale bę­dzie im­pre­za! – zawył i wsko­czył na łóżko. 
Będziemy się tłu­kli poduszkami, pier­dzie­li pachami i opo­wia­da­li strasz­ne hi­sto­rie!

Nie mogę się na­pa­trzyć na dorosłych ludzi, któ­rzy nakręca­ją się do czer­wo­no­ści z po­wo­du całej serii du­pe­re­li pod­czas przy­go­to­wań do święta, które po­win­no ich zjedno­czyć.