Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyspa Morowia ma kształt złamanego serca. Istoty człowiecze mieszkają po jej spokojniejszej, osłoniętej od wiatru sytony, alkonosty zaś - ptakopodobni - po tej narażonej na sztormy i fale.

Mamy też pióra, tak jak człowiek ma włosy. Tylko nieliczni z nas wykazują cechy wyraźnie ptasie, na przykład moja mama - jej ramiona pokrywały długie błękitno-żółte pióra. Kiedy je rozkładała, zmieniały się w skrzydła.

Umiem się dobrze kamuflować na tym bagnisku, ale odnoszę wrażenie, że przez te wszystkie lata to ono mną zawładnęło, nie odwrotnie.