Idealny kłamca

"Istnieją tajemnice, o których lepiej nie wiedzieć..."

Patrycja Majewska wraz z mężem Igorem i najmłodszym synem Antkiem wprowadzają się do bluszczowego domu na odludziu, do domu w którym mają obowiązywać nowe, surowe zasady.
Śmierć córeczki Gai zmieniła wszystko a ich wspólne mieszkanie w Bieszczadach pozostało już tylko wspomnieniem... z dnia na dzień jest coraz gorzej.
Nikt nie ma pojęcia co u nich się dzieje, nikt nawet sobie nie wyobraża jakie piekło zgotował im Igor, Patrycja wraz z nastoletnim synkiem właśnie przeżywają najprawdziwszy koszmar.

Przyjechali tu w jednym celu i nie opuszczą tego miejsca pod żadnym pozorem, dopóki nie doprowadzą sprawy do końca.

Wychodzi na to, że kobieta tak naprawdę nie znała swojego męża.
Co ukrywał Igor?
Co łączy go z tajemniczym mężczyzną, który ich odwiedził?

Bluszczowy domek skrywa całą masę tajemnic, przerażających tajemnic...

"Idealny kłamca" to dobry thriller psychologiczny, który zrobił na mnie duże wrażenie, wciągający, szokujący i momentami mrożący krew w żyłach, co bardzo cenię w thrillerach.
Został tutaj poruszony trudny temat jakim jest przemoc psychiczna i fizyczna w rodzinie, więc lektura nie należy do łatwych. Modlitwa i jeszcze raz modlitwa, odgrywają tutaj sporą rolę, to ona ma pomóc dosłownie we wszystkim. Oczywiście dla mnie to jest niedorzeczne, ale nasz główny, psychopatyczny bohater tym się kierował, musicie sami zagłębić się w tę historię, wtedy zrozumiecie motyw przewodni, a uwierzcie, że warto.
Pełna mroku, tajemnic, emocji, no i ten klimat... po prostu uwielbiam takie powieści, gdzie akcja rozgrywa się w ponurych, z dala od wszystkich miejscach, moim zdaniem fabuła została genialnie poprowadzona, tak aby czytelnik nie miał ani chwili na nudę.
Jednak momentami czułam, że dzieje się tutaj dużo, za dużo, jak na taką objętość książki, ale może i to dobrze, napięcie towarzyszyło mi aż do ostatnich stron, nie będę narzekać, bo czas z nią spędziłam baardzo dobrze! 🔥

"Istnieją tajemnice, o których lepiej nie wiedzieć..."

Patrycja Majewska wraz z mężem Igorem i najmłodszym synem Antkiem wprowadzają się do bluszczowego domu na odludziu, do domu w którym mają obowiązywać nowe, surowe zasady.
Śmierć córeczki Gai zmieniła wszystko a ich wspólne mieszkanie w Bieszczadach pozostało już tylko wspomnieniem... z dnia na dzień jest coraz...

Bluszczowy dom, który znajduje się na odludziu nie jest dobrym miejscem. Ciemność, która w nim panuje potęguje strach. A zasady tutaj panujące wymyślone przez pana domu są koszmarem. Koszmarem Patrycji oraz ich syna.

Jola znowu to zrobiła, znowu mnie wywiozła w duszną, przeraźliwą, zaskakującą atmosferę. Ponownie oddała w ręce książkę, która wywołuje milion myśli, emocji oraz niedowierzeń.
Autorka ma to do siebie, że "okropieństwa ludzkie" nie są tabu w jej książkach, brzydota ludzka, która jest skrywana pod całkiem ładnym opakowaniem, wylewa się z każdą kolejną stroną.

Thriller, w którym nie zaznamy spokoju, z każdą stroną nasz lęk, jak i bohaterów, będzie się powiększał.
Postać Patrycji jest ukazana w sposób trochę dziwny oraz niezrozumiały co do jej postępowań, jestem w stanie zrozumieć, że Jola wykreowała postać, która miała ukazać słabość. Udało jej się to w 100%, ta kobieta była słaba psychicznie, fizycznie i mentalnie, tragedie, które ją dotknęły mogły mieć na to wielki wpływ, a tych tragedii było za dużo.

Wpadłam w najmroczniejsze zakamarki ludzkiej psychiki i to tak dogłębnie, że ciężko mi było z niej wyjść dopóki nie poznam zakończenia.

Rozwaliło mnie! To było dobre i mocne 🔥.

Bluszczowy dom, który znajduje się na odludziu nie jest dobrym miejscem. Ciemność, która w nim panuje potęguje strach. A zasady tutaj panujące wymyślone przez pana domu są koszmarem. Koszmarem Patrycji oraz ich syna.

