Foresta Umbra

Wspaniala,wspaniala ksiazka i wspaniale pisarstwo!!!

Wspaniala,wspaniala ksiazka i wspaniale pisarstwo!!!

Pokaż mimo to

Zaintrygował mnie tytuł, dlatego postanowiłam wysłuchać audiobooka pt. "Foresta Umbra" autorstwa Pawła Jaszczuka.
Akcja Rowy k. Lwowa, rok 1936 i tajemnicze morderstwa kobiet, które łączy jedna rzecz, po śmierci mają podkute stopy.
Śledztwo prowadzi, oprócz policji, także ambitny dziennikarz gazety lwowskiej-Jakub Stern.
Mordercę nazwano "kowalem z lasu".
36-letni dziennikarz za wszelką cenę, chce rozwiązać zagadkę i odszukać sprawcy.
Poświecą, w tym celu życie prywatne, rodzinne, a nawet popada w obłęd.
Akcja powieści od początku jest dynamiczna, przyprawia o "gęsią skórkę".
Pisarz bardzo wyraziście opisuje w powieści historyczny Lwów, a to min. na przykładzie mieszkającego tam przyjaciela Sterna Żyda Samuela Hillera.

Cytat z książki:
"Nie może osądzać ten, kto sam ma nieczyste sumienie".

Polecam, bo to dobry, psychologiczny kryminał:)

Zaintrygował mnie tytuł, dlatego postanowiłam wysłuchać audiobooka pt. "Foresta Umbra" autorstwa Pawła Jaszczuka.
Akcja Rowy k. Lwowa, rok 1936 i tajemnicze morderstwa kobiet, które łączy jedna rzecz, po śmierci mają podkute stopy.
Śledztwo prowadzi, oprócz policji, także ambitny dziennikarz gazety lwowskiej-Jakub Stern.
Mordercę nazwano "kowalem z lasu".
36-letni...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Oj zawiódł mnie Paweł Jaszczuk. Byłam przekonana o dobrym kryminale retro, a tu klapa. Jakub Stern dziennikarz Kuriera Lwowskiego próbuje rozwikłać sprawę tajemniczego mordercy kobiet, który atakuje w podlwowskim lesie... Jednak wydaje mi się, że za dużo jest tutaj zagadek, fantasmagorii i niedopowiedzeń , które w jakiś sposób rozmywały mi całą fabułę.

Oj zawiódł mnie Paweł Jaszczuk. Byłam przekonana o dobrym kryminale retro, a tu klapa. Jakub Stern dziennikarz Kuriera Lwowskiego próbuje rozwikłać sprawę tajemniczego mordercy kobiet, który atakuje w podlwowskim lesie... Jednak wydaje mi się, że za dużo jest tutaj zagadek, fantasmagorii i niedopowiedzeń , które w jakiś sposób rozmywały mi całą fabułę.

Pokaż mimo to

"...Foresta Umbra - zaakcentował odpowiednio - to po włosku Las Cienia. Jako malarz ostrzegam, że cień bywa różny: mokry jak woda, śliski jak żabi skrzek, ostry jak pieprz, a nawet podwójny lub potrójny..."


Chronologicznie wracam z części piątej do pierwszej części z cyklu o dziennikarsko - śledczych perypetiach Jakuba Sterna.
Niezwykle mroczna okładka przedstawiająca las spowity mgłą i tajemnicą, i dziewczyna...
Cofamy się w czasie do roku 1936 i miejscowości położonej niedaleko Lwowa - Rowy, które stają się sławne dzięki serii morderstw i "kowalskiej sztuce" podkuwania kobiecych stóp...
Dziennikarz lwowskiej gazety "Kurier" Jakub Stern niczym paparazzi ściga gorące tematy, dostarcza "brudne" sprawy i jak hiena żeruje na ludzkiej krzywdzie, aby tylko zaspokoić "żądnych sensacji" czytelników, redaktora naczelnego i wciąż sprawdzać siebie , swój warsztat i etykę dziennikarską.
Fabuła i narracja przeplata się dwufazowo - przeszłość i teraźniejszość, wielowątkowość, wiele postaci, oraz historia rodzinna Sterna i konflikty z drugą żoną i córeczką.
Panorama miasta, topografia, specyficzny śpiewny język, gra słów wprowadza w pierwszą część, potrzebuję wejść w specyfikę dziennikarską Jakuba Sterna i jego otoczenia, bo na ten czas trudno mi wyrobić sobie pozytywne zdanie.

"...Foresta Umbra - zaakcentował odpowiednio - to po włosku Las Cienia. Jako malarz ostrzegam, że cień bywa różny: mokry jak woda, śliski jak żabi skrzek, ostry jak pieprz, a nawet podwójny lub potrójny..."


Chronologicznie wracam z części piątej do pierwszej części z cyklu o dziennikarsko - śledczych perypetiach Jakuba Sterna.
Niezwykle mroczna okładka przedstawiająca...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Co to było – makabra!!!!
Nie jestem feministką, ale już dawno tak seksistowskiej książki nie czytałam . Mężczyźni to umysł, kobiety to ciało, oczywiście odpowiednie. Nie czuję Lwowa, ta powieść mogła by się toczyć w każdym mieście, tylko trzeba by zmienić nazwy ulic. Jeden wielki chaos, ileś wątków pobocznych, które do niczego nie prowadzą. Między nimi są i morderstwa. Śledztwo prowadzi dziennikarz Jakub Stern. Trudno to nazwać śledztwem, raczej są to wynurzenia faceta z problemami średniego wieku. On taki genialny i błyskotliwy , a świat nie kręci się wokół niego. Do tego dochodzą odwiedziny w domach różnych warstw społecznych z dokładnym ich opisem, łącznie z umeblowaniem. Gdzieś tam w tym gąszczu opisów mebli i własnych rozterek dziennikarza pojawia się morderca.
Naciągana, kompletnie nie budząca grozy, raczej nudę i rozdrażnienie. Ten tytułowy las jest wyłącznie migawką. Jeżeli można by dawać punktu ujemne, to by dostał dużo.
Nigdy więcej takiego kryminału. Koszmar.

