Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sam opis tej historii stał się dla mnie tak niesamowicie interesujący, że nie potrafiłam przejść obok propozycji współpracy przy tym tytule obojętnie. Nie będę jednak ukrywać, że jest to moja pierwsza styczność z twórczością owej autorki i z tego co już wiem po przeczytaniu - nie ostatnia. 

» Początek historii z tej książki zaczyna się w taki sposób, że czytelnik po prostu zatrzymuje się na chwilę i czyta niektóre zdania kolejny raz aby tylko upewnić się, że to nie żart. Niestety wir wydarzeń od samego początku sprawia, że ta historia przepełniona jest bólem i smutkiem, i tak jak sam tytuł wskazuje dociera do najmniejszych skrawków duszy. 

» Chociaż już na początku otrzymujemy tragiczne wydarzenie, które mocno wpływa na całą rodzinę December to właśnie w tym samym momencie dziewczyna zostaje troszeczkę zmuszona przejąć kontrolę nad sytuacją, gdyż jej matka nie jest zdolna do pozbierania się po takiej informacji. Nie wspominając już o siostrze, która również mocno to przeżywa i młodszym bracie, którego ktoś musi uświadomić w tej tragedii. 

„Wojna to taka złośliwa suka. Zabrała wszystko co kochaliśmy i w zamian za to oddała złożoną flagę, mówiąc nam że honor poświęcenia był sprawiedliwą i równoprawną zapłatą. Ale nie był.”

» Chociaż w dużej mierze całość tej historii skupia się na relacjach rodzinnych, problemach po stracie bliskiej osoby, traumach z tym związanych to jednocześnie jest przepełniona miłością - tą niespodziewaną, która pojawia się czasami niespodziewanie. 

» Rebecca jak zdążyłam zauważyć w tej historii potrafi tak balansować słowami, że czytelnik przeżywa to wszystko w określony sposób. Dodatkowo jej sposób opisywania ważnych wydarzeń - w tym przypadku radzenie sobie z żałobą - nie jest tylko pustymi słowami, które po paru stronach nie mają większego znaczenia. Autorka skupia się na tym, aby przeprowadzić czytelnika przez tą żałobę w taki sposób jakbyśmy sami obecnie zmagali się z tym w swoim życiu. Coś niesamowitego, a jednocześnie bolesnego. 

„Och, moja December, z życiem możesz zrobić tylko to, co jesteś w stanie, to, co jest w twojej mocy. Ani mniej, ani więcej.”

„Każdym skrawkiem duszy” to cudowna historia, która zasługuję na uwagę i poświęcenie chwili aby się z nią zapoznać. Rebecca zdecydowanie dobrze radzi sobie z tematyką wojskową, stratą i żałobą (zrobiłam research jej innych książek stąd taki wniosek, z wielką chęcią sięgnę po inne bo jestem zaintrygowana). Dlatego jeśli jesteście gotowi na rollercoaster emocjonalny to jak najbardziej zachęcam i polecam, myślę, że nie zawiedziecie się sięgając po tą historię. Ja czekam na kolejną z tej serii bo jestem niesamowicie ciekawa czym tym razem autorka uderzy w moje serce. 

Sam opis tej historii stał się dla mnie tak niesamowicie interesujący, że nie potrafiłam przejść obok propozycji współpracy przy tym tytule obojętnie. Nie będę jednak ukrywać, że jest to moja pierwsza styczność z twórczością owej autorki i z tego co już wiem po przeczytaniu - nie ostatnia....

Rozwiń

Zwiń

The naturals. Genialne umysły” to kolejna książka autorki po którą sięgnęłam, dlatego doskonale wiedziałam z jakim stylem się zderzę i muszę przyznać, że się nie zawiodłam. Jennifer ma to do siebie, że tworzy wciągające historie i zdecydowanie interesujące na tyle aby ciężko było się od nich oderwać.
Mimo tego, że jest to seria skierowana bardziej do młodzieży wydaje mi się, że sam pomysł na tą historię kupi i starszych czytelników.

