Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rozczarowanie. Elementy z poprzednich tomów które wówczas już irytowały teraz przybierają już formę nie do zaakceptowania.
Logika działań bohaterów wtłoczona na siłę aby pasowała pod fabułę, bezsensowne użycie magii, dramatycznie głupie elementy militarne no i do tego popsuci niektórzy bohaterowie.
Ciężko pisać bez spoilerów, ale jeśli jednym z kluczowych elementów zwrotu zdarzeń to wsadzenie kogoś kto nie umie jeździć konno na konia bez siodła w ciężkiej stalowej zbroi i puszczenie go w galop przez obóz wroga i 12h jazdę jest tragicznym pomysłem.
Magowie którzy w poprzednich tomach potrafili przesuwać góry, w tym nie umieją pokonać wroga poprzez usunięcie małego wzgórza pod stacjonującą armią. Zapominają jak stosować tarcze, które ponoć trenowali od dziecka a mają przecież kilkaset lat. Jednego dnia walczą korzystając z ataków na pojedyńczego wroga, a dopiero na drugi dzień przypominają sobie o atakach obszarowych.
A i w wojnach w nocy nie robi się nic, żadnych nocnych ataków, przygotowania niespodzianek itp.
Mimo tego że bohaterowie którzy w ciągu roku potrafili przejść z epoki kamiennej do stali i wymyślić pismo obrazkowe żeby nie przegrać potrzebują do tego podpowiedzi jasnowidza który mówi im wprost co mają robić żeby nie przegrać. A i smok, musi być jeszcze smok.
Ta książka to ciąg bezsensownych i nielogicznych zabiegów ratujący na siłę sens wydarzeń.

Rozczarowanie. Elementy z poprzednich tomów które wówczas już irytowały teraz przybierają już formę nie do zaakceptowania.
Logika działań bohaterów wtłoczona na siłę aby pasowała pod fabułę, bezsensowne użycie magii, dramatycznie głupie elementy militarne no i do tego popsuci niektórzy bohaterowie.
Ciężko pisać bez spoilerów, ale jeśli jednym z kluczowych elementów zwrotu...