Dla wielbicieli

Dla wielbicieli

18-ta, świetna pozycja Andrei Camillerego z niezawodnym komisarzem Montalbano i jego niezastąpionym zespołem w osobach Fazia, Mimiego, Galluza i niezawodnego Catarelli. Ciekawa fabuła. Jak zwykle świetnie się czyta.

18-ta, świetna pozycja Andrei Camillerego z niezawodnym komisarzem Montalbano i jego niezastąpionym zespołem w osobach Fazia, Mimiego, Galluza i niezawodnego Catarelli. Ciekawa fabuła. Jak zwykle świetnie się czyta.

Camilleri wraca do formy po dwóch mniej udanych tomach z serii o komisarzu Montalbano.

"Gra luster" daje nam poczuć klimat klasycznych odsłon serii już od samego początku. Znowu na pozór niepowiązane ze sobą wydarzenia naprowadzają Salvo na trop większej intrygi. Dostajemy błyskotliwe dialogi i utrzymujący się suspens, a znane z poprzednich tomów postaci mają godne siebie miejsce w fabule. To nadal ten sam przepis na kryminał, ale sprawdza się dzięki jakości składników.

Wady? Miejscami za dużo jest tu przemocy.

Camilleri wraca do formy po dwóch mniej udanych tomach z serii o komisarzu Montalbano.

"Gra luster" daje nam poczuć klimat klasycznych odsłon serii już od samego początku. Znowu na pozór niepowiązane ze sobą wydarzenia naprowadzają Salvo na trop większej intrygi. Dostajemy błyskotliwe dialogi i utrzymujący się suspens, a znane z poprzednich tomów postaci mają godne siebie...

To opinia nie tyle o tym tytule, co o cyklu Camilleriego o komisarzu Montalbano. W tych książkach intryga nie jest dla mnie najważniejsza, lubię ten cykl za atmosferę, uchwycenie najważniejszych aspektów życia w małych miasteczkach Południa Włoch. Autor skupia się na smakach, nadmorskim powietrzu ale też na relacjach międzyludzkich małych społeczności. Pokazanie „walki” z administracyjnymi absurdami, układami politycznymi dopełnia obrazu życia w tej części Europy. No i sam bohater, walczący ze swoimi rozterkami wieku średniego, pokusami, lenistwem itd. Camilleriemu nie brakuje poczucia humoru, co nadaje lekkości jego książkom, choć nie ucieka od tematów trudnych jak choćby problem migrantów w południowych Włoszech. Wracam do tych książek wielokrotnie.

To opinia nie tyle o tym tytule, co o cyklu Camilleriego o komisarzu Montalbano. W tych książkach intryga nie jest dla mnie najważniejsza, lubię ten cykl za atmosferę, uchwycenie najważniejszych aspektów życia w małych miasteczkach Południa Włoch. Autor skupia się na smakach, nadmorskim powietrzu ale też na relacjach międzyludzkich małych społeczności. Pokazanie „walki” z...

Gra luster" to w mojej ocenie dosyć przeciętny kryminał, nic mnie raczej nie zachęca do sięgnięcia po inne książki autora. Główny bohater to z jednej strony osoba bystra i dosyć dobrze wykreowana, ale dużo brakuje jej choćby do postaci komisarza Servaza wykreowanej przez Bernarda Miniera.

Uważam, że książka ma potencjał, pewne fragmenty czyta się bardzo dobrze (np te, w których jedna z bohaterek (Liliana) usiłuje poderwać komisarza),aczkolwiek raczej nie mogę tego powiedzieć o całości. Dodatkowo istotnym motywem jest nielubiany przeze mnie wątek porachunków mafijnych, a zakończenie jest moim zdaniem takie sobie (po przeczytaniu miałem pewną trudność ze zrozumieniem o co tak naprawdę chodzi).

Gra luster" to w mojej ocenie dosyć przeciętny kryminał, nic mnie raczej nie zachęca do sięgnięcia po inne książki autora. Główny bohater to z jednej strony osoba bystra i dosyć dobrze wykreowana, ale dużo brakuje jej choćby do postaci komisarza Servaza wykreowanej przez Bernarda Miniera.

Uważam, że książka ma potencjał, pewne fragmenty czyta się bardzo dobrze (np te, w...

Ciekawa intryga, jak zawsze urocze poczucie humoru, dobrze się czytało. Camillieri pisze z taką lekkością i klimatem, że aż chce się wciąż wracać do jego książek.

Ciekawa intryga, jak zawsze urocze poczucie humoru, dobrze się czytało. Camillieri pisze z taką lekkością i klimatem, że aż chce się wciąż wracać do jego książek.

Nie moje klimaty,ale na pewno może się podobać. Mnie nie porwała.

Nie moje klimaty,ale na pewno może się podobać. Mnie nie porwała.

Podoba mi się styl narracji Camilleriego, jego powiedzonka. Zdarzenia następują po sobie w sposób uporządkowany, rozumny. Ludzie nie są nieomylni, posiadają swoje wady, czego autor nie unika (u bohaterów pozytywnych i negatywnych też). Pokazuje w sposób dość łagodny okrucieństwa mafii. Rozrywka na przyzwoitym poziomie.

Podoba mi się styl narracji Camilleriego, jego powiedzonka. Zdarzenia następują po sobie w sposób uporządkowany, rozumny. Ludzie nie są nieomylni, posiadają swoje wady, czego autor nie unika (u bohaterów pozytywnych i negatywnych też). Pokazuje w sposób dość łagodny okrucieństwa mafii. Rozrywka na przyzwoitym poziomie.

"Gra luster" to uroczy i staroświecki kryminał. Akcja toczy się powoli, komisarz Montalbano mieszka w małym sycylijskim miasteczku, lubi spacery, delektuje się dobrym jedzeniem, jest wyrozumiałym szefem. Nie daje się zwodzić pozorom, a dzięki logicznemu myśleniu rozwiązuje skomplikowaną zagadkę. Podobnie jak porucznik Columbo lubi usypiać podejrzliwość podejrzanych. Dlatego z przyjemnością udaje ignoranta, dzięki czemu śledztwo rozwiązuje się nieomal samo. Są żarciki, zabawne sny, pocieszne rozmowy z partnerką i współpracownikami, pogodne kpiny z własnego starzenia się. Polubiłam komisarza Montalbano. Żal, że Andrea Camilleri nie napisze już nowej powieści.

"Gra luster" to uroczy i staroświecki kryminał. Akcja toczy się powoli, komisarz Montalbano mieszka w małym sycylijskim miasteczku, lubi spacery, delektuje się dobrym jedzeniem, jest wyrozumiałym szefem. Nie daje się zwodzić pozorom, a dzięki logicznemu myśleniu rozwiązuje skomplikowaną zagadkę. Podobnie jak porucznik Columbo lubi usypiać podejrzliwość podejrzanych....

Montalbano, do jakiego przywykliśmy - ironiczny, zabawny, lubiący piękne kobiety i wykwintne jedzenie. Sam wątek kryminalny bardzo interesujący i nieco przewrotny, jak się okazuje. Książka nie zaskakuje w żadną stronę, jest w niej to, co w innych z serii z kom. Montalbano. Z pewnością wieczór w tym towarzystwie będzie udany.

Montalbano, do jakiego przywykliśmy - ironiczny, zabawny, lubiący piękne kobiety i wykwintne jedzenie. Sam wątek kryminalny bardzo interesujący i nieco przewrotny, jak się okazuje. Książka nie zaskakuje w żadną stronę, jest w niej to, co w innych z serii z kom. Montalbano. Z pewnością wieczór w tym towarzystwie będzie udany.