👉🏼Drogi Czytelniku, czy wiesz, że Kraków był kiedyś centrum nauk tajemnych? Że słynął w Europie jako ośrodek alchemii, którą praktykowano na królewskim dworze, na Uniwersytecie Krakowskim, a nawet w miejscowych klasztorach? I że znośnie żyło się tu domniemanym czarownicom, podczas gdy na Zachodzie ich koleżanki po fachu płonęły na stosach? Jeśli nie boisz się czarów, diabłów, boginek, zmór oraz innych demonicznych istot rodem z ludowej wyobraźni, zapraszam Cię do świata dawnych wierzeń, magii i przesądów[...].

Dzięki podróży, którą wedle swojej woli możesz odbywać na miotle albo na ożogu, poznasz ludzi praktykujących w Krakowie sztuki tajemne. Dowiesz się, które zawody były uważane za magiczne, jak rozpoznawano czarownicę, kto i w jaki sposób mógł nią zostać, a także jak broniono się przed czarami i demonami, jak zaklinano szczęście, jakich sposobów używano, aby zdobyć serce ukochanej lub ukochanego, i wielu innych przydatnych rzeczy, które nawet dzisiaj mogą Ci się przydać...
.
.

👉🏼"Jak przetrwać w zabobonnym Krakowie" autorstwa Barbary Faron jest ciekawym i barwnym zbiorem opowieści o dawnych wierzeniach, magii i przesądach, które kształtowały życie mieszkańców Krakowa od czasów średniowiecza do kontrreformacji. Autorka przybliża nam świat, w którym alchemia była sztuką i nauką, w którym czarownice były prześladowane i spalane na stosach, a w którym ludzie wierzyli w moc relikwii, zaklęć i amuletów.

Książka zawiera wiele ciekawych anegdot i faktów historycznych, które ożywiają obraz dawnej stolicy Polski. Ta literatura jest prawdziwą gratką dla wszystkich ludzi, którzy interesują się historią, kulturą i folklorem Krakowa.

Mi osobiście bardzo się podobała. Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy i odkryłam nowe miejsca w Krakowie, które zdecydowanie muszę odwiedzić. Polecam Wam tą książkę, bo to nie tylko cenna lektura, ale też świetna zabawa.

👉🏼Drogi Czytelniku, czy wiesz, że Kraków był kiedyś centrum nauk tajemnych? Że słynął w Europie jako ośrodek alchemii, którą praktykowano na królewskim dworze, na Uniwersytecie Krakowskim, a nawet w miejscowych klasztorach? I że znośnie żyło się tu domniemanym czarownicom, podczas gdy na Zachodzie ich koleżanki po fachu płonęły na stosach? Jeśli nie boisz się czarów,...

'Jak przetrwać w zabobonnym Krakowie' to książka, której zadaniem jest przybliżenie czytelnikowi aspektów związanych z wierzeniami, zabobonami oraz wszelkimi magicznymi 'sprawami' związanymi z Krakowem sprzed kilku wieków.

Pozycja jest dobra, jednak bardzo chaotyczna - sprawia to, że ciężko przyswoić wiedzę w niej zawartą.

Trzeba przyznać, iż autorka zrobiła rzetelny research. I o ile nie jestem w stanie sprawdzić merytoryki powyżej lektury (albowiem nie jestem historykiem),to ilość przypisów robi wrażenie.
Cała książka jest pełna najróżniejszych ciekawostek: można poszerzyć znaną ogólnie wiedzę (np. o polskich królach, czy o Panu Twardowskim),jak i dowiedzieć się czegoś zupełnie nowego.
Jako, że o magii i zabobonach rzadko uczy się w szkole (a na pewno, nie tak szczegółowo),to 'Jak przetrwać w zabobonnym Krakowie' stanowi smakowity kąsek dla tych czytelników, którzy fascynują się powyższymi zagadnieniami.

Mimo to, zawarte w książce informacje są podane w sposób (jak to ujęłam wcześniej) chaotyczny.
Autorka często się powtarza (np. o tym, że nie każdy sąd nad czarami kończył się zgonem pozwanej, można przeczytać niemal w każdym rozdziale),a niektóre historie tych samych osób rozwleka na kilka rozdziałów (część historii w jednym rozdziale, część w kolejnym, a jej trzon i zakończenie w jeszcze innym).
W zasadzie, to mam wrażenie, jak gdyby każdy rozdział powstał jako osobny artykuł popełniony w różnym czasie i dla innych celów. A gdy się okazało, że jest ich wystarczająco dużo, autorka postanowiła zebrać to wszystko w jednym miejscu i tak oto powstała książka. Brakło jednak rzetelnej redakcji i tak oto wiele informacji się powtarza.

Dodatkowo, miałam nadzieję na więcej informacji o mitach, legendach, czarach i tajemnicach związanych z szeroko pojętą kulturą słowiańską. Tymczasem, autorka skupiła się przede wszystkim na aspektach sądowniczych, związanych z karaniem czarownic i czarnoksiężników.

