Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zgorzelski, zdjęty przeczuciem, iż został żywcem pogrzebany w zbiorowej mogile, zastanawiał się, skąd mieszkańcom Tszczyc przyszedł do głowy pomysł, by pławić w studni tak dziwne i nietypowe przedmioty. W efekcie zanurzona w gruncie turma wyrastała niejako z usypiska wyblakłych, wypluwanych spod ziemi szkieletów.

Ta czarnoskóra piękność zbliżyła się następnie do mikrofonu, lecz nie zaczęła śpiewać od razu, oparta za to biodrem o połyskujący w półmroku fortepian, zasłuchała się w akompaniament i z przymrużonymi powiekami wyczekiwała odpowiedniej chwili.

I wtedy zaczął się miotać, sapać prychać, oczy wyszły mu z orbit, natomiast w piersiach poczuł zatykającą, wielką, ciężką, mokrą grudę. Bo jeśli ktokolwiek zastanawia się, jak wygląda godzina śmierci, niechaj złączy na moment swe usta z wargami tej przeklętej kobiety.