Ciekawie napisana książka, zbiór faktów i hipotez na temat najważniejszych księżnych okresu rozbicia dzielnicowego oraz ich rodzin. Wiele tu domysłów, niepewności, pytań (co czasem bywa irytujące),ale chyba o polskim średniowieczu trudno pisać inaczej ze względu na niewielką liczbę źródeł. Książka stanowi punkt wyjścia do dalszego zgłębiania tematu przez zainteresowanych - o niektórych bohaterkach można byłoby napisać więcej.

Dobrze, że powstają takie książki - pokazują, że kobiety miały wiele do powiedzenia nawet w tak zdominowanych przez mężczyzn czasach jak średniowiecze.

Ciekawie napisana książka, zbiór faktów i hipotez na temat najważniejszych księżnych okresu rozbicia dzielnicowego oraz ich rodzin. Wiele tu domysłów, niepewności, pytań (co czasem bywa irytujące),ale chyba o polskim średniowieczu trudno pisać inaczej ze względu na niewielką liczbę źródeł. Książka stanowi punkt wyjścia do dalszego zgłębiania tematu przez zainteresowanych -...

Okres rozbicia dzielnicowego zawsze sprawia trudności w omówieniu zawiłości politycznych i dynastycznych. Ogrom władców, mariaży prowadzi do zawrotów głowy, tym bardziej, że władcy i władczynie nadawali swoim potomkom takie same imiona. Tutaj mamy 17 księżnych, które obok swoich mężów i synów próbowały raz z większym raz z mniejszym skutkiem wpływać na historię naszego kraju w tak trudnym momencie. Niektóre już za życia były postrzegane przez współczesnych za święte, inne między innymi dzięki kronikom jawiły się, jako diablice. Książka opisuje historię tych kobiet z perspektywy niestety mężczyzn, im nie wolno było mieszać się do polityki, ponieważ tylko mężczyźni mogli rządzić. Widzimy spiski, zdrady, obłudę, krzywoprzysięstwo, ale także miłość, przywiązanie i walkę o dobro swoich dzieci.
Książkę polecam miłośnikom historii średniowiecza, zaznaczam, że trzeba bardzo uważnie czytać, aby orientować się, kto jest, kim.

Okres rozbicia dzielnicowego zawsze sprawia trudności w omówieniu zawiłości politycznych i dynastycznych. Ogrom władców, mariaży prowadzi do zawrotów głowy, tym bardziej, że władcy i władczynie nadawali swoim potomkom takie same imiona. Tutaj mamy 17 księżnych, które obok swoich mężów i synów próbowały raz z większym raz z mniejszym skutkiem wpływać na historię naszego...

Tytuł zachęcający, zawartość już zdecydowanie mniej.
Informacje jak z podręcznika albo Wikipedii; bez błędów ale też bez polotu i finezji; jakoś tak szaro i bezbarwnie a szkoda bo temat daje dużo możliwości. Suche fakty nie dające czytelnikowi odczuć dlaczego jedne z opisanych dam to święte a drugie tygrysice. A historie niektórych Piastówien są naprawdę ciekawe....
Trochę mnie zdziwiła ciężkość pióra, bo inna książka tej autorki ( Siedem śmierci. Jak umierano w dawnych wiekach) była naprawdę lekko i ciekawie napisana.
Moim zdaniem pozycja tylko dla bardzo wytrwałych fanów Piastów i czasów rozbicia dzielnicowego

Tytuł zachęcający, zawartość już zdecydowanie mniej.
Informacje jak z podręcznika albo Wikipedii; bez błędów ale też bez polotu i finezji; jakoś tak szaro i bezbarwnie a szkoda bo temat daje dużo możliwości. Suche fakty nie dające czytelnikowi odczuć dlaczego jedne z opisanych dam to święte a drugie tygrysice. A historie niektórych Piastówien są naprawdę ciekawe....
Trochę...

Taki trochę podręcznik szkolny. Nic ciekawego!!!

Taki trochę podręcznik szkolny. Nic ciekawego!!!

Książka bardzo dobrze wydana i to jej największa zaleta. Napisana beznamiętnie trochę jak referat. Merytorycznie jest dobrze ale jeśli ktoś zaczyna przygodę z książką historyczną może się zrazić. Wysoka ocena głównie dla wydawcy.

Książka bardzo dobrze wydana i to jej największa zaleta. Napisana beznamiętnie trochę jak referat. Merytorycznie jest dobrze ale jeśli ktoś zaczyna przygodę z książką historyczną może się zrazić. Wysoka ocena głównie dla wydawcy.