Pięć opowiadan retro Grzegorza Skorupskiego od II wojny światowej do okresu Solidarności i jedno opowiadanie z X wieku z okresu Mieszka I. Każde z opowiadań trzyma poziom. Krótkie ale ciekawe. Bawiłem się przy nich dobrze gdyż lubię opowieści retro a jak można się o nich jeszcze dowiedzieć czegoś z historii tak jak tutaj to jest dodatkowy plus.

Pięć opowiadan retro Grzegorza Skorupskiego od II wojny światowej do okresu Solidarności i jedno opowiadanie z X wieku z okresu Mieszka I. Każde z opowiadań trzyma poziom. Krótkie ale ciekawe. Bawiłem się przy nich dobrze gdyż lubię opowieści retro a jak można się o nich jeszcze dowiedzieć czegoś z historii tak jak tutaj to jest dodatkowy plus.

"10 perełek w stylu retro - jak napisał Krzysztof Bochus". 10 kryminalnych opowiadań, które łączy wspólne miejsce: urocze, powiatowe miasto Gostyń w województwie wielkopolskim. Dodatkowo w pięciu z nich występuje prokurator Adam Karski, główny bohater poprzednich trzech powieści Grzegorza Skorupskiego. Obok wątków kryminalnych możemy wiele dowiedzieć się o życiu w Gostyniu na początku XX wieku, o hotelach, o ludziach. Przedostatnie z opowiadań sięga czasów solidarności, a ostatnie bonusowe dzieje się na początku XI wieku. Warto zagłębić się w ten klimat, gdyż autor z dokładnością historyczną opisuje miejsca rzeczy, ludzi.

"10 perełek w stylu retro - jak napisał Krzysztof Bochus". 10 kryminalnych opowiadań, które łączy wspólne miejsce: urocze, powiatowe miasto Gostyń w województwie wielkopolskim. Dodatkowo w pięciu z nich występuje prokurator Adam Karski, główny bohater poprzednich trzech powieści Grzegorza Skorupskiego. Obok wątków kryminalnych możemy wiele dowiedzieć się o życiu w Gostyniu...

Jeśli chodzi o tę pozycję, to trzeba liczyć się z opowiadaniami, które żal opuszczać. Osobiście mam pretensje do autora o to, że napisał tylko opowiadania albo opowiadania za krótkie, bo wątki, które "otwiera" przed nami autor, mają potencjał na dłuuuugie rozdziały, a nie krótkie opowiadania. Jednak warto przeczytać tę książkę, aby dać się porwać realistycznym postaciom oraz zanurzyć w świat opisany w sposób delikatny i dosadny jednocześnie. Polecam.

Jeśli chodzi o tę pozycję, to trzeba liczyć się z opowiadaniami, które żal opuszczać. Osobiście mam pretensje do autora o to, że napisał tylko opowiadania albo opowiadania za krótkie, bo wątki, które "otwiera" przed nami autor, mają potencjał na dłuuuugie rozdziały, a nie krótkie opowiadania. Jednak warto przeczytać tę książkę, aby dać się porwać realistycznym postaciom...