Niezwykle plastyczny i sugestywny obraz depresji, zaburzeń odżywiania i pogmatwanych relacji rodzinnych. To książka o złych relacjach. Historia małej dziewczynki z dziecięcą depresją. Dorastającej dziewczyny z anoreksją, bulimią i depresją, nadużywającej leków, alkoholu i narkotyków, i poszukującej siebie. Dziewczyny balansującej przez długie lata na granicy życia i śmierci. Kobiety z borderline, uzależnionej od psychotropów i uwikłanej w związek z psychopatycznym narcyzem.

Ta książka to próba przekroczenia przez autorkę granic własnego komfortu, bo nie jest łatwo dzielić się tak osobistą historią. Jedzenie, niejedzenie, odchudzanie, objadanie się, rzyganie, przeczyszczanie to zachowania kompulsywne. Redukują napięcie, ciężko się od nich powstrzymać i bardzo szybko stają się nałogiem. Ta historia to próba dotarcia do jak największej liczby dotkniętych podobnymi zaburzeniami i problemami, aby potrząsnąć tymi nieszczęśliwymi, zagubionymi, wychudzonymi. Przemówić do nich. Bo to bardzo ambitne i inteligentne dziewczyny. I bardzo bardzo smutne.


„Od pierwszych słów towarzyszysz dziewczynce... chcesz ją przytulić, chcesz wykrzyczeć: Dlaczego Ciebie nikt nie odkrył??? Potem toniesz w niejedzeniu... tracisz oddech, gdy czytasz o kaloriach jogurtu 0% tłuszczu, by niedługo zbierać szczękę z podłogi ze śmiechu, słuchając słów Narcyza. A całość przeplatana poruszającymi najgłębsze nuty duszy lirykami. Cóż powiedzieć - polecam:) KK”

Polecam lekturę w szczególności rodzicom dorastających dzieci, ale także samej młodzieży na życiowych zakrętach oraz psychologom. Historia jest prawdziwa i pokazuje walkę autorki z chorobą, z przerażającą depresją i poczuciem pustki. "Z perspektywy czasu mi samej trudno jest uwierzyć, że tę walkę wygrałam. A.K."