Niedorajda, czyli co nam radzą poradniki

Nie spodziewałam się, że tak mnie rozbawi ta książka. Głupota ludzka nie zna granic, a wykorzystanie cudacznych tytułów, sytuacji, zupełnie kontrastowych, irracjonalnych porad było prześwietnym pomysłem.

Nie spodziewałam się, że tak mnie rozbawi ta książka. Głupota ludzka nie zna granic, a wykorzystanie cudacznych tytułów, sytuacji, zupełnie kontrastowych, irracjonalnych porad było prześwietnym pomysłem.

Pokaż mimo to

Kilka dni temu sięgnęłam po książkę Michała Rusinka pt. "Pypcie na języku", która okazała się bardzo pozytywnym zaskoczeniem. Na fali tego doświadczenia, postanowiłam przeczytać kolejne jego dzieło. Tym razem miałam już jednak konkretne oczekiwania, którym niestety książka "Niedorajda... " do końca nie sprostała. Autor w sposób niesamowity bawi się językiem. Jego komentarze są często celne i wywołują uśmiech na twarzy. Pod tym względem książka jest naprawdę dobra. Podstawowym zarzutem jest jednak narracja. Narrator zwracający się do czytelnika w liczbie mnogiej przywoływał jakieś dawne, klasyczne dzieło, a po tej książce oczekiwałam rozrywki, przez co opisy odczuć narratora bardzo mnie wybijały z klimatu. Ponadto zdenerwowały mnie liczne, prześmiewcze komentarze dotyczące książek wydawanych przez wydawnictwa katolickie. Niezaprzeczalnie, wiele z nich było trafionych i przy dużej ich części, również się uśmiechnęłam. Jednak było ich za dużo. Widać, że autor ewidentnie "coś ma" do wiary katolickiej, bo wziął na warsztat tylko ją, a przecież na rynku jest masa poradników odnośnie innych religii, jak chociażby zalewające nasze księgarnie poradniki buddystyczne, czy new age. Nie będę ukrywać, że te ciągłe przytyki prawie w każdym dziale, który poruszała ta książka, znacznie odebrały mi miły odbiór. Po prostu było ich za dużo.

Kilka dni temu sięgnęłam po książkę Michała Rusinka pt. "Pypcie na języku", która okazała się bardzo pozytywnym zaskoczeniem. Na fali tego doświadczenia, postanowiłam przeczytać kolejne jego dzieło. Tym razem miałam już jednak konkretne oczekiwania, którym niestety książka "Niedorajda... " do końca nie sprostała. Autor w sposób niesamowity bawi się językiem. Jego komentarze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zabawna, choć delikatnie, bo i humor subtelny. Choć momentami chichotałam już na całego.

Zabawna, choć delikatnie, bo i humor subtelny. Choć momentami chichotałam już na całego.

Pokaż mimo to

Przezabawna, a teraz czas na pypcie.

Przezabawna, a teraz czas na pypcie.

Pokaż mimo to

Tak, tak, tak! Uwielbiam ten rodzaj poczucia humoru. W minionym roku czytałam "Pypcie na języku", teraz wreszcie przyszedł czas na kontynuację. Ubawiłam się do łez 😂 mimo, że nie jest obszerna, skutecznie pocieszyła mnie po nieszczęsnych najeżonych ciasteczkach. Uwielbiam twórczość pana Rusinka, tak w wersji dla dzieci, jak i dorosłych.

Tutaj autor bierze na tapet ogólnodostępne poradniki: jak być prawdziwym mężczyzną, jak podrywać kobiety, jak skutecznie sprzedawać, jak napisać książkę, jak uprawiać seks itp. i w rozbrajający sposób przytacza złote rady, które, jak się okazuje, często mają więcej wspólnego z kabaretem, niż z ułatwianiem życia czytelnikowi.

Trafne komentarze, uszczypliwe uwagi (nawet Mroza wspomniano), może czasami zakrawające o czepialstwo, ale Rusinek według mnie jest na tyle inteligentnym człowiekiem, że można mu to wybaczyć. Bez problemu wychwytuje najmniejsze błędy i bezlitośnie wytyka je, czym niejednokrotnie pokazuje ogrom absurdu w z pozoru mądrych książkach (i nie tylko książkach).
Polecam!

