Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nim puścisz się pomyśl dwukrotnie, czy takie szczęście, szczęściem jest istotnie.

Kto śpi smacznie, najszczęśliwszy z ludzi.

Śmierć przyjdzie w porę po każde stworzenie.

Żywot, choć długi, nigdy się nie przeje.

Prawnik i krytyk ciemne życia śledzą plamy... Odkryją wszystko, wiele nie powiedzą.

Kto do wygrania nic nie ma, nie bierze kości do ręki.

Nie szczędźcie rózeg na niesforne dziatki.

Szesnastoletnie sumienie nie czuje zgryzot,
tych co wiek zgrzybiały.

Jeśli zazdrość w mężu się zapala,
tym chętniej żona zrobi zeń rogala.

Podróż młodemu nigdy się nie zbrzydzi, bo podróż bawi.

Prawnik, mąż stanu, podłości swoje
tłumaczy zawsze, kiedy chce się usprawiedliwić.

Miłość jest źródłem i macierzą wieków.

Ucieczka rzeczą jest niehonorową.

Niech słucha kazań, kto się piekieł żaru obawia.

Zazdrość nie lubi by świat o nie wiedział.

Żona, która zna najsłabszą stroną męża - zaraz go powstrzyma w zapale.

Miłość trzeba odżywiać jak ciało.

Nie każda żona po mężu się smuci.

Człek jest igrzyskiem losu.

Za winę kara, nikt jej nie uciecze.

Nie człowiekowi rwać się na naturę.

Wszystko czas niszczy.

Ach, któż z nas kocha,
nie głupiejąc przy tym?

Nie lubię przy szaleńcach bawić, bym się sam ludziom nie wydał wariatem.

Słodko biednemu cieszyć się nadzieją.

Gdyby pisarz widział jednako, czyżby treść świata streścił wielorako?

Gdyby dać wszystkim rzeczą tytuł prawny,
sam Cezar wstydziłby się swojej sławy.

Jest dziwne zwierze, co się zwie człowiekiem,
co w sobie wszystkie zdolności kojarzy
i popisuje się wszechstronnym stekiem bzdur.

Gdy serce winy nie zna, niepotrzebny strach.

Nie chcąc stradać zdrowia, lepiej mu na grzbiecie nie siadaj.