Jola znowu to zrobiła, znowu mnie wywiozła w duszną, przeraźliwą, zaskakującą atmosferę. Ponownie oddała w ręce książkę, która wywołuje milion myśli, emocji...

Rozpoczyna się sielskimi krajobrazami polskiej, malowniczej wsi. Urodzajne zboża, bujające na wietrze kłosy wprowadzają czytelnika w świat pozornie spokojnej historii. Mają jednak w sobie coś złowrogiego, te pola usiane urodzajnymi plonami. Polna sceneria pojawia się, jako często nawracający motyw najbardziej popularnych filmów grozy - usiane wysoką kukurydzą, w których buszuje krwiożerczy potwór, giną dzieci porywane przez niby to stracha na wróble, albo i statek kosmicznego pochodzenia. Pola mają w sobie coś mistycznego, sprawiającego wrażenie labiryntów bez wyjścia, niewyobrażalnie zawiłych i bezpardonowo pochłaniających ludzkie życia.

Jolanta Żuber tymi obrazami postanowiła otoczyć główną fabułę „Idealnego kłamcy”, którego akcja odgrywa się w niesamowicie klaustrofobicznym, bluszczowym domku. Spowita aurą niepokoju sceneria, spinająca niby klamrą całokształt oplata czytelnika z jednej stronem bezkresem zbożowych ścian napierających zewsząd, a z drugiej jeszcze bardziej miażdżących, osypującego się na głowę stropu walącego się domostwa. Budynek ten, oddalony od głównej drogi mógłby stanowić oazę spokoju, miejsce, w którym zrujnowana rodzina miałaby dochodzić do życia w symbiozie. Bluszczowy domek mógłby stanowić synonim bezpiecznej przystani, w której mury oddzielają od zła dochodzącego z zewnątrz. Ale tak niestety nie jest.

Ściany porośnięte bluszczem zdają się tworzyć dodatkową osłonę przed agresją mającą miejsce za ścianami domostwa. Dodatkowo stanowi metaforę tego, co dzieje się w sercu głównej bohaterki. Została wplątana w sidła przemocowego mężczyzny, a wydostanie się z ramion tyrana okazuje się niesamowicie trudne. Wciągana w bezkresną głębię krzywd zmuszona będzie przejść przez ścieżkę wybrukowaną kłamstwami, zdającą się prowadzić do samego piekła.

Jola jak zwykle nie zawodzi, stworzyła powieść z gatunku tych nieodkładalnych. W swoich dreszczowcach stawia na zaburzenia rodzinne i psychopatię. Autorka nie tworzy zwykłych thrillerów na zasadzie nurtu domestic noir. Tutaj mamy dość szeroko napierającą grozę, ale tę głęboko wypływającą z ludzkiego serca. Jola potrafi kreować złoczyńców, psychopatyczne postaci wychodzą jej rewelacyjnie. A kłamca, który idealnie skrywa swoje brutalne alter ego przed resztą społeczeństwa stanowi w tym wypadku wisienkę na torcie. Nieszablonowa, złożona, z wieloma zwrotami akcji i niejednokrotnie zaskakująca proza.

IG: suspense_books
www.suspensebooks.pl

Rozpoczyna się sielskimi krajobrazami polskiej, malowniczej wsi. Urodzajne zboża, bujające na wietrze kłosy wprowadzają czytelnika w świat pozornie spokojnej historii. Mają jednak w sobie coś złowrogiego, te pola usiane urodzajnymi plonami. Polna sceneria pojawia się, jako często nawracający motyw najbardziej popularnych filmów grozy - usiane wysoką kukurydzą, w których...

Do takich osób z pewnością należy Jola, każda jej powieść to, jak wielka podróż w nieznane, z ogromną huśtawką emocji i nieprzewidzianym zakończeniem. Jest ona mistrzynią tworzenia mega pokręconych historii, a zarazem poruszających bardzo odważne i trudne tematy. Nie zabraknie w nich pełnych zwrotów akcji, przemyślanej i dobrze skonstruowanej fabuły, charakterystycznych bohaterów i realistycznych scen. Ona Was oprowadzi po najmroczniejszych zakątkach ludzkiej psychiki. Zajrzycie w głąb ludzkiej psychiki, odkryjecie skrywane tajemnice każdego z bohaterów, a wszystko po to, aby chociaż w najmniejszym stopniu zrozumieć, co nimi kierowało, że dokonali takich, a nie innych decyzji, które wywołały ciąg dalszych przerażających zdarzeń.
.
Małżeństwo z bardzo mroczną przeszłością, skrywające tajemnice, które nie mogą ujrzeć światła dziennego. Patrycja i Igor wraz ze swoim synem przenieśli się do opuszczonego i starego domu, aby ukryć się przed światem i odkupić swoje winy. Każde z nich ma wiele na sumieniu, z czasem na jaw zaczynają wychodzić brudne sekrety Igora, które dużo namieszają w życiu Majewskich. Przeszłość jednak zapuka do ich drzwi i upomni się o swoje zadośćuczynienie.
.
Mroczna książka, momentami wręcz duszna. Rozpoczynająca się od wielkiego tupnięcia po to, aby w pewnym momencie zwolnić i znowu wyskoczyć w mało odpowiedniej chwili. Dla mnie książki Joli to z pewnością mocne i rewelacyjne historie, które uwielbiam. Nieszablonowe, wielowymiarowe, budzące lęk i grozę, a nawet pokręcone na maksa w pozytywnym znaczeniu. Oczywiście są i minusy tej książki, otóż za szybko się kończy. Gorąco polecam!