Przy okazji zapadł mi w głowie taki chwytliwy tekst z poradnika dla potencjalnego podrywacza: "Hej, nie wiem ile masz lat, ale nie wyglądasz na tyle". Bomba! Ja bym od razu miała miękko w kolanach 😂

Tak, tak, tak! Uwielbiam ten rodzaj poczucia humoru. W minionym roku czytałam "Pypcie na języku", teraz wreszcie przyszedł czas na kontynuację. Ubawiłam się do łez 😂 mimo, że nie jest obszerna, skutecznie pocieszyła mnie po nieszczęsnych najeżonych ciasteczkach. Uwielbiam twórczość pana Rusinka, tak w wersji dla dzieci, jak i dorosłych.

Tutaj autor bierze na tapet...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po rewelacyjnych "Pypciach na języku" przy których kilka razy uśmiałam się do łez, bez wahania "sięgnęłam" po kolejną książkę Michała Rusinka, jednak trochę się rozczarowałam. Niby zabawne, ale trochę na siłę. Nie miałam motywacji żeby doczytać do końca.

Po rewelacyjnych "Pypciach na języku" przy których kilka razy uśmiałam się do łez, bez wahania "sięgnęłam" po kolejną książkę Michała Rusinka, jednak trochę się rozczarowałam. Niby zabawne, ale trochę na siłę. Nie miałam motywacji żeby doczytać do końca.

Pokaż mimo to

Książka odsłuchana dzięki aplikacji Empik Go.
Czyta :Michał Rusinek

Ależ się ubawiłam słuchając tej książki.
Pan Michał robi przegląd poradników:Ja podrywać ,jak napisać książkę czy jak być mężczyzną (więcej nie zdradzę) .
Świetne podejście do tematu ,przyznam się szczerze że słuchając tych porad ,nieźle się ubawiłam ,a nawet odpowiadałam autorowi (hahaha).
Jedyny minus ,to taki trochę niedosyt ,że jak to? To już koniec ??
Kochani jeśli chcecie jakąś lekturę na poprawę humoru ,to polecam,myślę że się nie zawiedziecie .
Książkę polecam,ale poradników nie ;-)

Książka odsłuchana dzięki aplikacji Empik Go.
Czyta :Michał Rusinek

Ależ się ubawiłam słuchając tej książki.
Pan Michał robi przegląd poradników:Ja podrywać ,jak napisać książkę czy jak być mężczyzną (więcej nie zdradzę) .
Świetne podejście do tematu ,przyznam się szczerze że słuchając tych porad ,nieźle się ubawiłam ,a nawet odpowiadałam autorowi (hahaha).
Jedyny minus...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Fajnie się czytało, dużo było zabawności, ale jednak wcześniejsza była majstersztykiem, a ta już nie.

Fajnie się czytało, dużo było zabawności, ale jednak wcześniejsza była majstersztykiem, a ta już nie.

Pokaż mimo to

Poradnik o poradnikach na różny temat. Ubawiłam się setnie, pan Rusinek jest mistrzem słowa i gry słownej. Polecam.

Poradnik o poradnikach na różny temat. Ubawiłam się setnie, pan Rusinek jest mistrzem słowa i gry słownej. Polecam.

Pokaż mimo to

Książka lekka i zabawna, a jednocześnie widać w niej erudycję autora. Nie wszystkie rozdziały podobały mi się jednakowo, np. ten o tatuażach odebrałem jak kopanie leżącego, niemniej nawet to zrobione jest kulturalnie. Urzekł mnie za to rozdział o byciu paryżanką.
Największą wadą książki jest to, że jest taka krótka. Na pewno jest kilka dziedzin, którym dobrze zrobiłby kontakt z ostrym, chociaż względnie łagodnym piórem Autora.

Książka lekka i zabawna, a jednocześnie widać w niej erudycję autora. Nie wszystkie rozdziały podobały mi się jednakowo, np. ten o tatuażach odebrałem jak kopanie leżącego, niemniej nawet to zrobione jest kulturalnie. Urzekł mnie za to rozdział o byciu paryżanką.
Największą wadą książki jest to, że jest taka krótka. Na pewno jest kilka dziedzin, którym dobrze zrobiłby...

więcej

mniej

Pokaż mimo to