Kornelii nie znam za dobrze, bo nie sięgnęłam po wcześniejszą opowieść "Dobrze że jesteś". Poznaję ją, gdy ze sczęśliwej kobiety w rozkwitającym zwiążku zmienia się w osobę zgorzkniała, nieszczęśliwą, bo rozstała się z partnerem. Wspomina gorącą miłość, miłosne obietnice, słodkie przeżycia. Niestety wrogi esemes rozwiał jej złudzenia, bo jego byłą nie zamierza z niego zrezygnować. Kornelia ma osobowośc bordeline, tym bardziej zaciekawiły mnie jej losy. Niestety w ksiażce niewiele się dzieje, a Konrelia po prostu przytacza kolejne lovelisty, zapisy wirtualnych rozmów z ukochanym. Kolejny wstrząs to śmierć w wypadku we Francji przyjaciółki Anny. W ogóle jej życie to jedno wielkie spiętrzenie nieszczęść, ojciec pijak, gwałt w wieku 15 lat, niechciana ciąża w wieku dwudziestu lat, pośpieszny ślub, diagnoza lekarza że płód nie ma czaszki. Mało to prawdopodobne, i ciężko czytać dalej o tych strasznych ciosach od losu. na dodatek ma stalkera, ową opętaną zazdrością kobietę. Autorka daje nam dwie wersje zakończenia, ale czuję pewien niedosyt. Wiele emocji może wręcz zalać czytelnika, nastrój zagrożenia jest umiejętnie wykreowany.

Kornelii nie znam za dobrze, bo nie sięgnęłam po wcześniejszą opowieść "Dobrze że jesteś". Poznaję ją, gdy ze sczęśliwej kobiety w rozkwitającym zwiążku zmienia się w osobę zgorzkniała, nieszczęśliwą, bo rozstała się z partnerem. Wspomina gorącą miłość, miłosne obietnice, słodkie przeżycia. Niestety wrogi esemes rozwiał jej złudzenia, bo jego byłą nie zamierza z niego...

Kontynuacja i powtórka losów Kornelii. Połowa książki zawiera to, co znajduje się w pierwszej części. Sprawia to, że nie trzeba czytać obowiązkowo Dobrze, że jesteś. Upewniamy się ile zła jest na świecie a na końcu pojawia się iskierka nadziei. Pani Sawicka ujmuje mnie tym, że bardzo płynnie i prosto porusza się po płaszczyźnie problemów społecznych. W Za rok o tej porze tłumaczy mechanizm przemocy domowej i dlaczego tak trudno kobietom odejść od sprawców przemocy. Bardzo potrzebna lektura. I potrzebna autorka.

Kontynuacja i powtórka losów Kornelii. Połowa książki zawiera to, co znajduje się w pierwszej części. Sprawia to, że nie trzeba czytać obowiązkowo Dobrze, że jesteś. Upewniamy się ile zła jest na świecie a na końcu pojawia się iskierka nadziei. Pani Sawicka ujmuje mnie tym, że bardzo płynnie i prosto porusza się po płaszczyźnie problemów społecznych. W Za rok o tej porze...

Nie cierpię czytać pseudopowieści, gdzie połowa treści to tekst z poprzedniej części użyty na zasadzie ,,kopiuj - wklej". Oburzające! Ta książka składa się z ,,opinii" czytelników, treści właściwej (w której prawie połowa to ,,kopiuj-wklej" z poprzedniej części :,,Dobrze, że jesteś") i przytoczeniu opowiastek terapeutycznych, które zostały już przytoczone w ,,treści właściwej"... Zdecydowanie nie polecam, bo normalnie się zdenerwowałam!

Nie cierpię czytać pseudopowieści, gdzie połowa treści to tekst z poprzedniej części użyty na zasadzie ,,kopiuj - wklej". Oburzające! Ta książka składa się z ,,opinii" czytelników, treści właściwej (w której prawie połowa to ,,kopiuj-wklej" z poprzedniej części :,,Dobrze, że jesteś") i przytoczeniu opowiastek terapeutycznych, które zostały już przytoczone w ,,treści...

"Z czasem zrozumiałam, że nie ma gorszej rzeczy niż rezygnacja z siebie, obojętność, zgoda na trwanie".



Życie bardzo często pokazuje nam, ile siły drzemie w każdym z nas. Pokazuje, że pomimo wielu piętrzących się trudności, potrafimy iść do przodu z podniesioną głową i walczyć o swoje szczęście. Każdy z nas musi tylko znaleźć w sobie potrzebną wolę przetrwania, taką jaką znalazła w sobie główna bohaterka najnowszej książki mojej ulubionej łódzkiej pisarki.

Monika Sawicka to absolwentka stosunków międzynarodowych, z wykształcenia i zamiłowania dziennikarz. Matka dorosłej już córki Karoliny, posiada dwa psy, dwa koty, dystans do siebie oraz sporo pokory. Autorka znana jest z takich książek jak "Kruchość porcelany", "Demi Sec", "Gra wstępna" czy "Kolejność uczuć". Uwielbia wracać do powieści Williama Whartona pt. "Spóźnieni kochankowie". "Za rok o tej porze" to kontynuacja książki "Dobrze, że jesteś".