Co to było – makabra!!!!
Nie jestem feministką, ale już dawno tak seksistowskiej książki nie czytałam . Mężczyźni to umysł, kobiety to ciało, oczywiście odpowiednie. Nie czuję Lwowa, ta powieść mogła by się toczyć w każdym mieście, tylko trzeba by zmienić nazwy ulic. Jeden wielki chaos, ileś wątków pobocznych, które do niczego nie prowadzą. Między nimi są i morderstwa. ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Miało być ambitnie i onirycznie, a wyszło nuuuudnooo i chaotycznie. Wewnętrzne nie.

Acz plusik za zmuszenie mego wewnętrznego Aspergeryka do sprawdzenia daty powstania FBI (1908, a tenże skrót używany od 1935, więc powiedzmy, ze lwowscy dziennikarze mogli używać go w 1936) - dziękuję, Autorze! :)

Miało być ambitnie i onirycznie, a wyszło nuuuudnooo i chaotycznie. Wewnętrzne nie.

Acz plusik za zmuszenie mego wewnętrznego Aspergeryka do sprawdzenia daty powstania FBI (1908, a tenże skrót używany od 1935, więc powiedzmy, ze lwowscy dziennikarze mogli używać go w 1936) - dziękuję, Autorze! :)

Pokaż mimo to

Dziwna książka o Jakubie Sternie.Grozba wojny,a ktoś morduje kobiety i je podkuwa.Co ma z tym wspólnego dziwny cyrk j żydowski przyjaciel Sterna?Przyznam,ze nie do końca załapałam,o co tu chodzi

Dziwna książka o Jakubie Sternie.Grozba wojny,a ktoś morduje kobiety i je podkuwa.Co ma z tym wspólnego dziwny cyrk j żydowski przyjaciel Sterna?Przyznam,ze nie do końca załapałam,o co tu chodzi

Pokaż mimo to

Bardzo dobre dziennikarskie śledztwo otwierające całą serie książek. Lubię takie klimaty :-) Z początku przypominała mi „444” Macieja Siembiedy (która także bardzo, bardzo polecam! Jak również „Miejsce i imię” Mega książki !) później ewoluowała w dziwne mroczny klimat wywołujący gęsią skórkę ale to już dotyczy badanej sprawy :-) na pewno sięgnę po kolejne części…

Bardzo dobre dziennikarskie śledztwo otwierające całą serie książek. Lubię takie klimaty :-) Z początku przypominała mi „444” Macieja Siembiedy (która także bardzo, bardzo polecam! Jak również „Miejsce i imię” Mega książki !) później ewoluowała w dziwne mroczny klimat wywołujący gęsią skórkę ale to już dotyczy badanej sprawy :-) na pewno sięgnę po kolejne części…

Pokaż mimo to

Może i intryga ciekawa, a pomysł na zbrodnie nietypowy, ale co z tego, kiedy autor tak bardzo musi pochwalić się dokonanym researchem i serwuje czytelnikowi pełne spisy mebli w poszczególnych pomieszczeniach lub wyimki z historii Lwowa pozbawione kontekstu i niezrozumiałe dla laika.
Denerwował mnie też sposób przedstawiania mężczyzn przede wszystkim za pomocą posiadanych kompetencji i kobiet wyłącznie za pomocą wielkości biustu, długości nóg i kształtu pośladków - najbardziej rzuca się to w oczy przy opisie poszczególnych osób zgromadzonych na kolegium redakcyjnym.
W połączeniu z dość siermiężnym stylem autora, całość wypada blado.

Może i intryga ciekawa, a pomysł na zbrodnie nietypowy, ale co z tego, kiedy autor tak bardzo musi pochwalić się dokonanym researchem i serwuje czytelnikowi pełne spisy mebli w poszczególnych pomieszczeniach lub wyimki z historii Lwowa pozbawione kontekstu i niezrozumiałe dla laika.
Denerwował mnie też sposób przedstawiania mężczyzn przede wszystkim za pomocą posiadanych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mi przeszkadzała sztuczność Lwowa. Czułem się trochę jak bym czytał historyczny przewodnik po tym mieście a nie powieść kryminalną. Za dużo było odniesień do producentów lub miejsc pochodzenia danej rzeczy. W mowie potocznej - moim zdaniem - mówi się "wsiadłem do autobusu" a nie "wsiadłem do autobusu sanockiej firmy Autosan"

Mi przeszkadzała sztuczność Lwowa. Czułem się trochę jak bym czytał historyczny przewodnik po tym mieście a nie powieść kryminalną. Za dużo było odniesień do producentów lub miejsc pochodzenia danej rzeczy. W mowie potocznej - moim zdaniem - mówi się "wsiadłem do autobusu" a nie "wsiadłem do autobusu sanockiej firmy Autosan"

Pokaż mimo to