Mówiąc szczerze w przypadku tego tomu przygód Róży Krull największą jego zaletą są postacie drugo planowe. Mario (mój ulubiony bloger modowy) i Rafał Maślak (który swoją drogą jest postacią jak najbardziwj autentyczną).

Sama zagadka kryminalna zostła dobrze rozpisana i byłam zadowolona z podróży jaką zafundował mi autor tej książki. ;)

Mówiąc szczerze w przypadku tego tomu przygód Róży Krull największą jego zaletą są postacie drugo planowe. Mario (mój ulubiony bloger modowy) i Rafał Maślak (który swoją drogą jest postacią jak najbardziwj autentyczną).

Sama zagadka kryminalna zostła dobrze rozpisana i byłam zadowolona z podróży jaką zafundował mi autor tej książki. ;)

Lekka, łatwa, przyjemna i przede wszystkim wciągająca.

Lekka, łatwa, przyjemna i przede wszystkim wciągająca.

Sięgnąłem po drugą część serii o Róży Krull z ciekawości jak wypadnie ona w moich oczach w stosunku do pierwszej książki. Cóż, czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Intryga związana z wyborem Mistera Polski, zamieszanie związane z morderstwami, jakieś przekręty finansowe w firmie. Wszystko to opowiedziane sprawnie z delikatnym, ledwo wyczuwalny humorem. Już tu ktoś w swojej recenzji wspominał, iż książki te są stylowo podobne do twórczości Pani Chmielewskiej. Mnie też osobiście takie porównaniu przyszło na myśl. Czy jest to porównanie właściwe? Pozostawiam to pytanie otwarte, wszystkim tym którzy dopiero będą się zabierać za czytanie serii. Ode mnie 6.

Sięgnąłem po drugą część serii o Róży Krull z ciekawości jak wypadnie ona w moich oczach w stosunku do pierwszej książki. Cóż, czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Intryga związana z wyborem Mistera Polski, zamieszanie związane z morderstwami, jakieś przekręty finansowe w firmie. Wszystko to opowiedziane sprawnie z delikatnym, ledwo wyczuwalny humorem. Już tu ktoś w swojej...

Róża jest świadkiem samobójstwa jednego z uczestników konkursu Mister Polonia. Ale okazuje się, że mężczyzna nie miał powodu, aby targnąć się na własne życie. Autorka postanawia prowadzić prywatne śledztwo, oczywiście pomagają jej przyjaciele: Betty i Pepe. Okazuje się, że niektórzy potrafią wiele zrobić aby zdobyć tytuł Najprzystojniejszego Polaka Roku.

Książki pana Alka są dla mnie odskocznią, od bardziej wymagających kryminałów. Tutaj jest spokojniej, ale też i zabawniej.

Jak do tej pory książek autora słuchałam w audiobooku i dla mnie są one świetnie, właśnie w takiej formie.

Co do tej książki, to bardzo polubiłam Róże. Nieraz mnie rozśmiesza swoim zachowaniem czy tekstami.
Chętnie poznałabym taką osobę w prawdziwym życiu.
Ale jakby nie patrzeć to też jest odważna, ale i lekkomyślna. Ale za to właśnie ją lubię.

Myślę, też, że niektóre zachowania uczestników konkursów piękności, nie różnią się od tych przedstawionych w książce. Oczywiście nie mówię, że każdy, ale na pewno zdarzają się osoby, które „dążą do celu po trupach”.

Na pewno sięgnę po kolejne tomy z przygodami Róży, ale i przeczytaj inne książki autora.

Róża jest świadkiem samobójstwa jednego z uczestników konkursu Mister Polonia. Ale okazuje się, że mężczyzna nie miał powodu, aby targnąć się na własne życie. Autorka postanawia prowadzić prywatne śledztwo, oczywiście pomagają jej przyjaciele: Betty i Pepe. Okazuje się, że niektórzy potrafią wiele zrobić aby zdobyć tytuł Najprzystojniejszego Polaka Roku.

Książki pana Alka...

"-Ostatnio przeczytałam jednym ciągiem dwanaście nowych książek Remigiusza Mroza i mam pobudzony zmysł łowiecki niczym ogar albo inny wyżeł."

Poza kilkoma akapitami, przy których się uśmiechnęłam, książka zabawna nie jest a nazywanie jej 'w typie Chmielewskiej' jest totalnym nieporozumieniem. Pan Rogoziński nie jest nawet cieniem Królowej Komedii Kryminalnej.

Żart polegający na wyśmiewaniu intelektu kobiet? Żenada.
Straciłam resztki szacunku i sympatii do Pana A.R.
Nawet nie miał tyle odwagi, by zakpić z Magdy Gessler.

