Autorka biografii polskiej wybitnej poetki i noblistki skupiłam się w Swojej książce na listach pisanych przez Szymborską i do Szymborskiej. Książka trudna do czytania i bardzo męcząca. Zawiera za dużą ilość szczegółów (naprawy kamienicy Szymborskich, spisy zakupów).
Biografia głównie napisana na podstawie listów i interpretacji poezji, pewnie był tatki główny zamysł jednak brakuje w niej relacji bliskich jej osób. Dowiadujemy się z niej głównie o wyjazdach Wisławy i życiu wczesnym. Brakuje mi w tej książce samej Szymborskiej, jej przeżyć i opowieści innych osób o niej. Autorka twierdzi, że poetka była skryta i nie mówiła o uczuciach, brakuje mi jednak w tej książce człowieka, została tylko pisarka.
Nie polubiłam Szymborskiej z tej biografii, wydawała mi się dumna, skupiona na Sobie, hedonistyczna i mocno wywyższająca się. Do tego czasy socjalizmu, gdzie żyła w pewnym zakłamaniu Swoich ideałów (sprzątanie mieszkania przez pomoc).
Sięgnę ponownie, za jakiś czas, po inną biografię Szymborskiej i może to zmieni moje poglądy o niej. Ciekawym dodatkiem są zdjęcia oraz załączone listy.

Autorka biografii polskiej wybitnej poetki i noblistki skupiłam się w Swojej książce na listach pisanych przez Szymborską i do Szymborskiej. Książka trudna do czytania i bardzo męcząca. Zawiera za dużą ilość szczegółów (naprawy kamienicy Szymborskich, spisy zakupów).
Biografia głównie napisana na podstawie listów i interpretacji poezji, pewnie był tatki główny zamysł...

Niezwykła pozycja. Faktycznie, tak jak mowi poddtytuł, Joannie Gromek-Illg udało się stworzyć biografię wewnętrzną poetki i dotrzeć do miejsc nieodstepnych dla zwykłego śmiertelnika.
Wisława Szymborska komunikowała się z nami poprzez wiersze, a te budziły i budzą wyjątkowe emocje.
W rozmowach, oficjalnych czy towarzyskich, poetka tworzyła przyjazną atmosferę, tak różną od tej panujacej na spotkaniach z innymi laureatami Nobla. Stąd wydawałoby się,że jest bliska nam wszystkim, że mogłaby być naszą koleżanką, sąsiadką czy panią spotykaną w parku.

Żyła skromnie i nie na pokaz. I bardzo dbała o zachowanie prywatności. Nie znaliśmy jej sekretów. Nie było nam też dane poznać pikantnych tajemnic jej życia.
Była nam tak bliska, a jednak tak daleka.
Nie zapraszała nas głębiej do swojego życia.

I dlatego czytając tę wspaniałą biografię, jedną z najciekawszych, miałam poczucie, że nie uszanowałam woli poetki i wtykam swój przysłowiowy nos tam, gdzie miało go nie być. Gdzie dostęp miało tak niewielu.
A jednak ciekawość i ten subtelny język, jakim napisana jest biografia, powodowały, że czytałam dalej. I odkrywałam kolejne etapy życia i z każdą stroną wiedziałam, że Szymborska jest moja. Jest "moją poetką". Jest obecna w moich wspomnieniach, a jej wiersze oddają to, co czułam w najważniejszych chwilach mojego życia. I skoro jest tak bardzo "moja", to dawałam sobie samolubnie pozwolenie, by iść dalej, by czytać do końca.
I raz po raz wracać.
I ponownie odkrywać intymny portret autorki.

Niezwykła pozycja. Faktycznie, tak jak mowi poddtytuł, Joannie Gromek-Illg udało się stworzyć biografię wewnętrzną poetki i dotrzeć do miejsc nieodstepnych dla zwykłego śmiertelnika.
Wisława Szymborska komunikowała się z nami poprzez wiersze, a te budziły i budzą wyjątkowe emocje.
W rozmowach, oficjalnych czy towarzyskich, poetka tworzyła przyjazną atmosferę, tak różną od...