„Genialne umysły” opowiada o piątce uzdolnionych nastolatków, główną bohaterką jednak całego przedsięwzięcia jest Cassie - dziewczyna, która idealnie odczytuje i z dużą łatwością odczytuje intencje ludzi i ich samych. Początkowo dziewczyna nie do końca wiązała z tym jakąkolwiek przyszłość swojego życia, ale w momencie otrzymania propozycji współpracy od FBI wszystko zaczęło się zmieniać. Cassie miała po prostu pomagać w rozwiązaniu przedawnionych już spraw, które nie zakończyły się tak jak powinny. Nikt się jednak nie spodziewał, że doprowadzi ją to do zupełnie innego momentu w życiu i to nią samą zacznie interesować się poszukiwany morderca.

„Żeby ująć seryjnego mordercę, musisz myśleć jak seryjny morderca.”

Muszę przyznać, że byłam bardzo zaangażowana w tą historię i przeczytałam ją niemal przy jednym posiedzeniu. Sam fakt poznawania całej sprawy ze strony głównej bohaterki był interesujący, ale rozdziały w których czytający mógł się poczuć jakby to on był seryjnym mordercą - to dopiero było coś. Dodatkowo fakt, że czytelnik od początku do końca nie ma pojęcia kim jest owo morderca jest jeszcze bardziej wciągające. Autorka zdecydowanie nie zdradza niczego wcześniej niż sama zaplanowała co jest jak najbardziej na plus dla tej historii, bo sami musimy dotrzeć do meritum sprawy.

Jeśli chodzi o Jennifer to jej pióro jest bardzo przyjemne i czyta się to tak samo dobrze jak jej wcześniejszą serię, co tylko utwierdziło mnie w przekonaniu, że z wielką chęcią sięgnę po kolejnej jej książki. Dodatkowo zakończenie tej było takie a nie inne, a to tylko podsyca moją ciekawość dlatego czekam z niecierpliwością na drugi tom i liczę, że szybko do mnie dotrze.

The naturals. Genialne umysły” to kolejna książka autorki po którą sięgnęłam, dlatego doskonale wiedziałam z jakim stylem się zderzę i muszę przyznać, że się nie zawiodłam. Jennifer ma to do siebie, że tworzy wciągające historie i zdecydowanie interesujące na tyle aby ciężko było się od ni...

Rozwiń

Zwiń

Zdejmij z nieba księżyc” to historia niemal idealna. O uczuciu, które łączy dwójkę głównych bohaterów i które jest tak silne, że wydaje się aż niemożliwie idealne. Wszystko byłoby wspaniałe gdyby nie pewny mały, mankament. Są w życiu takie rzeczy, których nie da się przewidzieć. Tak było i w tym przypadku.

Człowiek nigdy nie jest gotowy na śmierć najbliższej osoby. Zwłaszcza jeśli nie wyobrażamy sobie bez niej życia. Żałoba sprawia, że zamykamy się w sobie, zapadamy we własną nicość i nie do końca wiemy jak z niej wyjść i czy w ogóle chcemy. Ciężko prowadzić normalny tryb życia z myślą, że kogoś brakuje obok.

Gdy nadchodzi ten kulminacyjny moment, Lauren umiera w wieku 28 lat. Można by powiedzieć, że przed nimi było całe wspólne, wspaniałe życie. Niestety coś zawiodło. Lekarze nie wiedzieli w jaki sposób mogą przedłużyć jej żywot, leków na tą przypadłość nie było. Joshua został sam. To w jaki sposób opisana była jego żałoba było dla mnie zrozumiałe, ponieważ każdy przeżywa ją na swój sposób, ale jednocześnie w niektórych momentach było tego aż za dużo.

Książka podzielona jest na rozdziały z perspektywy głównej bohaterki - to te momenty, które opowiadają o ich wspólnym życiu jeszcze przed jej odejściem, oraz z perspektywy Joshua - który musi sobie radzić po jej odejściu. Żeby było mu łatwiej Lauren zostawiła mu list na każdy miesiąc całego roku, aby pomóc wyjść mu z tej żałoby dając w jakiś sposób namiastkę kolejnego wspólnego roku z nim. Wiadomo, to już nie jest jej obecność, ale zawsze coś daje.

Książka jest mocno życiowa i zdecydowanie przedstawia historię miłosną dopasowanych do siebie ludzi, którzy otrzymali od losu za mało czasu. Nie mniej jednak nie wzruszyła mnie tak jak myślałam, że może i tak jak się na to nastawiłam. Była okej, ale bez większego szału jak dla mnie. Szczerze? Nie była niczym nadzwyczajnym ani odkrywczym, ale spędziłam z nią miły (chociaż w przypadku takiej historii to określenie chyba nie jest najlepsze) czas. Polecam, jak najbardziej, bo myślę, że większość z was może poruszyć i wzruszyć, a nawet i skraść wasze serce.