Strata czasu.

"-Ostatnio przeczytałam jednym ciągiem dwanaście nowych książek Remigiusza Mroza i mam pobudzony zmysł łowiecki niczym ogar albo inny wyżeł."

Poza kilkoma akapitami, przy których się uśmiechnęłam, książka zabawna nie jest a nazywanie jej 'w typie Chmielewskiej' jest totalnym nieporozumieniem. Pan Rogoziński nie jest nawet cieniem Królowej Komedii Kryminalnej.

Żart...

Gdy autor zamieszcza swoje nazwisko w dialogu z książki pokazując dystans do samego siebie - wiedz, że coś się dzieje.

Historia kryminalna, pomysł na fabułę tej książki wokół pięknych, młodych i bogatych może się podobać. Przy zakończeniu, gdy okazało się, w jaki sposób rozwiązanie jest podane, nawet się uśmiechnąłem.

Główna bohaterka przypomina mocno bohaterki książek polskiej Królowej Kryminału - i to też może byłoby zaletą, gdyby nie fakt, że książki Chmielewskiej pisane były jednak nieco w innej epoce i nie były aż tak bardzo uwięzione w konteksty. Panienka Róża (jak nazywa bohaterkę jej gosposia, postać tak stereotypowa, że żal było czytać) jest bowiem za bardzo otoczona przez Magdy Gessler, moherowe berety i inne nawiązania (cud, że Rogoziński darował czytelnikom nazwiska influencerów z TikToka i YouTube),które dobre są dla serialu TV, nie dobrego kryminału.

Książkę przeczytałem bardzo szybko. Akcja idzie do przodu z tempem, którego pozazdrościłby każdy z opisywanych kandydatów na Mistera PL biegając na bieżni. Nawet temat siłowni został tak opisany, że ciarki przechodzą z zażenowania. Rozumiem - miało być komediowo, ale komedia w dobrym stylu byłaby o niebo lepsza.

Tempo czytania książki bowiem w moim przypadku wynikało z omijania większości tekstu - styl autora pozwala na to, by "omiatać" wzrokiem ścianę literek i człowiek wie wszystko. Jak w "dobrej" telenoweli na 5000 odcinków.

Przyjemna, niezobowiązująca, choć może dla niektórych bardziej wymagających czytelników frustrująca lekturka. Typowa proza polska XXI wieku.

Gdy autor zamieszcza swoje nazwisko w dialogu z książki pokazując dystans do samego siebie - wiedz, że coś się dzieje.

Historia kryminalna, pomysł na fabułę tej książki wokół pięknych, młodych i bogatych może się podobać. Przy zakończeniu, gdy okazało się, w jaki sposób rozwiązanie jest podane, nawet się uśmiechnąłem.

Główna bohaterka przypomina mocno bohaterki książek...

Zabawna lekko się czyta ,ale ma jeden minus trochę dziwnie się skończyła

Zabawna lekko się czyta ,ale ma jeden minus trochę dziwnie się skończyła

Po raz kolejny autor serwuje czytelnikom zabawne i zwariowane przygody oraz śledztwo Róży. Czytamy o znanych juz oraz całkiem nowych postaciach. Publikajca oferuje dobrą zabawę, choc autor troche szachruje i nie podaje czytelnikom wszystkich faktów. Wyjaśnienie zagadki dostarcza ciutek za dużu nowych faktów, ale i tak można się dobrze bawić czytając o pomysłach Róży i jej ekipy.

Po raz kolejny autor serwuje czytelnikom zabawne i zwariowane przygody oraz śledztwo Róży. Czytamy o znanych juz oraz całkiem nowych postaciach. Publikajca oferuje dobrą zabawę, choc autor troche szachruje i nie podaje czytelnikom wszystkich faktów. Wyjaśnienie zagadki dostarcza ciutek za dużu nowych faktów, ale i tak można się dobrze bawić czytając o pomysłach Róży i jej...

Kolejna świetna komedia Alka.Tym razem Róża Krull jest świadkiem samobójstwa kandydata na Mistera Polski.Autorka kryminałów podejrzewa że ta śmierć to nie przypadek.Zaczyna dochodzenie,w które angażuje również swoich przyjaciół.
Dużo śmiechu gwarantowane.Polecam!!

Kolejna świetna komedia Alka.Tym razem Róża Krull jest świadkiem samobójstwa kandydata na Mistera Polski.Autorka kryminałów podejrzewa że ta śmierć to nie przypadek.Zaczyna dochodzenie,w które angażuje również swoich przyjaciół.
Dużo śmiechu gwarantowane.Polecam!!

Świetna książka.

Świetna książka.