Jak na biografię - bardzo wciągająca historia Szymborskiej z ciekawie zarysowanym tłem, przemianami społecznymi stworzona jedynie z relacji osób znających noblistkę, analiz jej tekstów, listów. Mrówcza praca autorki zamknięta we wzruszającą opowieść o jej życiu, kreśląca sylwetkę zwykłej-niezwykłej poetki. Zawiera wiele ciekawostek związanych z miejscami pobytu Wisławy w Krakowie, Zakopanem.

Jak na biografię - bardzo wciągająca historia Szymborskiej z ciekawie zarysowanym tłem, przemianami społecznymi stworzona jedynie z relacji osób znających noblistkę, analiz jej tekstów, listów. Mrówcza praca autorki zamknięta we wzruszającą opowieść o jej życiu, kreśląca sylwetkę zwykłej-niezwykłej poetki. Zawiera wiele ciekawostek związanych z miejscami pobytu Wisławy w...

Książka bardzo obszerna, opisująca życie Szymborskiej od jej narodzin do śmierci. Poznajemy jej środowisko, życie zawodowe, jak i życie wewnętrzne (rzecz najtrudniejszą do opisania z racji skrytej natury bohaterki).

Biografia napisana przyjemnym stylem, wciąga czytelnika w swoją opowieść. Mi, jako osobie niewiele wiedzącej o noblistce, pozwoliło zagłębić się w jej świat.

Książka bardzo obszerna, opisująca życie Szymborskiej od jej narodzin do śmierci. Poznajemy jej środowisko, życie zawodowe, jak i życie wewnętrzne (rzecz najtrudniejszą do opisania z racji skrytej natury bohaterki).

Biografia napisana przyjemnym stylem, wciąga czytelnika w swoją opowieść. Mi, jako osobie niewiele wiedzącej o noblistce, pozwoliło zagłębić się w jej świat.

„Nie byłam jej przyjaciółką, nie zaliczałam się do grona jej bliskich, a jednak była – i jest – osobą ważną w moim życiu” – pisze Joanna Gromek-Illg w biografii Wisławy Szymborskiej, którą w końcu udało mi się przeczytać. I w zasadzie mogę się pod tymi słowami podpisać. Noblistka jest osobą ważną również w moim życiu.
Powiedzieć, że książka Joanny Gromek-Illg mnie urzekła, to jakby nic nie powiedzieć. Jest cudownie napisana i ładnie wydana. Prawie 600 stron tekstu, które na początku wydawać się mogą nie do przebrnięcia, pochłania się jednym tchem.
Wydaje mi się, że Szymborska to osoba niezwykle wrażliwa. Osoba, która najtrudniejsze emocje zostawiała dla siebie. Nie dzieliła się nimi z najbliższymi (a już szczególnie nie zamartwiała rodziny),wolała wszystko prze-myśleć w samotności. Szymborska – i to jest coś, czym się różnimy – potrafiła przetrwać trudności, kryzysy i nieszczęścia. Jak to robiła? W zasadzie nie wiadomo. Na pewno pomagał jej w tym niebanalny humor, którym darzyła wszystkich po kolei (wyklejanki, żarty, zabawy towarzyskie). Ponadto pomagała jej poezja, w której ukryła to, co w jej życiu najważniejsze. Poezja dawała jej ukojenie, zrozumienie tego, co trudne. Taka jest dla mnie Szymborska i myślę, że taki jej obraz wyłania się też z książki Joanny Gromek-Illg. Czy dobry? Nie wiem.

Więcej o książce na okiemvery.pl

„Nie byłam jej przyjaciółką, nie zaliczałam się do grona jej bliskich, a jednak była – i jest – osobą ważną w moim życiu” – pisze Joanna Gromek-Illg w biografii Wisławy Szymborskiej, którą w końcu udało mi się przeczytać. I w zasadzie mogę się pod tymi słowami podpisać. Noblistka jest osobą ważną również w moim życiu.
Powiedzieć, że książka Joanny Gromek-Illg mnie urzekła,...

