Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moi lu­dzie wie­dzą, kim je­stem i że mam dwa ob­li­cza: anio­ła i dia­bła. Pod gład­ki­mi sło­wa­mi kryje się demon z pie­kła rodem.

W czło­wie­ku za­wsze są dwie stro­ny. Dobro i zło. Anioł i dia­beł. Cza­sem tylko cięż­ko wy­brać, kim się chce być. A cza­sem będąc anio­łem, jest się rów­nież dia­błem. Każdy z nas ma dwa ob­li­cza.

Świat bywa bez­li­to­sny i albo pły­niesz, albo gi­niesz. Cho­ciaż cza­sa­mi udaje się prze­żyć, nawet jeśli czło­wiek wy­brał inny kie­ru­nek, pod prąd.

To nie krew czyni nas rodziną, tylko to, jacy jesteśmy dla drugiego człowieka.

Obie­ca­łem jej, że pew­ne­go dnia wrócę i spra­wię, że to nie ona bę­dzie się uśmie­chać na widok słoń­ca, ale słoń­ce bę­dzie się śmia­ło do niej.

Jeśli miał­bym wy­bie­rać, mój wybór byłby taki sam. Nie je­stem dobry, ale po­zo­stał we mnie ślad czło­wie­czeń­stwa, który od­róż­nia mnie od tej ho­ło­ty.

Ze­msta za­wsze naj­le­piej sma­ku­je na zimno. A ja je­stem cier­pli­wym czło­wie­kiem. Na­uczy­łem się po­ko­ry i ob­ser­wa­cji.

Popłaca bycie cier­pli­wym, bo w końcu za­wsze nad­cho­dzi taki dzień, że za­pła­ta oka­zu­je się suką.

Suk­ce­sy kształ­tu­ją czło­wie­ka na równi z po­raż­ka­mi.

Je­stem jak kot, który za­wsze spada na czte­ry łapy, ale nikt nie po­wie­dział, że te łapy są całe. Teraz też nie wiem, czy będą całe, a może sta­nie się od­wrot­nie.

Nie je­stem mi­ło­ści­wy, bywam dia­błem w skó­rze anio­ła.

Wy­ma­wiam jego imię takim tonem, jakby był naj­gor­szą za­ra­zą. W sumie to jest. Toczy in­nych jak rak.

Trzymaj swoich ludzi na smy­czy, bo obie­cu­ję, że nie do­ży­ją końca ty­go­dnia, tak jak jeden z nich.

Ty mnie stwo­rzy­łeś na swoje po­do­bień­stwo, my­śląc, że je­steś Bo­giem, a je­steś nikim.

Sukcesy kształtują człowieka na równi z porażkami.

Niestety, to prawda, że jeśli ktoś ma miękkie serce, później często za to płaci.

Jeśli wejdziesz między wrony, będziesz musiała krakać jak i one.

To, że jestem zabójcą, nie czyni ze mnie człowieka bez uczuć. Dla innych może i taki jestem, ale nie dla niej.

Za­wsze spraw­dzaj, czy na pewno kogoś za­bi­łeś”.

Zwykle chodziło o pieniądze. Dla nich człowiek jest w stanie zabić drugiego. Dają władzę, ale nie sprawiają, że jesteśmy nieśmiertelni. O tym niestety większość zapomina. Zapomina, że każdego czeka śmierć. Na samym końcu jest tylko to.

Ci, których kochamy, są dla nas największym zagrożeniem, ale i my jeszcze większym dla nich.

Ludzie nie znikają, zawsze coś lub ktoś za tym stoi.

Ludzie mówią, że wiedzą, czego chcą, a ja mogę powiedzieć, że wiem, czego zdecydowanie nie chcę.

W człowieku zawsze są dwie strony. Dobro i zło. Anioł i diabeł. Czasem tylko ciężko wybrać, kim się chce być. A czasem będąc aniołem, jest się również diabłem. Każdy z nas ma dwa oblicza.

Ludzie dokonują złych wyborów, które mają również swoje nieprzyjemne konsekwencje.

Uczy­łem się od naj­lep­szych.

To my spra­wia­my, że lu­dzie za­pa­da­ją się pod zie­mię, więc mu­si­my ją od­na­leźć, bo ona żyje.