Kornelia układa swoje życie na nowo z partnerem, którego zaczyna darzyć prawdziwym uczuciem. Niestety, ktoś zaczyna dręczyć bohaterkę, szkodząc jej całemu związkowi. Kornelię opanowuje psychoza, ale pomimo tego, kobieta próbuje rozwiązać swoje problemy. Okazuje się, że to przeszłość domaga się wyjaśnienia pewnych tajemnic, które rzutują na życie bohaterki.

Po lekturze książki "Dobrze, że jesteś" Monika Sawicka pozostawiła swoich czytelników z wieloma niewyjaśnionymi wątkami, dlatego też z wielką niecierpliwością oczekiwałam na drugą część. Autorka doskonale zdawała sobie sprawę z tego stanu rzeczy, z występowania swoistego "głodu odbiorcy" i potrzebę tę w drugim tomie, w pełni zaspokoiła. Otóż, w końcu dowiedziałam się o wielu nowych szczegółach z życia Kornelii, o jej trudnych doświadczeniach i bulwersujących wydarzeniach, które na zawsze zmieniły jej sposób postrzegania świata. Zgłębiając tragedie, jakich była niestety czynnym uczestnikiem w przeszłości oraz obserwując jej zmagania z teraźniejszymi problemami, miałam nieodparte wrażenie, że wiele czytelniczek odnajdzie na kartach tej historii cząstkę siebie. W szczególności dzięki niezwykle sensualnemu językowi, ukierunkowanemu na współodczuwanie wszelkich emocji.

Warto podkreślić, że w książce znajduje się wiele przerywników pod postacią cytowania tekstów znanych i dobrych polskich piosenek. Fabułę urozmaicają także tzw. "lovelisty", czyli listy miłosne, pełne namiętności, przywiązania i czułości. Trafnym zabiegiem jest także wplatanie narracji osoby, która próbuje zaszkodzić głównej bohaterce, gdyż myśli tej postaci, pełne nienawiści wywołują dreszcze strachu. Muszę także wspomnieć o odniesieniu do tragicznej historii Madzi z Sosnowca oraz o niezwykle wstrząsającym liście dziecka do matki, które ta własnoręcznie zabiła. Trudno otrząsnąć się po tym fragmencie prozy.

Szczypta smutku, garść wzburzenia oraz kilogramy nadziei. Tyle emocji, tyle wzruszeń i tyle autorefleksji potrafi wywołać jedynie proza Moniki Sawickiej, która wie, jak dotrzeć do zakamarków ludzkich serc. Dzisiaj, jutro i za rok o tej samej porze powiem dokładnie to samo – jestem zachwycona! Przeczytajcie koniecznie.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

"Z czasem zrozumiałam, że nie ma gorszej rzeczy niż rezygnacja z siebie, obojętność, zgoda na trwanie".



Życie bardzo często pokazuje nam, ile siły drzemie w każdym z nas. Pokazuje, że pomimo wielu piętrzących się trudności, potrafimy iść do przodu z podniesioną głową i walczyć o swoje szczęście. Każdy z nas musi tylko znaleźć w sobie potrzebną wolę przetrwania, taką jaką...

http://cyrysia.blogspot.com/2016/12/za-rok-o-tej-porze-monika-sawicka.html

http://cyrysia.blogspot.com/2016/12/za-rok-o-tej-porze-monika-sawicka.html

Prawdę powiedziawszy jeszcze do teraz nie otrząsnęłam się po przeczytaniu lektury, która wzbudziła we mnie każdą, chociażby najdrobniejszą cząstkę uczuć. Nawet te, które spały gdzieś tam w najdalszych zakamarkach mego ciała, obudziły się. Książka pochłonęła mnie bez pamięci, a myśli po jej przeczytaniu wciąż krążą wokół mojej głowy.

Autorka porusza każdą strunę mego sumienia, czytając o losach Korneli sprzed lat, cierpiałam razem z nią. Zastanawialiście się kiedyś jak wiele człowiek potrafi znieść? Niejednokrotnie spadamy w dół, ale czy zawsze udaje nam się z niego wydostać? Wspomnienia... one na zawsze będą nieodłącznym elementem naszego życia. Często nie chcemy pamiętać tych złych wspomnień, pragniemy o nich zapomnieć, ale one powrócą do nas w najmniej spodziewanym momencie. Wkroczą w nasze życie i je spustoszą, otwierając rany przeszłości ponownie.



"Wspomnienia są jak albumy ze zdjęciami - możemy do nich wracać w dowolnym momencie naszego życia i sprawiać, że zaczynają żyć na nowo. Wspomnienia mogą być dobre lub złe."

Nie każdy z nas ma dzieciństwo usłane różami. Nie wszyscy są obarczani miłością rodzicielską. Nie wszyscy cieszą się swym dzieciństwem, które przecież powinno być słodkie i beztroskie.


Mam na imię Kornelia i umierałam wiele razy.


Mam na imię Kornelia i byłam ofiarą przemocy domowej.