Do takich osób z pewnością należy Jola, każda jej powieść to, jak wielka podróż w nieznane, z ogromną huśtawką emocji i nieprzewidzianym zakończeniem. Jest ona mistrzynią tworzenia mega pokręconych historii, a zarazem poruszających bardzo odważne i trudne tematy. Nie zabraknie w nich pełnych zwrotów akcji, przemyślanej i dobrze skonstruowanej fabuły, charakterystycznych...

„(…) Powrót do tamtego domu to nic dobrego. Czułem to. To nie mógł być żaden przypadek, tylko zło, które czaiło się wokół bluszczu.”

Aż trudno uwierzyć, że to nie jest debiut Autorki! Jolanta Żuber z impetem wkracza z „Idealnym kłamcą” i szokuje niczym wytrawny twórca powieści grozy!

Patrycja i Igor Majewscy są z pozoru zwyczajnym małżeństwem jakich wiele.
Ich życie zmienia się jednak diametralnie, gdy przeprowadzają się do bluszczowego domu.
Bluszczowego domu, w którym zasady wymyślone przez Igora zamieniają życie domowników w totalne piekło.
Bezsilna Patrycja snuje plan zemsty, który jednak burzy przybycie do domu niespodziewanego gościa.
Bluszczowy dom po raz kolejny staje się niemym świadkiem zdarzeń, które na zawsze zmienią życie jego mieszkańców.

Co zmieni się po pojawieniu Ernesta?
Jakie tajemnice skrywa w sobie tajemniczy dom?
Jakie sekrety skrywają jego mieszkańcy?
Jak mocno zemsta potrafi być destrukcyjna?

Przyznam się, że cała historia zaskoczyła mnie skalą okrucieństwa i tego, jak bezwzględny potrafi być człowiek. Mnogość przemocy i brutalności jest tutaj niemalże namacalna, a kolejne tajemnice które wychodzą na jaw szokują. Czytelnik ma przekonanie, że to już koniec, ale Autorka nie daje nam jednak odetchnąć i kolejne fakty ujawniają się i burzą chwilowy spokój w całej fabule.

Trudno tutaj jednoznacznie wskazać kto w tej historii jest tytułowym „Idealnym kłamcą”. Każda z postaci ma swoje grzechy, a błędy popełnione w przeszłości nie pozwalają im zaznać należytego spokoju.

Całość historii, choć nieprawdopodobna, zadziwia i na długo nie pozwala się otrząsnąć.

„(…) Powrót do tamtego domu to nic dobrego. Czułem to. To nie mógł być żaden przypadek, tylko zło, które czaiło się wokół bluszczu.”

Aż trudno uwierzyć, że to nie jest debiut Autorki! Jolanta Żuber z impetem wkracza z „Idealnym kłamcą” i szokuje niczym wytrawny twórca powieści grozy!

Patrycja i Igor Majewscy są z pozoru zwyczajnym małżeństwem jakich wiele.
Ich życie...

Dość krótka, ciekawa historia z trudną relacja rodzinną w tle. W moim odczuciu niezbyt prawdopodobna, za dużo tego wszystkiego jak na jedną rodzinę. Ilość dramatów jaka dotknęła jedną rodzinę w tak krótkim czasie. I to takich naprawdę tragicznych wydarzeń. Może chodziło o ukazanie większej ilości zaburzeń psychicznych, których ja po prostu nie dostrzegłam ale było tego zbyt dużo na tak krótka historie. Główna bohaterka Patrycja była chyba najbardziej zaburzona i najsłabsza psychicznie w tym całym szaleństwie.

Dość krótka, ciekawa historia z trudną relacja rodzinną w tle. W moim odczuciu niezbyt prawdopodobna, za dużo tego wszystkiego jak na jedną rodzinę. Ilość dramatów jaka dotknęła jedną rodzinę w tak krótkim czasie. I to takich naprawdę tragicznych wydarzeń. Może chodziło o ukazanie większej ilości zaburzeń psychicznych, których ja po prostu nie dostrzegłam ale było tego zbyt...