Podsumowując: mimo iż ciężko czyta się tę książkę, to jednak zawiera ona na tyle dużo ciekawych informacji, że warto dać jej szansę.

'Jak przetrwać w zabobonnym Krakowie' to książka, której zadaniem jest przybliżenie czytelnikowi aspektów związanych z wierzeniami, zabobonami oraz wszelkimi magicznymi 'sprawami' związanymi z Krakowem sprzed kilku wieków.

Pozycja jest dobra, jednak bardzo chaotyczna - sprawia to, że ciężko przyswoić wiedzę w niej zawartą.

Trzeba przyznać, iż autorka zrobiła rzetelny...

Poprawna pozycja, traktująca o zabobonach, "czarownicach", magicznych zielach i ich właściwościach i pokrewnych. Pojawiają się informacje stosunkowo ciekawe -opisy procesów, wykorzystywania ziół, czy dawnych przesądów. Cała książka nie jest jednak najlepiej uporządkowana - wątki, postaci i odwołania do nich co jakiś czas się powtarzają i miewa się wrażenie, że czyta się coś bardzo podobnego, co było wcześniej. Również ta książka jest dla mnie mało "krakowska". Dosyć sucha, faktograficzna. Brakuje tej magii, zdjęć archiwalnych tego miasta, większej ilości historii i legend z Krakowem związanych. Reasumując, w tej pozycji można znaleźć coś ciekawego. Czy do niej wrócę - raczej nie.

Poprawna pozycja, traktująca o zabobonach, "czarownicach", magicznych zielach i ich właściwościach i pokrewnych. Pojawiają się informacje stosunkowo ciekawe -opisy procesów, wykorzystywania ziół, czy dawnych przesądów. Cała książka nie jest jednak najlepiej uporządkowana - wątki, postaci i odwołania do nich co jakiś czas się powtarzają i miewa się wrażenie, że czyta się coś...

"Jak przetrwać w zabobonnym Krakowie" to druga przeczytana przeze mnie książka z serii wydanej przez Wydawnictwo Astra.
Dzieło wciągnęło mnie od pierwszej strony. Autorka opisuje bardzo prostym językiem, jak ludzie postrzegali otaczający świat i jak próbowali tłumaczyć to, czego zrozumieć nie mogli. "Cały wiejski świat był mocno przesycony magią, i to magią przemieszaną z obrzędami kościelnymi, której lud nie postrzegał jako czegoś przeciwnego religii. W jego wizji świata było miejsce zarówno dla ceremonii dewocyjnych, jak i zabobonnych praktyk, bez których nie mogły się odbywać nawet zwykłe codzienne czynności".
Barbara Faron przybliża nam sposób patrzenia naszych przodków. W oparciu o dokumenty podaje sposoby na rzucenie czarów miłosnych, na leczenie drobnych dolegliwości oraz na szkodzenie nielubianym sąsiadom.
Na kartach książki spotkamy wielkich magów takich jak Michał Sędziwój i imć Twardowski. Dowiemy się dlaczego Twardowski jeździł na kogucie i jak wywoływał ducha Barbary Radziwiłłówny.
Poznamy sławne na polskich ziemiach procesy o czary. Autorka udowadnia, że w Polsce takich procesów było stosunkowo niewiele, a światli sędziowie rzadko wymieszali karę palenia.
Dowiedziałam się, jak napisać cyrograf i jaki jest sposób na jego wykupienie. Poznałam obowiązki czarownicy i po czym poznać, że napotkana kobieta jest czarownicą.
Jest też (dosyć makabryczny sposób) na wypędzenie "zła" z niepełnosprawnego niemowlęcia.
Najbardziej zaskoczył mnie fakt, że ostatni sąd o czary odbył się w 2013 roku. Widocznie świadomość niektórych naszych rodaków utkwiła głęboko w średniowieczu.
Książkę polecam każdemu, kto interesuje się historią, każdemu, komu Kraków jest bliski sercu i nauczycielom, którzy powinni odczarować nudne lekcje historii.

"Jak przetrwać w zabobonnym Krakowie" to druga przeczytana przeze mnie książka z serii wydanej przez Wydawnictwo Astra.
Dzieło wciągnęło mnie od pierwszej strony. Autorka opisuje bardzo prostym językiem, jak ludzie postrzegali otaczający świat i jak próbowali tłumaczyć to, czego zrozumieć nie mogli. "Cały wiejski świat był mocno przesycony magią, i to magią przemieszaną z...

W połowie byłam już tak znudzona że przestałam czytać.
Autorce nie brakuje wiedzy w temacie , ale podaje ją rozwlekle, przeskakuje z tematu na temat i wstawia cytaty nie zrozumiałe dla współczesnego człowieka.Miałam przyjemność czytać podobne książki brytyjskich autorów, nie dało się od nich oderwać.

W połowie byłam już tak znudzona że przestałam czytać.
Autorce nie brakuje wiedzy w temacie , ale podaje ją rozwlekle, przeskakuje z tematu na temat i wstawia cytaty nie zrozumiałe dla współczesnego człowieka.Miałam przyjemność czytać podobne książki brytyjskich autorów, nie dało się od nich oderwać.

