Chciałabym móc przeczytać tę książkę 20 lat temu, chciałabym móc ją przeczytać mając 14-15 lat, bo wtedy byłby do dla mnie tekst odkrywczy, nowy i zmieniający życzę. Ale niestety, to nie był dla mnie tekst odkrywczy, właściwie wszystko o czym mówił autor jest mi znane i mimo, że tekst książki nie był odkrywczy był ożywczy dla mnie.
Ziegler pracował w ONZ i mówi dużo na temat swojej pracy i ograniczeń jakie stawia się instytucją humanitarnym. Autor opowiada o tym, że najbogatsi rządzą światem, że ogólnoświatowe firmowe molochy takie jak Unilever czy Nestle mogą wszystko a i świat wybaczy im wszystko, bo światem rządzą pieniądze, a te firmy akurat mają ich nieograniczoną ilości - wybaczone im będą klęski głodu, susze, milionowe śmierci zwykłych ludzi. Ziegler mówi o tym, że kapitalizm to nie rozwiązanie to tyrania, w której najsłabsi wykorzystywani są do granic możliwości. I ja go całkowicie rozumiem, przytakiwałam mu w każdym akapicie tego tekstu i mimo wszystko trochę zdziwiło mnie to, że ten facet dalej ma nadzieję na lepszy świat.
Książka jest dobra, myślę, że osoby ogarniające jakim złem jest kapitalizm ugruntują jeszcze bardziej swoje poglądy, a dla tych którzy myślą, że kapitalizm to jedynie rozwiązanie ten tekst może otworzyć oczy. Osobiście chciałabym, żeby jednak po tę książkę sięgnęło jak najwięcej młodych ludzi.

Chciałabym móc przeczytać tę książkę 20 lat temu, chciałabym móc ją przeczytać mając 14-15 lat, bo wtedy byłby do dla mnie tekst odkrywczy, nowy i zmieniający życzę. Ale niestety, to nie był dla mnie tekst odkrywczy, właściwie wszystko o czym mówił autor jest mi znane i mimo, że tekst książki nie był odkrywczy był ożywczy dla mnie.
Ziegler pracował w ONZ i mówi dużo na...

wypowiedzi wnuczki w tej książce poddają w wątpliwość jej istnienie

wypowiedzi wnuczki w tej książce poddają w wątpliwość jej istnienie