Wartościowa książka o autorce "Nic dwa razy się nie zdarza...". Mam jedną uwagę krytyczną. Nazbyt często autorki sięgają do interpretacji wierszy Szymborskiej. Chwilami czułem się jak za dawnych czasów kiedy polonistka dawała temat: "...co poeta/ka miała na myśli". Moje myśli o wierszach jakoś rzadko w podobnych sytuacjach, zgadzały się z tzw. wytycznymi. Poza tym bardzo ciekawa pozycja.

Wartościowa książka o autorce "Nic dwa razy się nie zdarza...". Mam jedną uwagę krytyczną. Nazbyt często autorki sięgają do interpretacji wierszy Szymborskiej. Chwilami czułem się jak za dawnych czasów kiedy polonistka dawała temat: "...co poeta/ka miała na myśli". Moje myśli o wierszach jakoś rzadko w podobnych sytuacjach, zgadzały się z tzw. wytycznymi. Poza tym bardzo...

Dobra książka o Szymborskiej. Polecam.

Dobra książka o Szymborskiej. Polecam.

Na tle ostatnio czytanych biografii ta akurat wydaje mi się dość powściągliwa w "subiektywnej interpretacji" dokumentów związanych z biografią Wisławy Szymborskiej, co zarzuca niżej Aneta Atena, komentarze Gromek-Illg nie są nachalne, pozostawiają możliwość własnej interpretacji. To co dla mnie najważniejsze: po lekturze pozostaje wrażenie, że choć trochę bardziej poznaliśmy niezwykłą kobietę i znakomitą poetkę, w ciągu życia dyskretną, stroniącą od wywiadów, unikającą publicznych zwierzeń.

Na tle ostatnio czytanych biografii ta akurat wydaje mi się dość powściągliwa w "subiektywnej interpretacji" dokumentów związanych z biografią Wisławy Szymborskiej, co zarzuca niżej Aneta Atena, komentarze Gromek-Illg nie są nachalne, pozostawiają możliwość własnej interpretacji. To co dla mnie najważniejsze: po lekturze pozostaje wrażenie, że choć trochę bardziej...

Wydaje się, że tak niedawno Wisława Szymborska odbierała Nagrodę Nobla ( 1996 rok) a tu już 1 lutego 2022 roku będzie 10 rocznica śmierci poetki.
Ta książka ukazuje nam Szymborską na przestrzeni całego życia, kobietę skromną, inteligentną, nieco skrytą, ale też duszę towarzystwa, organizatorkę gier i zabaw, z niesamowitym poczuciem humoru. Jeśli się z kimś zaprzyjaźniła to na całe życie, dbała o podtrzymywanie kontaktów, prowadziła obszerną korespondencję. Ceniła spokój i uregulowane życie. Nie rozstawała się z papierosami mimo, że przez kilka miesięcy leczyła gruźlicę. Na szczęście skutecznie.
Poznając życie poetki, poznajemy także losy literackiego środowiska w Krakowie, bo tam Szymborska mieszkała przez całe życie.
Polecam lekturę, czyta się jak beletrystykę.

Wydaje się, że tak niedawno Wisława Szymborska odbierała Nagrodę Nobla ( 1996 rok) a tu już 1 lutego 2022 roku będzie 10 rocznica śmierci poetki.
Ta książka ukazuje nam Szymborską na przestrzeni całego życia, kobietę skromną, inteligentną, nieco skrytą, ale też duszę towarzystwa, organizatorkę gier i zabaw, z niesamowitym poczuciem humoru. Jeśli się z kimś zaprzyjaźniła to...

Biografia oparta na twórczości noblistki czyni ją bardzo interesującą. Wydaje się, że poetka jest wszystkim znana, a tak naprawdę jej życie w wielu kwestiach pozostało jej sprawą. Była skryta i skromna, przez co wielka i wspaniała.

Biografia oparta na twórczości noblistki czyni ją bardzo interesującą. Wydaje się, że poetka jest wszystkim znana, a tak naprawdę jej życie w wielu kwestiach pozostało jej sprawą. Była skryta i skromna, przez co wielka i wspaniała.