Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) zaufanie do siebie. To jeden z największych życiowych kapitałów: ufać sobie, dam radę.
- A jak nie?
- Dam.
- A jak nie?
- Dam.
- A jak upadnę?
- To się podniosę.
- A jak się nie podniosę?
- To sobie poleżę.

Zawsze myślą na odwrót: spieszy im się do dorosłości, a potem wdychają za utraconym dzieciństwem. Tracą zdrowie by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze by odzyskać zdrowie. Z troską myślą o przyszłości, zapominając o chwili obecnej i w ten sposób nie przeżywają ani teraźniejszości, ani przyszłości. Żyją jakby nigdy nie mieli umrzeć a umierają, jakby nigdy nie żyli."

To nie cytat Pana Walkiewicza tylko pewnej 80- paro letniej pani o wielkiej pogodzie ducha i pełnej mądrości życiowej.

Człowiek jest wolny, tylko wtedy, gdy uwolni się od opinii innych ludzi.

Bez strachu nie ma odwagi. Jeśli się czegoś boisz, to powinieneś to zrobić.

Wiem, że można spotkać przypadkową osobę i to właśnie ona będzie początkiem wielkich transformacji.

Nawet najmniejszy wyjazd to nowa przygoda, nowe doznania.

SUKCES to MIEĆ to co się chce.

Piękne życie to premia za nieustannie ponoszone ryzyko.

Nie strzelaj do posłańca, może to, co Ci przyniesie, zmieni Twoje życie.

W życiu trzeba robić to, do czego jesteśmy powołani, tzn. co nam sprawia największą frajdę, co najlepiej potrafimy i z czego są największe pieniądze. Trzeba się trzymać swoich życiowych celów. Żyć w zgodzie ze sobą. Nie zawracać sobie głowy rzeczami pobocznymi.

Wszystko dzieje się w odpowiednim czasie i miejscu. Nadzieja umiera ostatnia, więc nie daję jej skonać.

Wierzę w pracę i rozwój a nie w mannę z nieba.

Tylko będąc uważnym można dostrzegać prawdziwe szanse i zagrożenia. Człowiek, który nie jest uważny jest zdany na przypadek. Uważność to sztuka obserwacji, zadawania pytań i refleksji. To niekończący się proces.

Znany psycholog Karl Gustav Jung, kiedy ktoś przychodził do niego i mówił, że dostał awans w pracy, zwykł mówić: "To współczuję, ale jak popracujemy nad tym problemem to jakoś udaje się go rozwiązać". Kiedy natomiast ktoś ze smutkiem żalił się, że go wywalili z pracy, Jung się uśmiechał i mówił: "Napijmy się za to, z tego musi się urodzić coś dobrego.

Samodyscyplina to sztuka robienia tego, na co nie mamy ochoty. Obok samokontroli, czyli sztuki nierobienia tego, na co mamy ochotę, jest fundamentalną umiejętnością pozwalając osiągnąć długoterminowe życiowe cele.

Ważne jest, jak żyje. Nasze życie jest bowiem świadectwem naszych wartości i przekonań. Można wyrażać siebie i manifestować swoje życie mimo przeżywanych dramatów, na przykład ciężkiej choroby. Dopóki choroba nie staje się główną treścią życia, możemy nadal być jego autorami. A wtedy ono będzie samo w sobie ważne. Najważniejsze, abyś chciał się świadomie wyrażać. Często w takich trudnych momentach odkrywamy, że chcieliśmy rzeczy, których tak naprawdę nie potrzebowaliśmy. Odkrywamy, że do wyrażenia siebie nie są potrzebne rzeczy. Odkrywamy to, co było tak oczywiste, ale nie mogliśmy tego dostrzec. Wtedy stajemy się wolni od tego, czego nie potrzebujemy. To ważny krok na drodze do bycia bohaterem swojego życia: pozbyć się tego zbędnego balastu.

Tylko od siebie nie uciekniesz.

Człowiek nieświadomy swoich życiowych celów jest zdany na przypadek. Jeśli znasz cel swojej życiowej podróży i jesteś uważny - nigdy się nie zgubisz. Każda droga prowadzi do celu, ale pod warunkiem, że nią wystarczająco długo idziesz. Bądź uparty i konsekwentny.

Bo życie to czas. I to, co najcenniejsze, co możemy podarować sobie i drugiemu człowiekowi. O czasie powiedziano i napisano już wszystko. A ciągle nie mamy go wystarczająco dużo. Ciągle również przepływa nam między palcami. Przepływa nieubłagalnie.

Tam ludzie w kosmos latają, a ja nie zamierzam robić w życiu tego, czego nie lubię i, co gorsza, czego się boję i brzydzę.

Nie chowaj się w porcie. Płyń tam, gdzie postanowiłeś. Po prostu ustaw odpowiednio żagle.

Na zmartwienie najlepsze jest działanie.