Zdejmij z nieba księżyc” to historia niemal idealna. O uczuciu, które łączy dwójkę głównych bohaterów i które jest tak silne, że wydaje się aż niemożliwie idealne. Wszystko byłoby wspaniałe gdyby nie pewny mały, mankament. Są w życiu takie rzeczy, których nie da się przewidzieć. Tak było i...

Rozwiń

Zwiń

Kiedy tylko dostałam informację, że ta książka wychodzi poczułam, że koniecznie muszę po nią sięgnąć. Nie jest to kolejny mocno oczywisty łzawy romans. To piękna historia, która jest na tyle życiowa i ludzka, że nie sposób się od niej oderwać.

» Z pozoru dwójki naszych głównych bohaterów nic nie ma prawa łączyć. Są swoim zupełnym przeciwieństwem i wydawać by się mogło, że jeśli los postawi ich sobie na drodze będzie mała szansa, że się dogadają… a jednak. Mimo, że Kacey można opisać mianem chaosu, a Jonah’a mianem spokojnego oceanu okazuje się, że połączy ich więcej niż może się nam wydawać.

„Piękno można odnaleźć wszędzie, nawet w rzeczach, które cię przerażają.”

» Kacey to kobieta, która po koncertach zespołu w którym jest gitarzystką ucieka w alkohol i narkotyki. Tylko w taki sposób potrafi wyciszyć swoją głowę z natłoku przytłaczających myśli. Johan to mężczyzna, który w przeciwieństwie do kobiety robi wszystko według określonego planu, w odpowiednim czasie. Zwłaszcza, że ten jest dla niego policzony.

„Nauczyłaś mnie, że życie można znaleźć w każdej chwili.”

» Poznanie naszych głównych bohaterów okazuje się zupełnym przypadkiem, ale jednocześnie sprawia że zaczyna się historia, która jak sam tytuł mówi potrafi skruszyć serce. Jest piękna, ale i bolesna. Szczera od samego początku, pozbawiona jakichkolwiek toksycznych zagrywek. Jest totalnie życiowa, pokazująca, że nie wszystko zawsze kończy się tak jak powinno.

„All in. Serce ze szkła” to książka, która sprawia że czytelnik przepada. Czytając ją na początku może i ciężko było się wciągnąć, ale gwarantuję wam, że po kilku stronach wszystko się zmienia. Emma Scott idealnie przedstawiła tutaj relacje międzyludzkie (nie tylko między głównymi bohaterami, ale i rodzinne) uzależnienia i walkę z demonami. To książka, która uświadamia, że nie powinniśmy się zastanawiać czy zrobienie czegoś za kilka lat będzie miało sens, bo prawda jest taka, że nie wiemy ile mamy tego czasu. Dlatego powinniśmy działać - zwłaszcza jeśli czegoś pragniemy. Czasami spontaniczność w życiu popłaca.

Zdecydowanie polecam wam sięgnąć po tą historię. Osobiście czekam na drugi tom, bo myślę, że uderzy jeszcze mocniej.

Kiedy tylko dostałam informację, że ta książka wychodzi poczułam, że koniecznie muszę po nią sięgnąć. Nie jest to kolejny mocno oczywisty łzawy romans. To piękna historia, która jest na tyle życiowa i ludzka, że nie sposób się od niej oderwać.

» Z pozoru dwójki naszych głównych bohaterów...

Rozwiń

Zwiń

„To, co chcemy zostawić za sobą” zdecydowanie zyskuje miano najlepszej części tej trylogii. Dla tego tomu przepadłam bezpowrotnie być może w dużej mierze przez bohaterów, którzy kradną serce od samego początku.

❁ Lucien to bohater, który zdecydowanie emanuje władczą energią, która w parze u niego idzie razem z pieniędzmi. Mimo wszystko nie sposób mu się oprzeć. Chociaż Sloane początkowo jest do niego wrogo nastawiona jednocześnie cholernie go pragnie - nie sposób tego nie dostrzec podczas czytania, ale niestety nie zamierza się do tego przyznać, zwłaszcza na początku.

