Czytając miałam wrażenie, że historia idealnie nadaje się do wystawienia na deskach teatru.
To druga przeczytana przeze mnie książka pani Magdaleny, jestem pod wrażeniem historii, wątków psychologicznych zawartych w książce jak i pięknego języka!
Za wstawki w języku włoskim podziwiam jeszcze bardziej!

Czytając miałam wrażenie, że historia idealnie nadaje się do wystawienia na deskach teatru.
To druga przeczytana przeze mnie książka pani Magdaleny, jestem pod wrażeniem historii, wątków psychologicznych zawartych w książce jak i pięknego języka!
Za wstawki w języku włoskim podziwiam jeszcze bardziej!

Książkę kupiłam bez większego namysłu, stąd długo dojrzewałam, aby ją przeczytać - i to był błąd!! Okazuje się,że jest to psychologiczna rozprawka, ze swoim życiem, ze swoimi uczuciami, o tym co było i co jest teraz. O życiu i o śmierci i o tym co ma być dalej... Rozsterki i relacje,emocje i brak emocji. Książka nie dla każdego, to nie jakieś tam czytadło, to zajrzenie w głąb siebie, to rozrachunek samej ze sobą. To literatura kobieca i dla kobiet-dla tych co są po przejściach i dla tych co sią w ich trakcie... Mi się podobała, bo myślę,że też ją przeczytałam w odpowiednim momencie życia, w odpowiednim miejscu i czasie. Zdecydowanie na samotne wieczory lub dni i ciszę! To moje pierwsze spotkanie z tą autorką i już wiem,że na pewno nie ostatnie!!!

Książkę kupiłam bez większego namysłu, stąd długo dojrzewałam, aby ją przeczytać - i to był błąd!! Okazuje się,że jest to psychologiczna rozprawka, ze swoim życiem, ze swoimi uczuciami, o tym co było i co jest teraz. O życiu i o śmierci i o tym co ma być dalej... Rozsterki i relacje,emocje i brak emocji. Książka nie dla każdego, to nie jakieś tam czytadło, to zajrzenie w...

Wiecie co to za książka? Jest to opowieść o nieidealnej rodzinie i niedoskonałych kobietach. Bierze na tapet problemy ludzkie i pokazuje jak zmagają się z nimi różni ludzie.
Udowadnia, że w tych z pozoru "szczęśliwych" rodzinach może nie być ani grama radości. Można mieć wszystko i żyć dobrze, a jednak być nieszczęśliwym.
Ból, tęsknota, niezrozumienie, niedomówienia, miłość i nienawiść. Książka pełna emocji, napisana wspaniałym językiem. Zawiera w sobie wiele filozoficznych przemyśleń i cytatów, które wiele osób może utożsamiać ze sobą i swoim życiem.
Wiecie co jeszcze przekazuje ta książka? Że w każdej relacji najważniejsza jest rozmowa.

Wiecie co to za książka? Jest to opowieść o nieidealnej rodzinie i niedoskonałych kobietach. Bierze na tapet problemy ludzkie i pokazuje jak zmagają się z nimi różni ludzie.
Udowadnia, że w tych z pozoru "szczęśliwych" rodzinach może nie być ani grama radości. Można mieć wszystko i żyć dobrze, a jednak być nieszczęśliwym.
Ból, tęsknota, niezrozumienie, niedomówienia,...

Pozostawiam bez oceny, bo od połowy albo trochę za nią czytałam wyrywkowo. Historia i dylematy moralne ciekawe. Również opowieści o duchach i dziwnych snach, ale ogólnie za dużo powtarzania praktycznie tego samego, kręcenia się w kółko. Po prostu mnie to znudziło. Chciałam się tylko dowiedzieć, czy prawda wyszła na jaw i jak na to zareagowała jedna z bohaterek.

Pozostawiam bez oceny, bo od połowy albo trochę za nią czytałam wyrywkowo. Historia i dylematy moralne ciekawe. Również opowieści o duchach i dziwnych snach, ale ogólnie za dużo powtarzania praktycznie tego samego, kręcenia się w kółko. Po prostu mnie to znudziło. Chciałam się tylko dowiedzieć, czy prawda wyszła na jaw i jak na to zareagowała jedna z bohaterek.

