Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy nasze życie nie jest właśnie takim kłębowiskiem opowieści? Opowieści, które czasem pamiętamy, przytaczamy, spisujemy i nadajemy tytuł „Album z opowieściami”. I które stają się jakby jedną opowieścią, opowieścią każdego z nas, opowieścią nas wszystkich? Tak, nasze życie może nie jest niczym innym, jak właśnie takim albumem z opowieściami...

Ta dawna frustracja związana z tradycyjnymi aparatami. Czy uda nam się złapać piękną, ulotną chwilę w mieście, po którym spacerujemy. Czy uda się uchwycić poważne piękno jakiegoś zabytku w jednym kliknięciu migawki i czy skradliśmy po kryjomu obraz przechodnia, którego widok nas wzruszył. Mając aparaty cyfrowe, znamy od razu wynik, kasujemy, jeśli nam się nie podoba, i robimy kolejne podejście, i kolejne, i kolejne, setki zdjęć — tyle że człowiek się męczy, oglądając je choćby tylko raz. Gubi się wyjątkowość miejsca i chwili.

Moje historie są wasze, a wasze smutki były moim życiem. Urodzić was, wychować was, stałam się tysiącem kawałeczków dla was.

Bo kłamstwa mówiło nam niebo i kłamało morze, i kłamstwem były niosące wieści jaskółki, i kłamstwem serce, i kłamstwem nasze historie, kłamstwo, wszystko kłamstwo.

Kiedy zabierają ci dom, kradną twoje wspomnienia.