Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bo życie szczęśliwe to takie, które możesz z kimś dzielić.

Dom to nie miejsce, Tiernan. To uczucie.

It is not light that we need, but fire; it is not the gentle shower, but thunder. We need the storm, the whirlwind, and the earthquake.

Tchórzy zawsze zżera poczucie żalu, bo zbyt późno zdają sobie sprawę, że świat jest pełen przerażonych ludzi, podobnych do nich. I że tak naprawdę wcale nie musieli iść przez życie samotnie".

Because life is only happy when it's shared.

I make your food. It's really not smart to provoke me.

What arrogance to think I can't handle this? I mean, I can't, but she doesn't have to know that.

I'm fucked up and tired and confused... I don't know how to feel better.

My parents wouldn't care if I's had orgies in my bedroom as long as nothing wound up on Snapchat.

Każdy rozważa samobójstwo w jakimś momencie życia, nawet jeśli
tylko przez chwilę. Zazwyczaj przyczyna jest jedna, podstawowa:
samotność.

- Pojadę do domu - odzywam się cicho.
- Jesteś w domu.

Zastanawiam się, czy zrobił to świadomie.
Pozwolił mi się usłyszeć.

Chcę, żeby to zabrzmiało jak groźba, nawet pusta. Nie mus wiedzieć, że Kaleb mnie przeraża albo traktuje gorzej niż zwierzęta, na które poluje. One przynajmniej mają dla niego jakąś wartość.

Nie uciekam,ponieważ nie obawiam się Noaha. Jednocześnie jednak czuję pewien niepokój. Podoba mi się, że do mnie mówi. Choć tego też się czasem boję.

Jeszcze chwile temu mnie kochał. "Kocham Cię. Jesteś nasza. Kochamy cię". Miałam wrażenie, że płakał. Nie mógł znieść mojego cierpienia i tego, że nie był w stanie uwolnić mnie od bólu.

- Noah zawsze jest ciepły - mówię cicho. - Uwielbiam z nim rozmawiać.

Nie bądź delikatny. Nie pozwól zapomnieć mi, czym dla ciebie jestem.

Nie przestawaj. Kontynuuj. Nie całuj mnie, nie patrz na mnie ani mnie, kurwa, nie przytulaj. Po prostu rób, co robisz.

- Czasem patrzysz na mnie w taki sposób, że nie jestem w stanie tego znieść - szepcze. W jej głosie wyraźnie słyszy szloch. - Jakbym była niczym.

- Tiernan - woła Jake.
- Gdy Kaleb przestał mówić, próbowałem porozumieć się z nim językiem migowym - mamrocze. - Trochę jeszcze pamiętam.
Kładzie dłoń płasko na piersi i klepie się dwa razy . Zupełnie tak jak Kaleb tydzień temu, zanim zniknął.
- To...- wyjaśnia - ...znaczy "moje".

- Jestem już gotowa usłyszeć nas oboje - szepczę - A ty?

Chcę być na zewnątrz. Chcę być na drzewie. Chcę być mokry. Chcę być na poszyciu, gdy krople deszczu spadają na liście nade mną. Lubię ten dźwięk.
Chcę, żeby było mi ciepło. Chcę coś trzymać. Chcę rozmawiać z tatą. Chcę być zmęczony, żebym mógł więcej spać. Chcę chodzić.
Chcę się zakochać. Chcę być bezpieczny.
Chcę się skończyć.
Chcę, żeby te myśli w mojej głowie odeszły.

Szczyt jest ogromny. I tak blisko. Ogarnia mnie dziwne uczucie: z jednej strony przypomina, jacy jesteśmy mali, a z drugiej - że stanowimy część świata pełnego niesamowitych rzeczy.

Gdy unikasz tego, co złe, ryzykujesz jednocześnie, że ominiesz też coś dobrego. Dlatego wolałabym zostać zraniona, niż nigdy nie poczuć szczęścia.

We were lost and broken, each in our own way, and she needed us as much as we needed her. We'd die for her.

Cierpienie zawsze przypomina nam o tym, że żyjemy. Podobnie jak strach. Trzymamy się ich, bo chcemy czuć to jak najdłużej.

Not everything with a penis is a threat.

Hannes and Amelia should never have had a kid. I never understood what her parents saw in each-other, but shit sticks together, I guess.

How the hell do people argue with someone who doesn't speak? How does that work?