Nina i jej mąż Ernest wciąż żyją wspomnieniem tragicznego w skutkach wypadku, w którym zginął szwagier kobiety. Jej siostra, Iza, po dwóch latach wciąż jest w żałobie po stracie męża. Zaszyła się w domu matki w lesie, gdzie pomaga jej w przeróbkach krawieckich. O swoją stratę obwinia Ernesta, który wtedy prowadził.

To zdarzenie było punktem, w którym zatrzymało się życie rodziny. Od tej pory o niczym innym nie są w stanie myśleć: młoda wdowa i jej siostra a także matka obu, która martwi się o swoje córki.

Fabuła krąży wokół wypadku i skupia się na analizowaniu wszystkich okoliczności, które do niego doprowadziły. Poznajemy coraz bliżej życiorysy Szymona, Niny i Izy. Najmniej jest w książce Ernesta.

Jest lato. Korzystając z faktu, że jej córka, Janka, wybrała się na obóz w góry, Nina wyjeżdża do matki i siostry. Może w końcu uda im się wyjaśnić wszystkie nieporozumienia. Nina, a właściwie Janina, nie wie, czy chce wrócić do męża. Nie układa się między nimi dobrze. Małżeństwo Izy przed wypadkiem także przechodziło kryzys. Nie ma tu par idealnych. Im bardziej zagłębiamy się w fabułę, tym więcej wychodzi na jaw faktów z ich życia, powiązań pomiędzy poszczególnymi osobami, problemów, żalów i pretensji. Czy po odkryciu wszystkich kart tę rodzinę uda się uratować, po tylu latach przemilczeń i wzajemnych oskarżeń?

To była trudna książka. Trudna emocjonalnie, wprawiająca w przygnębienie, jakby nie dość było szarości za oknem. Magdalena Knedler pisze bardzo dobrze, to kolejna jej powieść, z jaką miałam styczność. Nie mam żadnych zastrzeżeń do stylu i treści, ale uprzedzam, że nie jest to lekka lektura.

Nina i jej mąż Ernest wciąż żyją wspomnieniem tragicznego w skutkach wypadku, w którym zginął szwagier kobiety. Jej siostra, Iza, po dwóch latach wciąż jest w żałobie po stracie męża. Zaszyła się w domu matki w lesie, gdzie pomaga jej w przeróbkach krawieckich. O swoją stratę obwinia Ernesta, który wtedy prowadził.

To zdarzenie było punktem, w którym zatrzymało się życie...

Tylko oddech, pomimo prostego języka, nie jest łatwą książką w odbiorze. Opowiada ona o wielu problemach, które nierzadko mogą dziać się w naszym bliższym lub dalszym otoczeniu. Za każdym z głównych bohaterów biorących udział w wypadku stoi trudna historia, którą siostry starają się poskładać w całość podczas swojego wyjazdu. Pada wiele niewygodnych pytań, na które, tyle lat od tragedii, przyszła pora, by odpowiedzieć.
Zakończenie miałam wrażenie, że jest trochę niedopowiedziane, natomiast dzięki temu po odłożeniu książki wciąż o niej myślałam. Całość była wciągająca, a zawarcie przez autorkę drugoplanowych postaci wzorowanych na prawdziwych osobach z Mazur uważam za dodatkowy smaczek.

Tylko oddech, pomimo prostego języka, nie jest łatwą książką w odbiorze. Opowiada ona o wielu problemach, które nierzadko mogą dziać się w naszym bliższym lub dalszym otoczeniu. Za każdym z głównych bohaterów biorących udział w wypadku stoi trudna historia, którą siostry starają się poskładać w całość podczas swojego wyjazdu. Pada wiele niewygodnych pytań, na które, tyle...