Bardzo lubię takie książki. Ta miejscami się powtarza. Można wyczuć że autor troszkę na siłę ją wydłuża. Jednak nie zmienia to faktu, że rzuca wiele światłą dziennego na codzienne "rytuały", powiedzenia czy też zachowania. Pokazuje że każdy, niezależnie czy jest to średnioweicze czy czasy współćzesne, troszkę tą magią się zajumje. Polecam

Bardzo lubię takie książki. Ta miejscami się powtarza. Można wyczuć że autor troszkę na siłę ją wydłuża. Jednak nie zmienia to faktu, że rzuca wiele światłą dziennego na codzienne "rytuały", powiedzenia czy też zachowania. Pokazuje że każdy, niezależnie czy jest to średnioweicze czy czasy współćzesne, troszkę tą magią się zajumje. Polecam

Ależ ja uwielbiam wszelkiego rodzaju popularnonaukowe opracowania dotyczące mojego ukochanego Krakowa! Wszelkie biografie postaci, które tworzyły to miejsce, miejskie legendy, ciekawostki, tajemnice, jego złe i dobre strony...Nie dziwi zatem chyba fakt, że kiedy tylko Wydawnictwo Astra zaczęło wydawać książki poświęcone temu, jak dawniej wyglądało życie w Krakowie – obok Krakowa „zabobonnego”, możemy też poznać i ten średniowieczny i ten przestępczy – rzuciłam się na nie jak głodny na chleb!

Zacząłem od lektury o zabobonach Krakowa z najbardziej prozaicznego powodu na świecie, ot akurat ta książka była do wypożyczenia w bibliotece, do której uczęszczam. Opis na okładce obiecywał mi fascynującą podroż do Krakowa, którego już nie ma. Do różnych tradycji, obrzędów i czarów, jakie interesowały Krakusów przed wiekami, acz wcale nie tak dawnymi. Wszystko to okraszone miejscami tajemnymi na terenie Krakowa oraz czarownicami. Brzmi pysznie, sami przyznać musicie.

Czy faktycznie jednak dostałam to, czego tak mocno oczekiwałam? No cóż, tu właśnie robią się schody.

Do tej pory miałam wątpliwą przyjemność czytać jedną książkę pani Faraon, napisaną wspólnie z inną autorką (która – o zgrozo – również napisała książkę z tej „krakowskiej serii”),„Siedem śmierci”. Była pełna błędów logicznych, mało interesująca i do tego źle zredagowana. Nie wiem, czemu naiwnie sądziłam, że tym razem dostanę coś lepszego. Książką „Jak przetrwać w zabobonnym Krakowie” rządzi chaos i – znowu – pełen jest błędów logicznych, a każdy rozdział zdaje się być oderwany od całości. Z jednej strony to opowieść o legendarnych krakowskich magach i alchemikach, z drugiej zbiór przesądów i „czarów”, a jeszcze z kolejnej – to jest akurat najciekawsze i jedyny prawdziwie wartościowy element tej książki – to swego rodzaju przegląd najciekawszych i najsłynniejszych procesów o czary w dawnym województwie krakowskim. Gdyby autorka skupiła się tylko na tym ostatnim aspekcie, byłaby to dobra książka. Nie świetna, bo Barbara Faraon nie pisze ciekawie, nie potrafi „porwać” za sobą czytelnika, a i logiki w treści jest tyle co kot napłakał.

Szkoda. Miało być super ciekawie, a wyszło super nudno. Autorka bardzo stara się sprawiać wrażenie świetnej znawczyni tematu, ale zdecydowanie nią nie jest.

Ależ ja uwielbiam wszelkiego rodzaju popularnonaukowe opracowania dotyczące mojego ukochanego Krakowa! Wszelkie biografie postaci, które tworzyły to miejsce, miejskie legendy, ciekawostki, tajemnice, jego złe i dobre strony...Nie dziwi zatem chyba fakt, że kiedy tylko Wydawnictwo Astra zaczęło wydawać książki poświęcone temu, jak dawniej wyglądało życie w Krakowie – obok...

Bardzo dobre opracowanie ukazujące w jakie zabobony wierzono w dawnym Krakowie i jak sobie z nimi radzono. Autorka sporo miejsca poświęciła alchemii i znanym postaciom, które się nią parały. Do tego opisała procesy sądowe kobiet z okolic Krakowe, które w środowisku lokalnym uchodziły za czarownice.
Dobrze się czyta. Polecam !

Bardzo dobre opracowanie ukazujące w jakie zabobony wierzono w dawnym Krakowie i jak sobie z nimi radzono. Autorka sporo miejsca poświęciła alchemii i znanym postaciom, które się nią parały. Do tego opisała procesy sądowe kobiet z okolic Krakowe, które w środowisku lokalnym uchodziły za czarownice.
Dobrze się czyta. Polecam !