"Każda wina musi spo­tkać się z karą, a mo­dli­twa jest w sta­nie zła­go­dzić
naj­gor­sze prze­wi­nie­nia."

Jolanta Żuber w swojej książce "Idealny kłamca" zabiera nas w najmroczniejsze zakamarki ludzkiej psychiki. Ukazuje ciemną stronę człowieka, którą skrywają nawet osoby,  których byśmy nigdy o to nie podejrzewali.

Mąż głównej bohaterki obwinia ją o śmierć ich córki. Mimo że jest świadomy, iż nie jest to jej wina, pragnie, by poniosła za to karę. Jednocześnie oczekuje, że Patrycja urodzi mu drugą dziewczynkę, zastępując tym samym ich zmarłą córkę. Całą tę toksyczną relację ukrywa w starym, zarośniętym bluszczem domu na odludziu, z dala od wzroku innych. W ich synu również widzi narzędzie swojej zemsty, zmuszając go do wykonywania rozkazów. Igor stosuje wobec rodziny zarówno przemoc fizyczną, jak i psychiczną, a także nakazuje im modlitwy kilka razy dziennie.

Książka obfituje w szaleństwo i niecodzienne zachowania, które balansują na granicy dewiacji. W połowie opowieści dochodzi do zaskakującego zwrotu akcji, który sugeruje, że sytuacja może się poprawić i fabuła skieruje się w bardziej pozytywną stronę. Nic bardziej mylnego. Druga część książki jeszcze bardziej pogrąża nas w mroku, nie dając wytchnienia.

Chociaż zazwyczaj cenię książki, które zagłębiają się w ludzką psychikę, nawet w jej najciemniejsze zakątki, ta pozycja mnie rozczarowała. Miałam wrażenie, że autorka zbyt mocno skupiła się na ukazywaniu kolejnych form zła, zaniedbując rozwój fabuły, która mogłaby być przeciwwagą dla takiej intensywności.

Styl pisania Jolanty Żuber jest prosty, co w przypadku tej książki stanowi zaletę. Dzięki temu opowieść czyta się szybko, a jednocześnie działa ona na wyobraźnię. Bez trudu mogłam poczuć atmosferę grozy, ból i strach, a czasem nawet wstyd. Autorka skutecznie gra na emocjach, oddając mroczny klimat opowieści. Prostota języka w połączeniu z mocnym oddziaływaniem na emocje sprawia, że książkę łatwo się czyta, nawet jeśli jej treść nie zawsze jest łatwa do przyswojenia

"Idealny kłamca" to książka, która z pewnością wywołuje silne emocje, ale nie każdemu przypadnie do gustu. Fabuła w pewnych momentach wydaje się podporządkowana jedynie ukazywaniu coraz to bardziej brutalnych i przerażających aspektów ludzkiej natury, co dla mnie osobiście okazało się zbyt przytłaczające. Brak wyraźnego balansu między mrocznymi wydarzeniami a elementami, które pozwoliłyby na chwilę wytchnienia, sprawił, że książka stała się ciężka w odbiorze.

Z drugiej strony, jeśli ktoś poszukuje literatury, która eksploruje granice szaleństwa i pokazuje mroczne zakamarki ludzkiej duszy, może znaleźć w tej powieści coś dla siebie. "Idealny kłamca" zdecydowanie nie jest książką dla osób wrażliwych na przemoc czy psychologiczne manipulacje, ale mogą zainteresować tych, którzy lubią być konfrontowani z tym, co w człowieku najciemniejsze i najbardziej niepokojące.

Pomimo mojej osobistej niechęci do pewnych aspektów fabuły, autorka z pewnością potrafi wywołać u czytelnika skrajne emocje – a to niełatwe zadanie.

"Każda wina musi spo­tkać się z karą, a mo­dli­twa jest w sta­nie zła­go­dzić
naj­gor­sze prze­wi­nie­nia."

Jolanta Żuber w swojej książce "Idealny kłamca" zabiera nas w najmroczniejsze zakamarki ludzkiej psychiki. Ukazuje ciemną stronę człowieka, którą skrywają nawet osoby,  których byśmy nigdy o to nie podejrzewali.

Mąż głównej bohaterki obwinia ją o śmierć ich córki....

Niezła

Niezła

Strasznie pokręcona historia.
Kobieta wraz z mężem oraz nastoletnim synem przenosi się do domu w dziczy. Mają w nim rozpocząć nowe życie po stracie córki. Okazuje się jednak że jej mąż skrywa mroczną tajemnicę.

Strasznie pokręcona historia.
Kobieta wraz z mężem oraz nastoletnim synem przenosi się do domu w dziczy. Mają w nim rozpocząć nowe życie po stracie córki. Okazuje się jednak że jej mąż skrywa mroczną tajemnicę.

Nie podeszła mi

Nie podeszła mi