Piękna historia :)
Mimo,że wolę więcej adrenaliny to podobała mi się 🤗

Piękna historia :)
Mimo,że wolę więcej adrenaliny to podobała mi się 🤗

Bardzo ciekawa powiesc. Dobrze napisana i wciągająca od praktycznie pierwszych stron. Polecam 🙂

Bardzo ciekawa powiesc. Dobrze napisana i wciągająca od praktycznie pierwszych stron. Polecam 🙂

Związki, zdrada, relacje międzyludzkie, relacje rodzinne. To wszystko już było, o tym głównie traktuje tzw. kobieca literatura. Nikt jednak nie przedstawia tego tak, jak potrafi to zrobić Magdalena Knedler. Już jakiś czas temu ustawiłam autorkę na półce moich ulubieńców :) Nadal zajmuje tam poczesne miejsce i jeżeli dalej będzie tak pisać, długo go nie opuści. Mam wrażenie, że każda kolejne książka jest lepsza od poprzedniej, każda inna, wszystkie czyta się z ogromnym zainteresowaniem. Lekkie pióro Pani Magdaleny czyni lekturą miłą i przyjemną.

Tylko oddech to historia dwóch sióstr i ich małżeństw. Nina i Iza muszą się uporać z koszmarem z nieodległej przeszłości. W wypadku samochodowym ginie mąż Izy. Samochód prowadzi mąż Niny, który teraz musi się zmierzyć z poczuciem winy. Ale za tym wszystkim kryje się inna historia, którą kawałek po kawałku poznajemy w trakcie lektury, aby poznać pełen obraz sytuacji pod sam koniec.
Świetnie poprowadzona akcja książki, świetny język, parę przekleństw też się znajdzie, ale zupełnie uzasadnionych w danej sytuacji. Ja pewnie użyłabym jeszcze dosadniejszych słów :)
Dobra, starczy tego chwalenia :) Przeczytajcie sami, jeśli Was zainteresowałam. Jestem ciekawa innych opinii.

Związki, zdrada, relacje międzyludzkie, relacje rodzinne. To wszystko już było, o tym głównie traktuje tzw. kobieca literatura. Nikt jednak nie przedstawia tego tak, jak potrafi to zrobić Magdalena Knedler. Już jakiś czas temu ustawiłam autorkę na półce moich ulubieńców :) Nadal zajmuje tam poczesne miejsce i jeżeli dalej będzie tak pisać, długo go nie opuści. Mam wrażenie,...

Nina i Iza to siostry, które łączy nieczęsto spotykana więź, oddanie i miłość. Jednakże wypadek samochodowy, który przeżyła Nina, odcisnął piętno na ich życiu i pozostawił ze sobą tragedię, z którą żadna z nich nie potrafiła sobie poradzić.
"Tylko oddech" jest dla mnie literaturą nadzwyczaj prawdziwą. Nie opowiada tyle o słabościach, co o miłości i ludzkiej naturze. O rzeczach, których czasem nie da się uniknąć, które muszą się wydarzyć i o uczuciach, nad którymi nie da się zapanować, nieważne dokąd nas to prowadzi. To, co wydaje się niemoralne i złe, często nie jest czymś, co należy usprawiedliwiać. Jednakże człowiek nie jest prostą istotą, a pewne decyzje nie należą do takich, które jesteśmy w stanie podjąć. Jest w tej książce tyle rzeczy, które każdy człowiek mógł przeżyć, które opisują mniej lub bardziej nasze życia, obnażają błędy i pozwalają zrozumieć dobre strony.
"Tylko oddech" Magdaleny Knedler ma specjalne miejsce w moim sercu.

Nina i Iza to siostry, które łączy nieczęsto spotykana więź, oddanie i miłość. Jednakże wypadek samochodowy, który przeżyła Nina, odcisnął piętno na ich życiu i pozostawił ze sobą tragedię, z którą żadna z nich nie potrafiła sobie poradzić.
"Tylko oddech" jest dla mnie literaturą nadzwyczaj prawdziwą. Nie opowiada tyle o słabościach, co o miłości i ludzkiej naturze. O...