-
ArtykułyZawodne pamięci. „Księga luster” E.O. ChiroviciegoBartek Czartoryski1
-
Artykuły„Cud w dolinie Poskoków”, czyli zabawna opowieść o tym, jak kobiety zmieniają światRemigiusz Koziński4
-
ArtykułyUwaga, konkurs! Do wygrania książki „Times New Romans“ Julii Biel!LubimyCzytać8
-
ArtykułyWygraj egzemplarz „Róż i fiołków” Gry Kappel Jensen. Akcja recenzenckaLubimyCzytać2
Cytaty
Tak rozpaczliwie pragnęła, żeby choć na nią zerknął, tak bardzo pragnęła ujrzeć prawdę w jego oczach. Prawdy nie ujrzała. Nie ujrzała nic. Nawet nie poczuła na twarzy jego oddechu. Usłyszała tylko, że się jej wyparł.
Tak rozpaczliwie pragnęła, żeby choć na nią zerknął, tak bardzo pragnęła ujrzeć prawdę w jego oczach. Prawdy nie ujrzała. Nie ujrzała nic. Nawet nie poczuła na twarzy jego oddechu. Usłyszała tylko, że się jej wyparł.
[...] nawet po najgorszej burzy w końcu wychodzi słonce, nie można tylko bać się jego blasku i zasłaniać przed nim oczu,bo wówczas można przeoczyć tęczę, nagrodę za cierpliwość.
[...] nawet po najgorszej burzy w końcu wychodzi słonce, nie można tylko bać się jego blasku i zasłaniać przed nim oczu,bo wówczas można przeoczyć tęczę, nagrodę za cierpliwość.