❁ Połączenie tej dwójki jest zdecydowanie jak walka dwóch różnych żywiołów. Ona marzy o rodzinie, a on robi wszystko aby tylko jej nie założyć. Nie mniej jednak chociaż ukazany jest jak zimny i zdystansowany jednocześnie ma ogromne serce. Gotowy jest dzielić się wszystkim co ma bez zbędnego rozgłosu i zamieszania. Właśnie to sprawia, że sympatia do Luciena jest taka duża.

❁ Chociaż ich wspólna historia jest kręta i nie zawsze spójna ostatecznie i tak trafia na właściwe tory. Ta dwójka mimo wielu różnic potrafi również dojść do porozumienia i właśnie to sprawia, że ta historia jest zwyczajna ale jednocześnie wyjątkowa.

Lucy Score kolejny raz udowodniła, że mimo objętości tych książek czytelnik przez nie płynie. Są napisane w taki sposób, że ciężko się oderwać. Jednocześnie bohaterowie są bardzo realni plus wydaje mi się, że wiele z czytelniczek może utożsamiać się z naszą Sloan, która zaczytana w romantycznych książkach pragnie życia niemal tak idealnego jak w nich opisywane.

Cała seria jest warta uwagi, ale to ten tom tak jak wspominałam zasługuje na najlepszą ocenę. Zdecydowanie polecam!

„To, co chcemy zostawić za sobą” zdecydowanie zyskuje miano najlepszej części tej trylogii. Dla tego tomu przepadłam bezpowrotnie być może w dużej mierze przez bohaterów, którzy kradną serce od samego początku.

❁ Lucien to bohater, który zdecydowanie emanuje władczą energią, która w parz...

Rozwiń

Zwiń

Są takie książki, która pozwalają oderwać się od rzeczywistości i wkroczyć w magiczny świat bohaterów, aby przeżyć z nimi ich stworzone przez autorkę życie. Ta właśnie taka jest - ciepła, urocza i przesłodka. Pełna magii, bajkowa.


❀ „Coś jakby magia” to historia w której dużą rolę odegrała piekarnia. To właśnie w niej zaczyna się wszystko co prowadzi do kolejnych etapów tej książki.
Główna bohaterka - Aurelia, jest niesamowicie utalentowana i wydaje mi się, że nie do końca zdaje sobie sprawę jak wielką rolę może odegrać w życiu innej osoby. Chociaż dziewczyna pracuje dla pani Basil i robi wszystko jak należy, jest jednocześnie traktowana w okropny i niesprawiedliwy sposób. Dodatkowo kobieta ją okłamuje w kwestii wynagrodzenia, co jest totalnie niesprawiedliwe w stosunku do tego co robi. Za każdym razem jednak przekazuje Aurelii, że pieniądze wysyła do jej rodziców, ostatecznie nigdy tego nie zrobiła. Okropna kobieta.

❀ Życie Aurelii zmienia się w momencie kiedy w piekarni pojawia się Iliana. Tajemnicza dziewczyna prosząca o pomoc naszą główną bohaterkę. Chociaż Aurelia nie chce się zgodzić po dłuższym zastanowieniu postawia przyjąć propozycje nieznajomej. W taki oto sposób Aurelia zostawia za sobą wszystko, w tym kawiarnię w której pracuje i razem z Ilianą wyrusza na poszukiwanie tajemniczego mężczyzny.

Czy uda im się odnaleźć tajemniczego chłopaka?
Czy sytuacja między dziewczynami się zmieni?

❀ Jeśli mam być szczera książka jest idealną pozycją dla młodszych czytelników, którzy poszukują magii i lekkiego romansu. Chociaż wciąga i otula niczym ciepły kocyk nie do końca sprawiła, że poczułam się usatysfakcjonowana. Było pare mankamentów, na które nie do końca dało się przymknąć oko. Nie mniej jednak dobrze się przy niej bawiłam. Autorka zdecydowanie plasuje się wśród tych komfortowych plus jej kreacja bohaterów - do tego nie mogę się przyczepić. Polecam jeśli nie jesteście mocno wymagającymi czytelnikami.

Są takie książki, która pozwalają oderwać się od rzeczywistości i wkroczyć w magiczny świat bohaterów, aby przeżyć z nimi ich stworzone przez autorkę życie. Ta właśnie taka jest - ciepła, urocza i przesłodka. Pełna magii, bajkowa.


❀ „Coś jakby magia” to historia w której dużą rolę odegr...

Rozwiń

Zwiń