Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bo tak robią matki. Zatajamy przed dziećmi najgorsze prawdy, aby je chronić. Przyjmujemy ciosy, żeby nie musiały czuć bólu.

Zaczynalam wierzyć, że są gorsze rzeczy niż samotność, na przykład niechciane towarzystwo.

Wszystkich nas nachodzą takie myśli: a gdybym zaczęła krzyczeć(...) Gdybym zamiast schować nóż do szuflady, wbiła mu go w plecy. Oczywiście nigdy nie robimy żadnej z tych rzeczy. To odróżnia ludzi zdrowych od szaleńców. Świadoma rezygnacja z szaleństwa.

Potrzebowałam lat, żeby to zrozumieć: nigdy nie pokochasz swojej matki tak, jak ona ciebie.

Kiedy jesteś dzieckiem, nie kwestionujesz pewnych rzeczy. To twoja mama. To twój tata. (...) Czy kiedy miałeś piętnaście lat, choć raz zapytałeś rodziców, czy twoje urodziny to naprawdę twoje urodziny?

To odróżnia ludzi zdrowych od szaleńców: świadoma rezygnacja z szaleństwa.

Przed wyjawieniem czegoś ważnego,wyczucie czasu jest kluczowe.
Chcemy przecież, żeby nasza publiczność przebierała nogami ze zniecierpliwienia i chłonęła każde nasze słowo.

Matka nigdy nie przestaje się martwić o bezpieczeństwo dziecka, nieważne ile ono ma lat.

Dorosłość bywa męcząca. Jest łatwiej, gdy ktoś się nami opiekuje.

Nic tak nie rozjusza mas – i ław przysięgłych – jak skrzywdzone dzieci.