Mam na imię Kornelia i wreszcie, po tylu latach wyrzucę ŚMIECI.

My krzywdzimy innych, inni krzywdzą nas. Ale jak wielu z nas potrafi wybaczyć? Czym dla Was jest wybaczenie? Ile razy udało Wam się przebaczyć swojemu oprawcy bądź sobie samemu? Ile razy czuliście się winni sytuacji, na którą tak naprawdę nie mieliście wpływu?


"Wybaczyć nie oznacza zapomnieć. Przeciwnie - niczego nie zapominamy. Wszelkie zdarzenia z naszego życia, także doznane krzywdy, są cennym życiowym doświadczeniem. Nie warto zapominać lekcji, jakich udziela nam życie."

Przystańmy na chwilę i zastanówmy się czy warto nosić w sobie ciężar tego co nas spotkało? Czy nie lepiej pozwolić wypłynąć tym doznanym krzywdom na głęboką wodę? Wyzwolić się od nich, pozwolić, byśmy mogli ruszyć w dalszą drogę, wybaczając swemu oprawcy? Wiadomo, że są czyny których nie potrafimy wybaczyć, gdyż nie pozwala nam na to sumienie. Ale skoro Jan Paweł II potrafił wybaczyć swojemu zamachowcy, my również powinniśmy nauczyć się to robić.

Za rok o tej porze to książka, w której wrażliwość autorki odczujemy na każdej stronie. Nie sposób przejść obok tej lektury obojętnie. Czytając, będziemy zastanawiać się nad własnym życiem, nad podjętymi decyzjami i nad tym, czy potrafimy wybaczać. Monika Sawicka pisze sercem, zapewniając nam istny emocjonalny rollercoaster. Nie sposób wyrazić słowami, co czuje czytelnik po przeczytaniu jej książki. To trzeba przeżyć samemu.


"Wybaczyłam wszystkim, którzy mnie skrzywdzili. Bez tego nie zrobiłabym ani kroku naprzód. Mam w sercu samo dobro. Wybaczyłam bez stawiania warunków i żalu. Wybaczenie daje mi wolność i siłę, zrzuciłam z pleców tych, których dźwigałam, wcześniej nie wybaczywszy, i teraz idę szybciej i jest mi lżej."

Polecam z całego serca!


czytaninka.blogspot.com

Prawdę powiedziawszy jeszcze do teraz nie otrząsnęłam się po przeczytaniu lektury, która wzbudziła we mnie każdą, chociażby najdrobniejszą cząstkę uczuć. Nawet te, które spały gdzieś tam w najdalszych zakamarkach mego ciała, obudziły się. Książka pochłonęła mnie bez pamięci, a myśli po jej przeczytaniu wciąż krążą wokół mojej głowy.

Autorka porusza każdą strunę mego...

Główną bohaterkę poznałam czytając "Dobrze, że jesteś". Moją opinie możecie przeczytać tutaj. Kornelia wciąż gra mi w sercu. Drugie spotkanie z nią jest równie intensywne. Równie przepełnione doznaniami. Historia pochłonęła mnie bez reszty. Jedna noc i już jej nie było. Zanim usiadłam by wyrazić swoją opinie musiałam przeczytać ją kilka razy. Monika Sawicka po raz kolejny udowodniła swój kunszt. Pokazała, jak słowami, można wywołać kaskadę uczuć.

Pierwsza część zostawiła wiele niewiadomych. Druga wiele wyjaśnia. Nie zabrakło też nowości. Pojawiły się lovelisty. Co to? Tego musicie dowiedzieć się już sami.

Wiem zdecydowanie, że "Za rok o tej porze" wciąż powiem Ci Moniko "Dobrze, że jesteś". Wiem też, że polecam wszystkim wrażliwym książki Moniki. Namieszają w waszym życiu oraz sercu jak żadne inne. Kac książkowy gwarantowany.

W tej części również nie zabrakło pięknych cytatów. Premiera planowana jest na początek grudnia. Z tego też powodu myślę, że to świetny pomysł na prezent świąteczny :)

O tej książce nie można wiele pisać. Ją trzeba poczuć.


Moja ocena: ******

Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca


www.lottaczyta.blox.pl

Główną bohaterkę poznałam czytając "Dobrze, że jesteś". Moją opinie możecie przeczytać tutaj. Kornelia wciąż gra mi w sercu. Drugie spotkanie z nią jest równie intensywne. Równie przepełnione doznaniami. Historia pochłonęła mnie bez reszty. Jedna noc i już jej nie było. Zanim usiadłam by wyrazić swoją opinie musiałam przeczytać ją kilka razy. Monika Sawicka po raz kolejny...

Za rok o tej porze to kontynuacja książki Dobrze, że jesteś. Tym samym, autorka sprawiła prezent swoim wiernym czytelniczkom, nakreślając dalsze losy Kornelii.

więcej na: domowaksiegarnia.blogspot.com

Za rok o tej porze to kontynuacja książki Dobrze, że jesteś. Tym samym, autorka sprawiła prezent swoim wiernym czytelniczkom, nakreślając dalsze losy Kornelii.

więcej na: domowaksiegarnia.blogspot.com